കഥ ഇതുവരെ –
അയല്‍ക്കാരായ ടോണിയും ജാസ്മിനും കൗമാരപ്രായം മുതല്‍ പ്രണയബദ്ധരായിരുന്നു. വീട്ടുകാർ അറിയാതെ അവർ അത് രഹസ്യമായി സൂക്ഷിച്ചു . എന്നാൽ ഒരു തെറ്റിദ്ധാരണയുടെ പേരില്‍ ടോണി ജാസ്മിനെ കൈയൊഴിഞ്ഞു. ആ മനോവിഷമത്തിൽ ജാസ്മിൻ ആത്മഹത്യക്ക് ശ്രമിച്ചു . ഡോക്ടറായി ജോലിയില്‍ പ്രവേശിച്ച ടോണി ആതിര എന്ന പണക്കാരിയെ വിവാഹം കഴിച്ചു. ജാസ്മിനും അമ്മയും വീടുവിറ്റ് ഹൈറേഞ്ചില്‍ കുറുക്കന്‍മല എന്ന ഗ്രാമത്തില്‍ താമസമാക്കി. ആതിരയുടെ നിര്‍ബന്ധം മൂലം തറവാടും പറമ്പും വിറ്റിട്ട് പട്ടണത്തില്‍ പുതിയ വീടുവാങ്ങി താമസമാക്കി ടോണി. മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ അമ്മയും പെങ്ങളും ടോണിയുടെ കൂടെ താമസമാക്കി. തറവാടു വിറ്റു കിട്ടിയ തുകയിൽ ടോണിയുടെ പെങ്ങള്‍ അനുവിന്‍റെ ഷെയര്‍ അവളുടെ പേരില്‍ ബാങ്കിലിടണമെന്ന് അമ്മ നിര്‍ബന്ധിച്ചെങ്കിലും ടോണി ചെവിക്കൊണ്ടില്ല. ആതിര ടോണിയുടെ അമ്മയെയും പെങ്ങളെയും തീര്‍ത്തും അവഗണിച്ചു. കുറുക്കന്‍മലയിലെ ജയിംസ് എന്ന യുവാവ് ജാസ്മിനെ വിവാഹം കഴിച്ചു. ബാങ്കില്‍നിന്ന് പണം കടമെടുത്തു ജയിംസും ജാസ്മിനും കൂടി ഒരു റെഡിമെയ്ഡ് വസ്ത്രനിര്‍മ്മാണശാല തുടങ്ങി. (തുടര്‍ന്നു വായിക്കുക)

പന്ത്രണ്ടു വര്‍ഷങ്ങള്‍!
പന്ത്രണ്ടു വര്‍ഷങ്ങള്‍ കണ്ണടച്ചു തുറന്നതുപോലെ കടന്നുപോയി എന്നു ജാസ്മിനു തോന്നി!
പന്ത്രണ്ടുവര്‍ഷത്തെ ഇടവേളയില്‍ എന്തുമാത്രം മാറ്റങ്ങള്‍!
ഇരുന്നെണീറ്റപ്പോലെ കോടികളുടെ സ്വത്തിന്റെ ഉടമയായി താൻ മാറി .
റെഡിമെയ്‌ഡ്‌ വസ്ത്രനിര്‍മ്മാണശാല, ടെക്സ്റ്റൈല്‍ ഷോപ്പ്, ആശുപത്രി… അവിശ്വസനീയമായിരിക്കുന്നു തന്‍റെ വളര്‍ച്ച എന്ന് ജാസ്മിൻ ഓർത്തു.
തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ ജാസ്മിന് അദ്ഭുതവും ആഹ്ലാദവും തോന്നി. ഒരു തലമുറകൊണ്ടു നേടാന്‍ കഴിയാത്ത വളര്‍ച്ചയല്ലേ ഒരു വ്യാഴവട്ടം കൊണ്ടുണ്ടായത്. ദൈവം സഹായിച്ച് തൊട്ടതെല്ലാം പൊന്നായി മാറി. ഒരു ബിസിനസ് പോലും നഷ്ടത്തിൽ കലാശിച്ചില്ല. കടമെടുത്താണെങ്കിലും തുടങ്ങിയതൊക്കെ വൻ വിജയമായി. തിരിച്ചടവ് മുടങ്ങിയില്ലെന്നു മാത്രമല്ല, പുതിയ ബിസിനസുകൾ തുടങ്ങാൻ ദൈവം വഴികാട്ടുകയും ചെയ്തു.
നല്ലതു ചെയ്‌താൽ നല്ലത് തമ്പുരാൻ തരുമെന്ന് പറയുന്നത് എത്രയോ ശരിയാണ് .
ഇതിനിടയില്‍ രണ്ടു കുഞ്ഞുങ്ങളെയും ദൈവം തന്നനുഗ്രഹിച്ചു. നന്മയുടെ പാതയില്‍നിന്നു വ്യതിചലിക്കാതെ ജീവിച്ചതുകൊണ്ട് ഈശോ തന്ന സമ്മാനങ്ങളാണ് എല്ലാം.
ജയിംസ് ഇടയ്ക്കിടെ പറയും:
“താന്‍ എന്‍റെ ജീവിതപങ്കാളിയായി വന്നില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇപ്പഴും ആ മലമുകളില്‍ കിടന്നു ഞാന്‍ കഷ്ടപ്പെട്ടേനെ. ദൈവം കൊണ്ടുത്തന്ന നിധിയാ താന്‍ എനിക്ക്.”
അതു കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ ജാസ്മിന്റെ മനസ് സന്തോഷത്താൽ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പും. തന്നെ അംഗീകരിക്കാനും സ്നേഹിക്കാനും ഒരു നല്ല മനുഷ്യനെ ദൈവം കൈപിടിച്ച് തന്നല്ലോ എന്ന സന്തോഷവും സംതൃപ്തിയും !

നഗരത്തിനടുത്ത് എല്ലാ സൗകര്യങ്ങളുമുള്ള ഇരുനിലവീട്. ഒന്നു മൂളുകയേ വേണ്ടൂ. പരിചാരകര്‍ ഓടിയെത്തും. എന്തൊരു സ്നേഹവും വിനയവുമാണവര്‍ക്ക്. പണമുണ്ടായപ്പോൾ സ്നേഹവും ബഹുമാനവും താനെ കയറി വന്നു. ഒക്കെ ദൈവാനുഗ്രഹമാണ്. അമ്മയുടെയും തന്‍റെയും കണ്ണീരിന് കര്‍ത്താവ് നല്‍കിയ പ്രതിഫലം.
തനിച്ചിരിക്കുമ്പോള്‍ കഴിഞ്ഞ കാലത്തെ ദുരിതങ്ങളും വേദനകളും ജാസ്മിന്റെ മനസിലേക്ക് ഓടിക്കയറിവരും. ഈ സൗഭാഗ്യത്തില്‍ പങ്കുചേരാന്‍ പപ്പയും ചേച്ചിയും ഇല്ലാതെ പോയല്ലോ എന്ന ദുഃഖം ! സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിലിരുന്ന് അവര്‍ എല്ലാം കണ്ടു സന്തോഷിക്കുന്നുണ്ടാവും!.
ഓര്‍മ്മകള്‍ ഭൂതകാലത്തിലേക്കു ചിറകടിച്ചു പറന്നപ്പോള്‍ പഴയ സംഭവങ്ങള്‍ ഒന്നൊന്നായി അവളുടെ മനസ്സില്‍ തെളിഞ്ഞു.
ടോണി…
ടോണി ഇപ്പോള്‍ എവിടെയായിരിക്കും?
ഏതെങ്കിലും വലിയ ആശുപത്രിയില്‍ ചീഫ് ഫിസിഷ്യനായി വിരാജിക്കുകയാവും. ഭാര്യയും കുട്ടികളുമൊക്കെയായി സന്തോഷത്തോടെ അടിച്ചുപൊളിച്ചു ജീവിക്കുകയാവും. ചിലപ്പോള്‍ തന്നെക്കാള്‍ ഉയര്‍ന്ന നിലയിലാകും. പ്രഗത്ഭനായ ഡോക്റ്ററല്ലേ. പണം വരവിനു കുറവില്ലല്ലോ .

ആഗ്നസ് ആന്‍റിയും അനുവും….? എത്രനാളായി അവരെ കണ്ടിട്ട് !
ഒന്നു കാണാന്‍ കൊതിയാവുന്നു .. അനുവിന് കുട്ടികള്‍ എത്രയായിക്കാണും? ഭര്‍ത്താവിനെന്തായിരിക്കും ജോലി? കല്യാണത്തിനു തന്നെ ക്ഷണിച്ചില്ലല്ലോ . അകന്നിരിക്കുമ്പോള്‍ ബന്ധങ്ങളും അകന്നുപോകുമെന്നു പറയുന്നത് എത്രയോ ശരിയാണ്.

വീടും പുരയിടവും വിറ്റു പോരുമ്പോള്‍ ഒരു പൊതി അവലോസുണ്ടയുമായി അനു ഓടിവന്ന രംഗം ഇപ്പോഴും മനസ്സിലുണ്ട്. തന്നെ മറന്നുകാണുമായിരിക്കുമോ അവള്‍ ഇപ്പോള്‍?

ജനിച്ച വീടും ഓടിക്കളിച്ചു നടന്ന മുറ്റവുമൊക്കെ ഒന്നു കാണണമെന്നു തോന്നി ജാസ്മിന്. താന്‍ പോന്നതിനുശേഷം ചിത്തിരപുരത്തിനുണ്ടായ മാറ്റങ്ങള്‍ ഒന്നു കാണണ്ടേ?
ജയിംസിനോട് ആഗ്രഹം പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അയാള്‍ക്കും ജാസിന്റെ പഴയ വീടു കാണാന്‍ മോഹം.
“നമുക്ക് അമ്മയേയും കുട്ടികളെയും കൂട്ടി നാളെത്തന്നെ പോകാം.” – ജയിംസ് പറഞ്ഞു.
“ഉം.” ജാസ്മിനു സന്തോഷമായി.
അമ്മയുടെ പഴയ വീടു കാണാന്‍ പോകുന്നു എന്നു കേട്ടപ്പോള്‍ ജാസ്മിന്‍റെ മൂത്തമകന്‍ അഖിലിനും ഇളയമകള്‍ ശീതളിനും വലിയ സന്തോഷം. അഞ്ചാം ക്ലാസിലാണ് അഖില്‍ പഠിക്കുന്നത്. ശീതള്‍ ഒന്നിലും.

പിറ്റേന്നു പുലര്‍ച്ചെ അവര്‍ കാറില്‍ ചിത്തിരപുരത്തേക്കു തിരിച്ചു. കുട്ടികള്‍ വലിയ ആഹ്ലാദത്തിലായിരുന്നു.
ഏറെ നേരത്തെ യാത്രയ്ക്കുശേഷം കാര്‍ ചിത്തിരപുരം ഗ്രാമത്തിലേക്കു പ്രവേശിച്ചു. വിന്‍ഡ് ഗ്ലാസ് താഴ്ത്തി വച്ചിട്ട് ജാസ്മിന്‍ വെളിയിലേക്കു നോക്കി.

പണ്ട് സ്കൂളില്‍ പോയിക്കൊണ്ടിരുന്ന റോഡ്, വീതികൂട്ടി പുതുതായി ടാറു ചെയ്തിരിക്കുന്നു . ഇരുവശങ്ങളിലും എത്രയോ പുതിയ കെട്ടിടങ്ങളാണുയര്‍ന്നിരിക്കുന്നത്. ചിത്തിരപുരത്തിന്‍റെ മുഖച്ഛായ തന്നെ പാടേ മാറിയിരിക്കുന്നു.
അമ്പലക്കുളത്തിനടുത്തു കാര്‍ നിറുത്തിയിട്ട് അവര്‍ വെളിയിലിറങ്ങി നാലുപാടും നോക്കി. അമ്പലമുറ്റത്തെ വലിയ ആല്‍മരം അതേപടി തന്നെ നില്പുണ്ട്.
പഴയ പരിചയക്കാരും നാട്ടുകാരുമൊക്കെ അടുത്തു വന്നു കുശലം പറഞ്ഞു. തന്നെ കൗതുകത്തോടെ നോക്കിനിന്ന ഒരു ചെക്കനെ ജാസ്മിന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. അത് അപ്പുക്കുട്ടനല്ലേ? അവനെ അടുത്തേക്കു വിളിച്ചിട്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു:
“നീ അപ്പുക്കുട്ടനല്ലേ?”
“ഉം.” അവന്‍ തലയാട്ടി.
ദൈവമേ! ജാസ്മിന്‍ അതിശയിച്ചുപോയി. കൊച്ചുന്നാളില്‍ താന്‍ എടുത്തുകൊണ്ടു നടന്ന കുട്ടിയാണ്. എന്തുമാത്രം വളര്‍ന്നിരിക്കുന്നു ഇവന്‍.
“എന്നെ ഓര്‍മ്മയുണ്ടോടാ നിനക്ക്.”
തന്നിലേക്കു ചേര്‍ത്തുനിറുത്തി വാത്സല്യപൂര്‍വ്വം അവന്‍റെ പുറത്തു തലോടിക്കൊണ്ടു ചോദിച്ചു.
ഇല്ല എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ അവന്‍ തലയാട്ടി.
“എങ്ങനെ ഓര്‍ക്കാനാ. ഞാനിവിടുന്നു പോകുമ്പം നിനക്കു മൂന്നുവയസ്സ്.”
ബാഗില്‍നിന്നു കുറെ മിഠായി എടുത്തു ജാസ്മിന്‍ അവനു നീട്ടി. രണ്ടു കൈയും നീട്ടി അവനതു വാങ്ങി.
“നിന്‍റച്ഛനിപ്പം എന്നാ ചെയ്യുന്നു?”
“അച്ഛന്‍ മരിച്ചുപോയി.”
“കര്‍ത്താവേ, ദിവാകരേട്ടന്‍ മരിച്ചുപോയോ? എന്തായിരുന്നു അസുഖം?”
“ക്യാന്‍സറായിരുന്നു.”
“അമ്മ?”
“വീട്ടിലുണ്ട്.”
ബാഗില്‍നിന്ന് രണ്ടായിരത്തിന്‍റെ രണ്ടു നോട്ടെടുത്ത് അവനു നീട്ടിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു:
“ഇതമ്മയ്ക്കു കൊടുത്തേക്കു കേട്ടോ? മറക്കരുത് “
“ഉം.” തലകുലുക്കിക്കൊണ്ട് അവന്‍ നോട്ട് വാങ്ങി.
അടുത്തുവന്ന എല്ലാവരോടും ക്ഷേമാന്വേഷണം നടത്തിയിട്ട് ജാസ്മിന്‍ കാറില്‍ കയറി. ഡോര്‍ വലിച്ചടച്ചിട്ട് പിന്‍സീറ്റിലിരുന്ന മേരിക്കുട്ടിയോട് ചോദിച്ചു:
“അമ്മ കണ്ടില്ലേ അപ്പുക്കുട്ടനെ? എന്തുമാത്രം മാറിയിപ്പോയിരിക്കുന്നു അവന്‍റെ മുഖം. അല്ലേ അമ്മേ ?”
മറുപടി കേള്‍ക്കാഞ്ഞപ്പോള്‍ ജാസ്മിന്‍ തിരിഞ്ഞു പിന്നിലേക്കു നോക്കി. ബാക്ക് സീറ്റിലേക്കു ചാരിയിരുന്നു കണ്ണടച്ചു നിശ്ശബ്ദമായി കരയുകയായിരുന്നു മേരിക്കുട്ടി.
“അമ്മ കരയ്വാണോ?”
“എനിക്ക്… എനിക്കാ വീട്ടിലേക്കു കേറിച്ചെല്ലുന്ന കാര്യം ഓര്‍ക്കാനേ വയ്യ മോളേ. പപ്പയുടെയും അലീനേടേം ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്‍റെ മനസ്സിലേക്കു തികട്ടിക്കേറി വരും.”
അതുകേട്ടപ്പോള്‍ ജാസ്മിന്‍റെയും മനസ് കലങ്ങി. അമ്മ പറഞ്ഞതു ശരിയാണ്. ഓര്‍മ്മകള്‍ വേട്ടയാടും.
പപ്പയെയും ചേച്ചിയെയുമൊക്കെ ഓർമ്മവരും.
കാര്‍ വലത്തോട്ടു തിരിഞ്ഞ് ഒരു പോക്കറ്റ് റോഡിലേക്കു കയറി. ഇനി മുന്നൂറു മീറ്റര്‍ ദൂരമേയുള്ള പഴയ വീട്ടിലേക്ക്. പണ്ടു നടന്നുപോയ വഴികള്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ മനസ്സിന്‍റെ കോണിലെവിടെയോ ഒരു നൊമ്പരം!
പോക്കറ്റ് റോഡില്‍ നിന്നു കാര്‍ വീട്ടുവളപ്പിലേക്കു പ്രവേശിച്ചു. അവിടെനിന്നു സാവധാനം മുറ്റത്തേക്കും.
വണ്ടി ഒതുക്കി പാര്‍ക്കു ചെയ്തിട്ട് ജയിംസ് ഇറങ്ങി. പിന്നാലെ ജാസ്മിനും മേരിക്കുട്ടിയും അഖിലും ശീതളും.
പിറന്നുവീണ വീട്ടിലേക്ക് മിഴികള്‍ നട്ട്, കാറില്‍ ചാരി തെല്ലുനേരം അവൾ അങ്ങനെ നിന്നു .. വരാന്തയില്‍ ചേച്ചി നില്‍ക്കുന്നതുപോലൊരു തോന്നല്‍! ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ നെഞ്ചുപൊട്ടുന്ന വേദന തോന്നി.
ഒരു നെടുവീര്‍പ്പിട്ടിട്ട് അവള്‍ ചുറ്റുപാടും ഒന്നു കണ്ണോടിച്ചു. മുറ്റത്തരികിലെ മൂവാണ്ടന്‍ മാവ് ഏറെ വളര്‍ന്നിട്ടുണ്ട്. പണ്ടു കൈയെത്തും ദൂരത്തുനിന്ന് മാങ്ങ പറിച്ചതാണ്.
കിഴക്കുവശത്തെ ചെന്തെങ്ങില്‍ നിറയെ തേങ്ങകള്‍. താനും ചേച്ചിയും കൂടി നട്ടുവളര്‍ത്തിയ തെങ്ങാണ്.അതില്‍നിന്ന് ഒരു കരിക്കിട്ടു കുടിക്കാനുള്ള യോഗം തനിക്കുണ്ടായില്ലല്ലോ. നോക്കിനിന്നപ്പോള്‍ മിഴികൾ നിറഞ്ഞുപോയി.
“വാ… അമ്മേ …”
ശീതള്‍ കൈയില്‍ പിടിച്ചു വലിച്ചപ്പോള്‍ മുറ്റത്തുനിന്ന് അവള്‍ വരാന്തയിലേക്കു കയറി.
പഴയവീടിന് ഒരുപാടു മാറ്റങ്ങള്‍ വന്നിരിക്കുന്നു. ചുമരില്‍ പപ്പയുടെ ഫോട്ടോ തൂങ്ങിയിരുന്ന ആണിയില്‍ ഇപ്പോൾ മറ്റാരുടെയോ ഫോട്ടോ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നു. പപ്പയ്ക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട വീടായിരുന്നു.
ആഗതരെ കണ്ട് അകത്തുനിന്ന് ഗൃഹനാഥന്‍ പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്നു.
‘ആരാ’ എന്നു ചോദ്യരൂപത്തില്‍ ഗൃഹനാഥന്‍ എല്ലാവരെയും മാറിമാറി നോക്കി. ജയിംസ് എല്ലാവരെയും പരിചയപ്പെടുത്തി.
മുന്‍പ് ആ വീട്ടില്‍ താമസിച്ചിരുന്ന കുടുംബക്കാരാണെന്നു കേട്ടപ്പോള്‍ ഗൃഹനാഥന് സന്തോഷമായി.
അകത്തുനിന്ന് രണ്ടുമൂന്ന് ഫൈബര്‍ കസേര എടുത്തു വരാന്തയിലേക്കിട്ടിട്ട് അയാള്‍ പറഞ്ഞു:
”ഇരിക്ക്.”
ജയിംസ് മാത്രം കസേരയിൽ ഇരുന്നു. ഗൃഹനാഥനുമായി കുറച്ചു നേരം അയാള്‍ കുശലം പറഞ്ഞു.
“ഞാനീ വീടിന്‍റെ അകത്തൊന്നു കേറി കണ്ടോട്ടെ?”
ജാസ്മിന്‍ അനുമതി ചോദിച്ചു.
“അതിനെന്താ? എവിടെ വേണേലും കേറിക്കണ്ടോ.”
മക്കളുടെ കൈ പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ വീടിന്‍റെ അകത്തേക്കു കയറി. ഈ സമയം മേരിക്കുട്ടി മുറ്റത്തിനു ചുറ്റും ഓരോന്നു നോക്കി നടക്കുകയായിരുന്നു.
ജാസ്മിന്‍ എല്ലാ മുറികളിലും കയറി ഇറങ്ങി. താന്‍ കിടന്നുറങ്ങിയിരുന്ന മുറിയില്‍ കയറിയപ്പോള്‍ അവളുടെ നെഞ്ചു വിങ്ങിക്കഴച്ചു. താന്‍ എത്രയോ വര്‍ഷം കിടന്നുറങ്ങിയ മുറിയാണിത്. തന്‍റെ കട്ടില്‍ കിടന്നിരുന്ന സ്ഥാനത്ത് ഇപ്പോള്‍ ഒരു മേശയാണ് കിടക്കുന്നത് . അറിയാതെ ഒരു തുള്ളി കണ്ണീര്‍ അടര്‍ന്നു മേശയില്‍ വീണു. പപ്പയുടെ കിടപ്പുമുറിയില്‍ കയറിയപ്പോള്‍ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു പോയി അവള്‍.
“അമ്മ കരയുന്നതെന്തിനാ?”
ശീതളിന്‍റെ ചോദ്യത്തിന് ജാസ്മിന്‍ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അവള്‍ ഷാളുകൊണ്ട് മിഴികള്‍ ഒപ്പി.
അടുക്കള വാതില്‍ തുറന്ന് അവള്‍ പിന്നാമ്പുറത്തേക്കിറങ്ങി. മേരിക്കുട്ടി അപ്പോള്‍ അവിടെനിന്ന് നിശബ്ദമായി കരയുന്നത് അവള്‍ കണ്ടു.
“അമ്മ ഇവിടെ വന്നു നിന്നു കരയ്വാണോ? മുറിയിലൊക്കെ ഒന്നു കേറി നോക്കമ്മേ.”
“ഞാന്‍ കേറുന്നില്ല മോളേ. എനിക്കതു കാണാനുള്ള കരുത്തില്ല..”
ജാസ്മിന്‍ അമ്മയെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
പറമ്പിലെ തേന്‍വരിക്കപ്ലാവില്‍ നിറയെ ചക്കകള്‍ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നു. ചക്കപ്പഴത്തിന്‍റെ മണം വന്നപ്പോള്‍ അഖില്‍ പറഞ്ഞു:
“അമ്മേ എനിക്കു ചക്കപ്പഴം വേണം.”
കൊച്ചുന്നാളില്‍ ഗോവണി വച്ച് പ്ലാവില്‍ കയറി ചക്കയിട്ടിട്ടുള്ളത് അവള്‍ ഓര്‍ത്തു. ഒരിക്കല്‍ ഗോവണി മറിഞ്ഞു താഴെവീണപ്പോള്‍ പപ്പ എന്തുമാത്രം വഴക്കു പറഞ്ഞു.
“എനിക്കും ചക്കപ്പഴം വേണം അമ്മേ.” ശീതളും നിര്‍ബന്ധിച്ചപ്പോള്‍ ജാസ്മിന്‍ ഗൃഹനാഥനോട് ആഗ്രഹം പറഞ്ഞു.
പണ്ട് ചേച്ചിയും താനും മത്സരിച്ചു ചക്കപ്പഴം തിന്നത് അവൾ ഓർത്തു. എത്ര രസമായിരുന്നു ആ പഴയ കാലം.
വലിയൊരു തോട്ടി എടുത്തുകൊണ്ടുവന്ന് ഗൃഹനാഥന്‍ ചക്കപ്പഴും അടര്‍ത്തി താഴെയിട്ടു.
മുറിച്ചു ചുളകള്‍ അടര്‍ത്തി പ്ലേറ്റിലേക്ക് ഇട്ടപ്പോള്‍ അഖിലും ശീതളും കൊതിയോടെ എടുത്തെടുത്തു കഴിച്ചു. ജാസ്മിനും തിന്നു കൊതി തീരുവോളം. പണ്ടത്തെ മധുരത്തിന് ഒട്ടും കുറവുവന്നിട്ടില്ല. കുരു കളഞ്ഞ് പ്ലേറ്റില്‍ നിറച്ച് ജയിംസിനും മേരിക്കുട്ടിക്കും കൊടുത്തു കുറെ ചുളകള്‍. അവരും സ്വാദോടെ കഴിച്ചു.
എല്ലാം കണ്ടു കഴിഞ്ഞ്, മടങ്ങിപ്പോരാനായി കാറിനടുത്തേക്കു നടക്കുമ്പോള്‍ മേരിക്കുട്ടി പറഞ്ഞു.
“ഇവിടെ വരെ വന്ന സ്ഥിതിക്ക് നമുക്കു ടോണീടെ വീട്ടിലും കൂടി ഒന്നു കയറിയിട്ടു പോകാം.”
“ഉം.” ജാസ്മിന്‍ തലകുലുക്കി.
കാര്‍ തിരിച്ചിട്ടു റോഡിലേക്കിറക്കി. കുറച്ചു ദൂരം മുമ്പോട്ടോടിയിട്ട് അത് ഇടത്തോട്ടു തിരിഞ്ഞു ടോണിയുടെ വീട്ടുവളപ്പിലേക്കു പ്രവേശിച്ചു.
വണ്ടി മുറ്റത്തു കയറിയപ്പോള്‍ ജാസ്മിന്‍ അദ്ഭുതപ്പെട്ടുപോയി. മുറ്റം നിറയെ കാട് കയറിക്കിടക്കുന്നു . പഴകി ദ്രവിച്ച് പൊളിഞ്ഞു വീഴാറായി കിടക്കുന്നു ആ തറവാട് . ടോണിയും ആഗ്നസാന്‍റിയുമൊക്കെ ഇവിടെനിന്നു താമസം മാറിയോ? ഇതൊന്നും താന്‍ അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ?
(തുടരും )

രചന : ഇഗ്‌നേഷ്യസ് കലയന്താനി (copyright reserved )
ഈ നോവലിന്റെ മുൻ അദ്ധ്യായങ്ങൾ വായിക്കാൻ ഈ ലിങ്കിൽ പോകുക

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 1

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 2

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 3

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 4

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 5

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 6

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 7

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 8

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 9

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 10

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 11

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 12

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 13

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 14

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 15

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 16

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 17

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 18

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 19

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 20

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 21

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 22

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 23

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 24

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 25

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 26

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 27

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 28

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം29

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം30

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം31

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം32

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം33

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം34

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം35

കല്യാണം കഴിഞ്ഞതോടെ ജാസ്മിന്‍ ഏറെ സന്തോഷവതിയായി കാണപ്പെട്ടു. ജയിംസ് സ്നേഹസമ്പന്നനാണ് . ഹൃദ്യമായ പെരുമാറ്റവും നല്ല ഇടപെടലും . താന്‍ അനുഭവിച്ച വേദനകള്‍ക്ക് ഒടുവില്‍ ദൈവം പ്രതിഫലം തന്നല്ലോ എന്ന ആഹ്ലാദമായിരുന്നു മനസിൽ.
ഒരു ദിവസം ജയിംസ് അവളോടു പറഞ്ഞു:
“കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് ഹണിമൂണിന് നമ്മളെങ്ങും പോയില്ലല്ലോ. നമുക്കൊരു ടൂറു പോയാലോ?”
“ഞാനിത് അങ്ങോട്ടു പറയാനിരിക്ക്വായിരുന്നു. ” ജാസ്മിന് വലിയ സന്തോഷമായി .
”എവിടാ പോകേണ്ടത് ?”
ഒരുപാടു ദൂരെയൊന്നും വേണ്ട. രണ്ടോ മൂന്നോ ദിവസം അടിച്ചു പൊളിച്ചു താമസിക്കാൻ പറ്റിയ ഒരു സ്ഥലം! അതു മതി.”
“എങ്കില്‍ ഇവിടുന്ന് പത്തു മുപ്പതു കിലോമീറ്റര്‍ ദൂരെ ഒരു ടൂറിസ്റ്റു കേന്ദ്രമുണ്ട്. മഞ്ചാടിക്കുന്ന്. തടാകവും പൂന്തോട്ടവുമൊക്കെയുള്ള ഒരു നല്ല സ്ഥലം. താമസിക്കാന്‍ പറ്റിയ ഹോട്ടലുമുണ്ട്. “
“എങ്കില്‍ അതു മതി. നമുക്കു രണ്ടുപേര്‍ക്കും സ്വസ്ഥമായിരുന്നു സ്നേഹം പങ്കുവയ്ക്കാന്‍ പറ്റിയ ഒരു സ്ഥലം. അത്രയേ ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നുള്ളൂ.”
ജാസ്മിന്‍ ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ തോളിലേക്കു ശിരസുചായ്ച്ചു. ജെയിംസ് അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്തുപിടിച്ചു ഒരു ചുംബനം നൽകി .

തിങ്കളാഴ്ച പുലര്‍ച്ചെ അവര്‍ മഞ്ചാടിക്കുന്നിലേക്കു പുറപ്പെട്ടു. ജയിംസിന്‍റെ സ്വന്തം കാറിലായിരുന്നു യാത്ര.
പോകുന്ന വഴി ജയിംസ് വാതോരാതെ ഓരോന്ന് സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഇടയ്ക്കിടെ തമാശകളും ചിരിയും. സമയം പോയത് അറിഞ്ഞതേയില്ല.
മഞ്ചാടിക്കുന്നിലെത്തി, ഒരു ഹോട്ടലില്‍ റൂം എടുത്തിട്ട് അവര്‍ കുളിച്ചു ഫ്രഷായി. പിന്നെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ടു കുറേനേരം വിശ്രമിച്ചു. പതുപതുത്ത ഫോം ബെഡിൽ ശരീരം ശരീരത്തോടു ചേര്‍ത്തു കിടക്കുമ്പോള്‍ ജാസ്മിന്‍ ചോദിച്ചു:
“ചിത്തിരപുരത്തെ പെണ്ണ് കുറുക്കന്‍മലയിലെത്തുമെന്നും പുത്തന്‍പുരയ്ക്കലെ ചെറുക്കന്‍ അവളെ കല്യാണം കഴിക്കുമെന്നും സ്വപ്നത്തിലെങ്കിലും വിചാരിച്ചിരുന്നോ?”
“ഒരിക്കലുമില്ല. എല്ലാം ദൈവനിശ്ചയം.”
”ഇനി ഒരു കല്യാണമേ ഇല്ല എന്ന് നിശ്ചയിച്ചുകൊണ്ടാ ചിത്തിരപുരത്തുനിന്നു ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് പോന്നത് . പക്ഷെ കുറുക്കൻമലയിൽ വന്നപ്പോൾ എന്റെ ജീവിതം മാറി മറിഞ്ഞു .”
”ദൈവം തലയിൽ വരച്ചത് മനുഷ്യന് മാറ്റാൻ പറ്റില്ലല്ലോ ”
” എന്തായാലൂം സ്നേഹനിധിയായ ഒരു ഭർത്താവിനെ ദൈവം എനിക്ക് കൊണ്ട് തന്നല്ലോ .സന്തോഷമായി ”
“നല്ലവരെ ദൈവം ഒരിക്കലും കൈവിടില്ല. ആദ്യം കുറെ കഷ്ടപ്പാടുകള്‍ സമ്മാനിച്ചാലും.”
”ഇനി സന്തോഷത്തിന്റെ നാളുകളായിരിക്കും വരാൻ പോകുന്നത് അല്ലെ ?”
”അതെ ജാസ് . ദൈവം നമ്മളെ കൈവിടില്ല . ഈ നാട്ടിലുള്ളവർക്ക് നമ്മൾ നന്മകൾ മാത്രമല്ലേ ചെയ്തിട്ടുള്ളൂ.”
” അതിന്റെ പ്രതിഫലമായാണ് ദൈവം ഈ മുത്തിനെ എനിക്ക് തന്നത് ” അവൾ ഭർത്താവിന്റെ കവിളിൽ സ്നേഹത്തോടെ തഴുകി.
”അതെ. പ്രതിഫലമായി ഒരു പവിഴത്തെ ദൈവം എനിക്കും തന്നു ” അത് പറഞ്ഞിട്ട് അവളുടെ അധരങ്ങളിൽ അവൻ അമർത്തി ചുംബിച്ചു.
വിശേഷങ്ങള്‍ പറഞ്ഞ്, ഹൃദയം ഹൃദയത്തോടു ചേര്‍ത്തുവച്ച് അവര്‍ ഒന്നു മയങ്ങി. നാലുമണിക്ക് എണീറ്റ് ഡ്രസുമാറിയിട്ട് അവര്‍ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
പ്രകൃതിദൃശ്യങ്ങൾ കണ്ട് എല്ലായിടത്തും ചുറ്റിനടന്നു. പിന്നെ തടാകത്തിലൂടെ ഒരു ബോട്ടുയാത്ര. മനോഹരമായ റോസാപ്പൂക്കള്‍ വിരിഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന ഗാര്‍ഡനിലൂടെ ജയിംസിന്‍റെ കൈപിടിച്ചു നടക്കുമ്പോള്‍ ജാസ്മിന്‍ ഓര്‍ത്തു. ഭൂമിയിലെ പറുദീസയാണ് ഈ സ്ഥലം. എത്ര മനോഹരമായ കാഴ്ചകൾ . പാര്‍ക്കിലെ പുല്‍പ്പരപ്പിലിരുന്ന് അവര്‍ വിശേഷങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു. നിന്നും ഇരുന്നും സെല്‍ഫിയെടുത്തു. ഇരുട്ടു പരന്നപ്പോഴാണ് ഹോട്ടലില്‍ തിരിച്ചെത്തിയത്.
കുളിയും ഭക്ഷണവും കഴിഞ്ഞു ഫോം ബെഡിൽ ഒരുമിച്ചു കിടക്കുമ്പോൾ ജാസ്മിൻ പതിയെ വിളിച്ചു
”ജെയിംസ് ”
”എന്താ മോളെ ” ജെയിംസ് അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചു.
”ഈ സ്നേഹത്തിനു ഞാനെന്താ പ്രതിഫലമായിട്ടു തരേണ്ടത് ”
”ഈ ശരീരവും ഈ മനസും മാത്രം മതി . വേറൊന്നും വേണ്ട ”
ജെയിംസ് അവളെ വികാരവായ്‌പോടെ ചേർത്തു പിടിച്ചു കവിളിൽ ഒരു ചുംബനം നൽകി.
അയാളുടെ കൈകൾ വസ്ത്രത്തിനുള്ളിലൂടെ നീങ്ങുന്നതറിഞ്ഞപ്പോൾ ജാസ്മിന് രോമാഞ്ചമുണ്ടായി.അവൾ പറഞ്ഞു .
” ഹോട്ടൽ മുറിയാണ് . ഒളിക്യാമറയോ മറ്റോ ഉണ്ടോന്നു നോക്കിയോ ?”
”നീ പറഞ്ഞത് നേരാ . ഞാനൊന്നു നോക്കട്ടെ ”
ജെയിംസ് എണീറ്റ് മുറിമുഴുവൻ സൂക്ഷ്മ പരിശോധന നടത്തി . ഒന്നും കണ്ടില്ല.
” കട്ടിലിനെപ്പോലും വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റാത്ത കാലമാണ് ” കട്ടിലിന്റെ നാലുവശത്തും അയാൾ സൂക്ഷ്മ പരിശോധന നടത്തി.
” കാണാത്ത രീതിയിൽ എവിടെങ്കിലുമൊക്കെ വച്ചിട്ടുണ്ടാവുമോ ആവോ ” ജാസ്മിന് ഭയം.
” ഉണ്ടെങ്കിൽ പിടിച്ചോണ്ടുപോയി അവര് കണ്ടു ആസ്വദിക്കട്ടെന്നേ ”
”അവരതു കൊണ്ടുപോയി വാട്ട്സ് ആപ്പിലൂടെ കൈമാറിയാലോ? ഇപ്പം അതാണല്ലോ എല്ലാവരുടെയും പണി ”
”അങ്ങനെ നോക്കിയാൽ നമുക്ക് ഇവിടെ ജീവിക്കാൻ[പറ്റില്ല”
ജെയിംസ് വന്ന് അവളോടൊപ്പം ഒട്ടിച്ചേർന്നു കിടന്നു.

മൂന്ന് ദിവസത്തെ സുഖവാസത്തിനു ശേഷം കാറില്‍ മടങ്ങുമ്പോള്‍ ജാസ്മിന്‍ പറഞ്ഞു:
“മൂന്നു ദിവസം കണ്ണടച്ചു തുറന്നപോലെ പോയി. ഇടയ്ക്കിടെ ഇനീം നമുക്കിവിടെ വരണം ട്ടോ.”
“അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ ഈ സ്ഥലം ?.”
”ഉം ”
” അധികം ദൂരമില്ലല്ലോ . ഇടയ്ക്കിടെ വരാം .ഭാര്യയുടെ സന്തോഷമല്ലേ ഭർത്താവിന്റെയും സന്തോഷം ”
” സ്നേഹമുള്ള ഭർത്താക്കന്മാരെ അങ്ങനെ ചിന്തിക്കൂ ”
” എല്ലാക്കാലത്തും ഞാൻ സ്നേഹമുള്ള ഒരു ഭർത്താവായിരി’ക്കും ജാസ് ”
” എങ്കിൽ ഞാൻ ഭാഗ്യവതി ”
വർത്തമാനം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവർ യാത്ര തുടർന്നു .
പത്തു കിലോമീറ്ററോളം വനത്തിലൂടെയായിരുന്നു യാത്ര. വനത്തിലേക്കു പ്രവേശിച്ചപ്പോഴേക്കും ഇരുട്ടു വീണിരുന്നു. ജയിംസ് കാറിന്‍റെ സ്പീഡു കുറച്ചു.
ആകാശത്തു നല്ല മഴക്കാറ് ഉണ്ടായിരുന്നു .
പൊടുന്നനെ തണുത്ത കാറ്റുവീശി. പിന്നാലെ മഴയും. മഴ ശക്തിപ്രാപിച്ചപ്പോള്‍ മുന്പോട്ടുള്ള യാത്ര ബുദ്ധിമുട്ടായി. കാര്‍ റോഡിന്‍റെ സൈഡില്‍ ഒതുക്കിനിറുത്തി.
“പേടിയാകുന്നല്ലോ ജയിംസ് . ഈ വനത്തിന്‍റെ നടുക്ക് നമ്മളു തനിച്ച്….! കുറച്ചു നേരത്തെ പോരായിരുന്നു; അല്ലേ ?”
“ഉം.”
വിജനമായ റോഡ് ! ചുറ്റും കൂരാകൂരിരുട്ട്. ചുറ്റുവട്ടത്തെങ്ങും ഒരു മനുഷ്യജീവി പോലുമില്ല . ഇരുവശങ്ങളിലും വലിയ മരങ്ങള്‍ മാത്രം.
“മഴ ഉടനെയെങ്ങും മാറുന്ന ലക്ഷണമില്ല.”
ജയിംസ് ടോര്‍ച്ചെടുത്തു പുറത്തേക്കു തെളിച്ചു നോക്കി.
പെട്ടെന്നാണ് റോഡില്‍ ഒരു കടലാസ് പൊതി കിടക്കുന്നതു കണ്ടത്.
“അങ്ങോട്ട് നോക്കിക്കേ. റോഡില്‍ ഒരു പൊതി കിടക്കുന്നത് കണ്ടോ?” ജെയിംസ് ഭാര്യയോട് പറഞ്ഞു.
”ശരിയാണല്ലോ ”
” നമുക്ക് അതൊന്നു എടുത്തു നോക്കാം.”
ജയിംസ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ജാസ്മിന്‍ തടഞ്ഞു.
“വേണ്ട ജയിംസ്. ഈ മഴയത്തു പുറത്തേക്കിറങ്ങേണ്ട .”
”അതെന്താണെന്നു ഒന്ന് നോക്കാം ”
”എന്തെങ്കിലുമാവട്ടെ . ഇപ്പം പുറത്തേക്കിറങ്ങേണ്ട . അവിടെ ഇരിക്ക് ” ജാസ്മിൻ അയാളെ പിടിച്ചിരുത്താൻ നോക്കി .
”നീ കൈ മാറ്റിക്കേ ”
ജാസ്മിന്‍റെ പിടി വിടു വിച്ചു ജയിംസ് ഡോര്‍ തുറന്നു വെളിയിലിറങ്ങി. അല്പം മുൻപോട്ടു നടന്നിട്ടു പൊതിയെടുത്തുകൊണ്ട് വേഗം തിരികെ വന്നു കാറില്‍ കയറി.
“എന്താ അത്. എനിക്ക് പേടിയാകുന്നല്ലോ ?” ജാസ്മിന് ഉത്കണ്ഠയായി.
ജയിംസ് കടലാസ് പൊതി അഴിച്ചു നോക്കി.
ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക് ചതുരപ്പെട്ടി. അതിന്‍റെ അടപ്പു തുറന്നുനോക്കിയതും ഇരുവരുടെയും കണ്ണുകള്‍ അദ്ഭുതത്താല്‍ വിടര്‍ന്നു.
പെട്ടി നിറയെ സ്വര്‍ണ്ണാഭരണങ്ങള്‍!
“ആരുടെയോ കൈയീന്നു കളഞ്ഞുപോയതാന്നു തോന്നുന്നു. നമുക്കിതു വേണ്ട ജയിംസ്.”
ജാസ്മിന്‍ അതിന്‍റെ മൂടി അടച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു:
“ഒരു പക്ഷേ ദൈവം നമുക്കായി കൊണ്ടുവന്നു വച്ച സ്വര്‍ണ്ണമായിരിക്കും ഇത്. അല്ലെങ്കില്‍ ഈ സമയത്ത് കാറിവിടെ നിറുത്താനും ടോര്‍ച്ചടിച്ചു നോക്കാനും ദൈവം എന്നെ തോന്നിപ്പിക്കുമായിരുന്നോ?”
ജയിംസിന് അതുപേക്ഷിക്കാന്‍ മനസ്സുവന്നില്ല.
“നമ്മുടെ സത്യസന്ധത പരീക്ഷിക്കാന്‍ ദൈവം നടത്തിയ പരീക്ഷണമാണ് ഇതെന്നു ചിന്തിച്ചൂടെ? നമുക്കിതു വേണ്ട ജയിംസ്. ഇവിടിട്ടു പോകാം .”
” ഇവിടിട്ടി ട്ടു പോയാൽ പുറകെ വരുന്ന ആരെങ്കിലും എടുത്തോണ്ടുപോകും ”
” എങ്കിൽ നമുക്കിതുകൊണ്ടുപോയി പോലീസ്‌സ്റ്റേഷനിൽ ഏൽപ്പിക്കാം ”
ഒരു നിമിഷനേരം ജയിംസ് ചിന്താമൂകനായി. എന്ത് ചെയ്യണം ?
“ഇതു തിരിച്ചുകൊടുത്താല്‍ ദൈവം നമുക്ക് വേറെ ഒരുപാട് സൗഭാഗ്യങ്ങള്‍ തരും ജയിംസ്.” – ജാസ്മിന്‍ ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ കൈപിടിച്ചുകൊണ്ടു യാചിച്ചു .
”ഇത് ദൈവം നമുക്കു നേരിട്ട് തന്നതാണെന്നു ചിന്തിച്ചൂടെ ?”
”അല്ല ജെയിംസ് . ഇത് ദൈവത്തിന്റെ ഒരു പരീക്ഷണമാണ് . ഇതെടുത്താൽ പിന്നെ നമുക്ക് ഒരിക്കലും സന്തോഷം കിട്ടില്ല ”
ജാസ്മിന്‍ പറഞ്ഞതാണ് ശരിയെന്നു ജയിംസിനു തോന്നി. വഴിയില്‍ കിടന്നു കിട്ടിയതാണെങ്കില്‍പ്പോലും മറ്റൊരാളുടെ മുതലല്ലേ ? അത് സ്വന്തമാക്കുന്നത് മോഷണത്തിനു തുല്യമായ തെറ്റാണ്.
“നീ പറഞ്ഞതാ ശരി. ഈ സ്വര്‍ണ്ണം നമുക്കുവേണ്ട. ഇതെടുത്താല്‍ പിന്നെ മനഃസമാധാനത്തോടെ ഒരു ദിവസംപോലും നമുക്കു കിടന്നുറങ്ങാന്‍ പറ്റില്ല.”
“അതെ ജെയിംസ് . ദൈവത്തിന്‍റെ ഒരു പരീക്ഷയാണിത്. ആ പരീക്ഷയില്‍ നമ്മള്‍ തോല്‍ക്കാന്‍ പാടില്ല. ഇതു നാളെത്തന്നെ പോലീസ്സ്റ്റേഷനില്‍ കൊണ്ടുപോയി ഏല്പിക്കണം. അവരത് ഉടമസ്ഥരെ കണ്ടുപിടിച്ചു കൊടുത്തോളും.”
മഴ തെല്ലു കുറഞ്ഞു എന്നു കണ്ടപ്പോള്‍ ജയിംസ് കാര്‍ സ്റ്റാര്‍ട്ടു ചെയ്തു.
വീട്ടിലെത്തിയപ്പോള്‍ മണി എട്ട്. സ്വര്‍ണ്ണം കളഞ്ഞുകിട്ടിയ കാര്യം ജയിംസ് മറ്റാരോടും പറഞ്ഞില്ല.
പിറ്റേന്നു രാവിലെ സ്വര്‍ണ്ണപ്പെട്ടി അയാള്‍ പോലീസ് സ്റ്റേഷനില്‍ കൊണ്ടുപോയി ഏല്പിച്ചു.
സബ് ഇന്‍സ്പെക്ടര്‍ ഷാഹുൽ ഷേക്ഹാന്‍ഡ് കൊടുത്തു ജയിംസിനെ അഭിനന്ദിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു .
“ഇങ്ങനെയുള്ള ആള്‍ക്കാരെ ഇക്കാലത്തു കണ്ടുകിട്ടുക ബുദ്ധിമുട്ടാ. ഈ സത്യസന്ധതയ്ക്കു ദൈവം നിങ്ങള്‍ക്കു പ്രതിഫലം തരും.”
”താങ്ക് യു സാർ ”
സന്തോഷം നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെയാണ് ജയിംസ് പോലീസ് സ്റ്റേഷനില്‍നിന്നു മടങ്ങിയത്.
അന്നു രാത്രി ജാസ്മിനോടൊപ്പം ഉറങ്ങാന്‍ കിടന്നപ്പോള്‍ ജയിംസ് പറഞ്ഞു:
“നമുക്കെന്തെങ്കിലും ഒരു ബിസിനസ് തുടങ്ങിയാലോ?”
“എന്തു ബിസിനസാ ജയിംസ്?”
ഭാര്യയുടെ കവിളിൽ തഴുകിക്കൊണ്ടു ചോദിച്ചു.
“ഒരു റെഡിമെയ്ഡ് വസ്ത്രനിര്‍മ്മാണശാല തുടങ്ങിയാലോ. ഷര്‍ട്ടും ഹൗസ്കോട്ടും പാവാടയുമൊക്കെ തുന്നി തുണിക്കടയില്‍ കൊണ്ടുപോയി വില്‍പനയ്ക്കു വയ്ക്കുക. കുറച്ചുപേര്‍ക്കു ജോലിയും കിട്ടും. നമുക്കൊരു വരുമാനവുമാകും.”
“അതിനൊക്കെ ഒരുപാട് കാശുവേണ്ടേ?”
“വേണം. വീടും പറമ്പും പണയപ്പെടുത്തി പത്തിരുപത്തഞ്ചുലക്ഷം രൂപ ലോണ്‍ എടുക്കണം.വേണ്ടിവന്നാൽ കുറച്ചു സ്ഥലം വില്‍ക്കുകയും ചെയ്യാം. തുടങ്ങുമ്പം വിപുലമായിട്ടു തുടങ്ങാം.”
“അതൊക്കെ റിസ്കല്ലേ ജയിംസ്?”
“റിസ്കില്ലാതെ ഒരു ബിസിനസും തുടങ്ങാന്‍ പറ്റില്ല. ദൈവം സഹായിച്ചാല്‍ നമുക്കു നേട്ടമാകും. കളഞ്ഞു കിട്ടിയ സ്വർണം നമ്മളു തിരിച്ചുകൊടുത്തില്ലേ . ദൈവം നമ്മളെ അനുഗ്രഹിക്കാതിരിക്കുമോ ? “
“ദൈവം അനുഗ്രഹിക്കും എന്ന് എനിക്കുറപ്പാ . പക്ഷേ പപ്പ സമ്മതിക്കുമോ?”
“അതൊക്കെ ഞാന്‍ സമ്മതിപ്പിച്ചോളാം. നിന്‍റെ സപ്പോര്‍ട്ടു വേണം എനിക്ക്.”
“ഞാനെന്താ ചെയ്യേണ്ടത്?”
“പ്രാര്‍ത്ഥിക്കണം. നഷ്ടം വരാതിരിക്കാന്‍ മനസുരുകി കര്‍ത്താവിനോടു പ്രാര്‍ത്ഥിക്കണം.”
“തീര്‍ച്ചയായും. ജയിംസിന്‍റെ എല്ലാ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്കും എന്‍റെ എല്ലാ സപ്പോര്‍ട്ടും പ്രാര്‍ത്ഥനയും ഉണ്ടാകും. അതിനല്ലേ എന്നെ ഭാര്യയായി ദൈവം ജയിംസിനു തന്നത്.”
ജാസ്മിന്‍ ഭര്‍ത്താവിന് ധൈര്യം പകര്‍ന്നു.
വൈകാതെ റെഡിമെയ്ഡ് വസ്ത്രനിര്‍മ്മാണശാലയ്ക്കുള്ള പ്രാരംഭപ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ തുടങ്ങി ജയിംസ്. സ്ഥലം വാങ്ങി കെട്ടിടം പണി തുടങ്ങി . സമഗ്രമായ ഒരു പ്രൊജക്ട് റിപ്പോര്‍ട്ട് തയ്യാറാക്കി അംഗീകാരത്തിനായി വ്യവസായ വകുപ്പിനു സമര്‍പ്പിച്ചു. അതിന് അംഗീകാരം കിട്ടിയപ്പോള്‍ ജയിംസിനു സന്തോഷമായി. വീടും പുരയിടവും പണയപ്പെടുത്തി ബാങ്കില്‍നിന്ന് ലോണ്‍ സംഘടിപ്പിച്ചു.
പിന്നെ എല്ലാം ധൃതഗതിയിലായിരുന്നു.
തയ്യല്‍ മെഷീനുകളും യന്ത്രസാമഗ്രികളും കൊണ്ടു വന്നു ഫിറ്റു ചെയ്തു. പരിചയസമ്പന്നരായ കുറെ ജോലിക്കാരെ ഉയര്‍ന്ന ശമ്പളം വാഗ്ദാനം ചെയ്തു അന്യനാടുകളില്‍നിന്നു കൊണ്ടുവന്ന് നിയമിച്ചു.

രാവിലെ എണീറ്റപ്പോള്‍ ജാസ്മിന് ഒരു മനംപിരട്ടല്‍, ഓക്കാനം.
പ്രഭാതഭക്ഷണം കഴിയ്കുന്നതിനിടയില്‍ ഛര്‍ദ്ദിക്കുക കൂടി ചെയ്തപ്പോള്‍ അവള്‍ ഉറപ്പിച്ചു. താന്‍ ഒരമ്മയാകാന്‍ പോകുന്നു.
”ആശുപത്രിയിൽ പോയി ഒന്ന് ഡോക്ടറെ കാണ് മോളെ ” ജയിംസിന്റെ അമ്മ സാറാമ്മ നിർബന്ധിച്ചു.
അവൾ ഡ്രസ്സ് മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ജെയിംസ് മുറിയിലേക്ക് കയറി വന്നു.
”സന്തോഷവാർത്തയായിരിക്കുമോ മോളെ കിട്ടുക ?”
” പിന്നല്ലാണ്ട് . എനിക്ക് നേരത്തെ ഒരു സംശയമുണ്ടായിരുന്നു ” ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു
” മഞ്ചാടിക്കുന്നിലെ മുത്തായിരിക്കും അല്ലേ ?” ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ജെയിംസ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ജാസ്മിൻ പ്രതിവചിച്ചു
” മഞ്ചാടിക്കുന്നിലെ അല്ല, പുത്തൻപുരക്കലെ ”
”അല്ല ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത്‌ … ”
”ഉദ്ദേശിച്ചതൊക്ക മനസിലായി . മഞ്ചാടിക്കുന്നിൽ മാത്രമല്ലല്ലോ നമ്മൾ ഒന്നിച്ചു കിടന്നത് . കിന്നാരം പറയാതെ വേഗം പോയി ഡ്രസ് മാറ് ”
ജെയിംസ് പിന്നൊന്നും പറയാതെ വേഗം പോയി ഡ്രസ് മാറി വന്നു . അപ്പോഴേക്കും ജാസ്മിനും പോകാൻ റെഡിയായിരുന്നു.
ജയിംസിന്റെ സമീപം കാറിലിരിക്കുമ്പോൾ, ഡോക് ടർ പറയാൻ പോകുന്നത് സന്തോഷവാർത്ത ആയിരിക്കണേ എന്നായിരുന്നു അവളുടെ പ്രാർത്ഥന .
പ്രഗ്നന്‍സി ടെസ്റ്റിന്‍റെ റിസള്‍ട്ട് പോസിറ്റീവാണെന്നു കണ്ടപ്പോള്‍ രണ്ടുപേരുടെയും ഹൃദയം സന്തോഷം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു. ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു :
”ഇനി എല്ലാ കാര്യത്തിലും ഒരു ശ്രദ്ധയും നോട്ടവുമൊക്കെ വേണം. വയറ്റിൽ ഒരു കുഞ്ഞുണ്ടെന്ന ബോധം എപ്പഴും ഉണ്ടായിരിക്കണം ”
”ഉം ” അവൾ തലകുലുക്കി
ഡോക്ടര്‍ കുറെ നിര്‍ദ്ദേശങ്ങളും ഉപദേശങ്ങളും നല്‍കി.
കഴിക്കേണ്ട ഭക്ഷണം, ചെയ്യരുതാത്ത ജോലികള്‍, ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ ചുമതലകള്‍ തുടങ്ങിയവയെക്കുറിച്ചെല്ലാം ഡോക്ടര്‍ വിശദമായി പറഞ്ഞു. എന്നിട്ടു ജയിംസിനെ നോക്കി തുടര്‍ന്നു:
“ഇനിയുള്ള എട്ടുമാസക്കാലം ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ സ്നേഹവും സാമീപ്യവും എപ്പഴും ഉണ്ടായിരിക്കണം. രാത്രി ഒരുമിച്ചു കിടന്നുറങ്ങണം. സ്നേഹത്തോടെ വയറില്‍ തലോടണം. കുഞ്ഞിനോടു സംസാരിക്കണം.. അമ്മയ്ക്കു കിട്ടുന്ന എല്ലാ പരിചരണവും വയറ്റില്‍ കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിനും കൂടി കിട്ടുന്നുണ്ടെന്നുള്ള ഒരു ബോധം എപ്പഴും മനസ്സില്‍ ഉണ്ടായിരിക്കണം.”
ജയിംസ് എല്ലാം തലകുലുക്കി സമ്മതിച്ചു.
ആശുപത്രിയില്‍നിന്നിറങ്ങി വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങുമ്പോള്‍ ജയിംസ് പറഞ്ഞു:
”ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞതു കേട്ടല്ലോ. ഇനി മനസ്സ് എപ്പഴും സന്തോഷമായിട്ടിരിക്കണംട്ടോ . ഇല്ലെങ്കിൽ അത് കുഞ്ഞിനെ ബാധിക്കും .”
“ആ സ്വർണം തിരിച്ചുകൊടുത്തില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ എനിക്കൊരിക്കലും സന്തോഷം കിട്ടുമായിരുന്നില്ല ജയിംസ്.”
“ഇപ്പം സന്തോഷമായില്ലേ?”
“ഒരു പാട്. സ്വർണം തിരിച്ചു കൊടുത്തതിന്‍റെ പ്രതിഫലമായിട്ടായിരിക്കും ദൈവം നമുക്കു ഒരു കുഞ്ഞിനെ വേഗം സമ്മാനിച്ചത്.”
“ബിസിനസ്സുകൂടി പച്ചപിടിച്ചാല്‍ നമ്മുടെ യോഗം തെളിയും.”
“പച്ച പിടിക്കും ജെയിംസ് . ദൈവം നമ്മുടെ കൂടെയുണ്ട് . എനിക്ക് ഒരുപാട് വിശ്വാസമുണ്ട്. നല്ലതു ചെയ്താല്‍ നല്ലതു തരും തമ്പുരാന്‍. ചിലപ്പം ഇത്തിരി വൈകുമെന്ന് മാത്രം ”
“ബിസിനസു ലാഭകരമായാല്‍ കുറച്ചു കാശ് പാവങ്ങള്‍ക്കു കൂടി കൊടുക്കണമെന്നാ എന്‍റെ ആഗ്രഹം. ” ജെയിംസ് പറഞ്ഞു .
”അങ്ങനെ നല്ലമനസുള്ളവരെ ദൈവം അനുഗ്രഹിക്കാതിരിക്കില്ല . ജയിംസിന്റെ ഹൃദയം കാണാൻ ദൈവത്തിനു കഴിയുമല്ലോ ”
”ഇനിയങ്ങോട്ട് നമ്മുടെ നല്ലകാലമാണെന്നങ്ങു പ്രതീക്ഷിക്കാം അല്ലെ ”
”തീർച്ചയായും ദൈവം അനുഗ്രഹിക്കും ജയിംസ്. എനിക്കു നല്ല ആത്മവിശ്വാസമുണ്ട്. ജയിംസ് ധൈര്യായിട്ടിരിക്ക്.”
ജാസ്മിന്‍ ഭര്‍ത്താവിനു ധൈര്യം പകര്‍ന്നു.
ജയിംസിന്‍റെ കൈ പിടിച്ച് അവള്‍ കാറിനടുത്തേക്കു നടന്നു.;
(തുടരും )

രചന : ഇഗ്‌നേഷ്യസ് കലയന്താനി (copyright reserved )
ഈ നോവലിന്റെ മുൻ അദ്ധ്യായങ്ങൾ വായിക്കാൻ ഈ ലിങ്കിൽ പോകുക

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 1

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 2

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 3

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 4

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 5

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 6

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 7

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 8

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 9

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 10

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 11

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 12

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 13

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 14

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 15

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 16

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 17

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 18

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 19

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 20

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 21

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 22

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 23

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 24

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 25

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 26

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 27

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 28

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം29

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം30

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം31

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം32

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം33

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം34

ബന്ധുക്കളുടേയും സുഹൃത്തുക്കളുടേയും സാന്നിദ്ധ്യത്തില്‍ കുറുക്കൻമല സെന്റ് ജോസഫ്‌സ് പള്ളിയില്‍ വച്ച് ജയിംസ് ജാസ്മിന്‍റെ കഴുത്തില്‍ മിന്നു കെട്ടി. ഇടവക വികാരിയാണ് വിവാഹം ആശീർവദിച്ചത് .
ജാസ്മിന്‍റെ ബന്ധുക്കളെന്നു പറയാന്‍ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ആരെയും ക്ഷണിച്ചില്ലെന്നതാണു സത്യം. ക്ഷണിക്കേണ്ടെന്നു ജാസ്മിനായിരുന്നു നിര്‍ബന്ധം. ആഗ്നസിനേയും ടോണിയേയും വിവരമറിയിച്ചതേയില്ല. കുര്യാക്കോസ് അങ്കിളിനെ പോലും അറിയിക്കേണ്ടെന്നു അവൾ പറഞ്ഞു .
ലളിതവും ആര്‍ഭാടരഹിതവുമായിരുന്നു ചടങ്ങ്.
വിവാഹാനന്തരം പാരീഷ്ഹാളില്‍ ചെറിയൊരു സദ്യ മാത്രം.
ചടങ്ങുകള്‍ കഴിഞ്ഞ് ജാസ്മിന്‍ ജയിംസിനോടൊപ്പം കാറില്‍ പുത്തന്‍ പുരയ്ക്കല്‍ വീട്ടിലേയ്ക്ക് യാത്രയായി.
ജയിംസിന്‍റെ അമ്മ സാറാമ്മയും അച്ചായന്‍ ജേക്കബുകുട്ടിയും ചേര്‍ന്ന് നെറ്റിയിൽ കുരിശു വരച്ചു ജാസ്മിനേയും ജയിംസിനേയും വീട്ടിനുള്ളിലേയ്ക്കു കൈപിടിച്ചു കയറ്റി.
സാമാന്യം നല്ല വാർക്ക വീടാണ്.
നാലോ അഞ്ചോ മുറികള്‍.
ജാസ്മിന്‍ എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാതെ സങ്കോചത്തോടെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ജയിംസിന്‍റെ ബന്ധുക്കളും സുഹൃത്തുക്കളും വന്നു സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി. അവളോട് വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കി. എല്ലാവരും നല്ല സ്നേഹമുള്ളവരാണെന്നു ജാസ്മിനു തോന്നി.
ജയിംസിന്‍റെ പെങ്ങള്‍ മിലി അടുത്തുവന്നിരുന്ന് അവളോട് കുശലം പറഞ്ഞു.
സന്ധ്യ മയങ്ങിയപ്പോഴേയ്ക്കും ബന്ധുക്കളുടെ തിരക്കൊഴിഞ്ഞു.
ജാസ്മിന്‍ പോയി നന്നായി കുളിച്ച് വേഷം മാറി വന്നു.
പ്രാർത്ഥന കഴിഞ്ഞു അത്താഴം കഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അവള്‍ അമ്മയേപ്പറ്റി ഓര്‍ത്തു.
അമ്മ വീട്ടില്‍ തനിച്ചിരിക്കുകയാവുമോ?
ശേഖരപിള്ളയുടെ ഭാര്യ സൗദാമിനിയെ കൂട്ടിനു വിളിച്ചുകിടത്തണമെന്നു പറഞ്ഞിട്ടാണ് താന്‍ പോന്നത് . അമ്മ അതൊന്നും ചെയ്തിട്ടുണ്ടാവില്ല. ഒറ്റയ്ക്കിരുന്ന് ഓരോന്നോര്‍ത്തു കരയുകയാവും. പാവം അമ്മ .

അത്താഴം കഴിഞ്ഞ് അവൾ അമ്മയോടും മിലിയോടും കുറേ നേരം വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരുന്നു.
ഉറക്കം കണ്ണുകളെ തഴുകിയപ്പോള്‍ സാറാമ്മ അവളെ മണിയറയിലേക്ക് ആനയിച്ചു.
മണിയറയുടെ വാതില്‍ തുറന്ന് അകത്തേയ്ക്ക് പ്രവേശിക്കുമ്പോള്‍ ഉള്ളില്‍ തകിലുമേളമായിരുന്നു. ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി ഒരു പുരുഷന്റെ ചൂട് അറിയാൻ പോകുന്നു. ദാമ്പത്യത്തിന്റെ മാധുര്യം അനുഭവിക്കാൻ പോകുന്നു.
അകത്തു കയറിയപ്പോൾ കണ്ടു . ജയിംസ് കട്ടിലില്‍ ചെരിഞ്ഞു കിടന്ന് ഉറങ്ങുകയാണ് . ആൾ ഇത്രപെട്ടെന്ന് ഉറക്കം പിടിച്ചോ ?
വാതിലടച്ച് കുറ്റിയിട്ട് അവൾ ചെന്നു കട്ടിലിന്‍റെ ഓരത്തിരുന്നു.
ജയിംസിന്‍റെ മുഖത്തേയ്ക്കവള്‍ കണ്ണിമയ്ക്കാതെ നോക്കി.
സുന്ദരനാണ്. ഈ സൗന്ദര്യം ഹൃദയത്തിലുണ്ടാകുമോ?
“ജയിംസ് …”
മെല്ലെ ആ ദേഹത്ത് കൈ തൊട്ടു വിളിച്ചു.
ജയിംസ് ഞെട്ടി കണ്ണു തുറന്നു.
ജാസ്മിനെ കണ്ടതും അയാള്‍ വേഗം എണീറ്റു.
“സോറി, ക്ഷീണം മൂലം ഞാനൊന്ന് മയങ്ങിപ്പോയി “.
“സാരമില്ല ”
“അമ്മ കത്തിവച്ചു കൊന്നുല്ലേ?”
‘ഏയ്. വിശേഷങ്ങൾ പറഞ്ഞിരുന്നു സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല ”
”അമ്മ അങ്ങനാ. ഇഷ്ടമുള്ളവരോട് ഒരുപാടു സംസാരിക്കും “
ജാസ്മിന്‍ ചിരിച്ചതേയുള്ളൂ.
പാൽ നിറച്ച ഗ്ളാസ് അവൾ ജെയിംസിന് കൈമാറി. പാതി കുടിച്ചിട്ട് ജെയിംസ് ബാക്കി അവൾക്കു നീട്ടി . ഒറ്റ വലിക്കു ഗ്ലാസ് കാലിയാക്കിയിട്ട് ഒഴിഞ്ഞ ഗ്ളാസ് അവൾ മേശപ്പുറത്തു വച്ചു.
ജയിംസ് അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
” ഇന്നലെ രാത്രി ഞാൻ ഉറങ്ങിയതേയില്ല . ഉറങ്ങാന്‍ പറ്റിയില്ല. നമ്മുടെ കുടുംബജീവിതത്തെക്കുറിച്ചും മക്കളെക്കുറിച്ചുമൊക്കെ ഓർത്തു സ്വപ്നം കണ്ടുകിടക്ക്വായിരുന്നു”. മുടിയിഴകളിൽ വിരലുകൾ ഓടിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ തുടർന്നു :
” ഞാനൊരു ഭാഗ്യവാനാ . ഇഷ്ടപ്പെട്ട പെണ്ണിനെ തന്നെ ജീവിതസഖിയായി കിട്ടിയല്ലോ . ആദ്യ ദിവസം പള്ളിയിൽ വച്ച് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ മനസ്സിൽ പ്രതിഷ്ടിച്ചതാ ഈ രൂപം. മോള്‍ക്കെന്നെ ഇഷ്ടമല്ലാന്നു പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍ തകര്‍ന്നു പോയേനെ. ” .
ആ വാക്കുകള്‍ കേട്ടപ്പോള്‍ ജാസ്മിന്‍ കോരിത്തരിച്ചുപോയി. സന്തോഷാതിരേകത്താല്‍ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു.
“മരിക്കുന്നതുവരെ ഈ സ്നേഹം ഉണ്ടാവണം ട്ടോ”‘.
ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ കൈകളെടുത്ത് നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
“മരിക്കുന്നതുവരെയല്ല. മരിച്ചു സ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ ചെല്ലുമ്പോഴും നമ്മളൊന്നിച്ചായിരിക്കും”.
“ഞാന്‍ മറ്റൊരാളെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു എന്നറിഞ്ഞിട്ടും ഇത്രയും സ്നേഹം എന്നോടു തോന്നാന്‍ എന്തു പ്രത്യേകതയാ എനിക്കുള്ളത്…?”
“എന്തോ, മറ്റാരോടും തോന്നാത്ത ഒരടുപ്പം എനിക്കു തോന്നി. ഒരു പക്ഷേ ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതി ആയിരുന്നിരിക്കാം നമ്മളെ തമ്മിൽ അടുപ്പിച്ചത് ”
ജയിംസ് അവളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു . റോസാ ദളങ്ങൾ പോലുള്ള അധരങ്ങളിൽ മൃദുവായി തലോടി.. എന്നിട്ടു സ്നേഹ വായ്‌പോടെ ആ അധരങ്ങളിൽചുംബിച്ചു. .ജാസ്മിന്റെ ശ്വാസഗതി വർദ്ധിച്ചു . ജെയിംസിനെ അവൾ ഇരു കൈകൾ കൊണ്ടും ഗാഢമായി പുണർന്നു . ജയിംസിന്‍റെ സിരകള്‍ക്കു ചൂടുപിടിക്കുന്നത് അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഒരു മുല്ലവള്ളി പോലെ അയാള്‍ അവളിലേയ്ക്ക് പടര്‍ന്നു കയറി. അവന്റെ കൈകൾ ദേഹത്ത് കുസൃതികാട്ടിയപ്പോൾ ജാസ്മിനും വികാര തരളിതയായി. നിർവൃതിയുടെ അനന്ത വിഹായസിലേക്കു താൻ പറന്നു പറന്നു പോകുന്നതുപോലെ അവൾക്ക് തോന്നി.

പട്ടണത്തിലെ താമസം ആഗ്നസ്സിന് ഒട്ടും പിടിച്ചില്ല.
ചുറ്റുപാടും താമസിക്കുന്നത് സ്വാര്‍ത്ഥമതികളാണ്. ആര്‍ക്കും ആരോടും സ്നേഹമോ അടുപ്പമോ ഇല്ല. അധികം പേരും ജോലിക്കാരാണ്. അടുത്ത വീട്ടില്‍ താമസിക്കുന്നവര്‍ ആരാണെന്നോ എന്താണെന്നോ അവര്‍ അന്വേഷിക്കാറില്ല . എല്ലാവർക്കും തിരക്കോടു തിരക്ക് ..
ജയിലില്‍ കിടക്കുന്നതാണ് ഇതിനേക്കാള്‍ ഭേദമെന്ന് ആഗ്നസ്സിനു തോന്നി.
ആരോടു പറയാനാണ് തന്‍റെ വേദനകളും പ്രയാസങ്ങളും?
ടോണി ആതിര പറയുന്നതുപോലെയേ കേള്‍ക്കൂ…!.
വീടും പുരയിടവും വിറ്റത് അബദ്ധമായിപ്പോയി എന്ന് ആഗ്നസ്സിനു തോന്നി.
പുതിയ വീടു വാങ്ങിയ വകയില്‍ ബാങ്കിൽ കടമുണ്ട്.
അത്രയും വിലകൂടിയ വീട് വാങ്ങേണ്ടെന്ന് ആഗ്നസ്സ് ആവർത്തിച്ച് പറഞ്ഞതാണ്. ആതിര സമ്മതിച്ചില്ല. കടമെടുത്തായാലും വലിയ വീടുവാങ്ങണമെന്ന് അവള്‍ക്കായിരുന്നു നിര്‍ബന്ധം!.
ടോണിക്ക് അനുസരിക്കാതിരിക്കാന്‍ നിവൃത്തിയില്ലാതെ വന്നു .
അനുവിനു വിവാഹാലോചനകള്‍ വരുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ നീട്ടിക്കൊണ്ടു പോകാനാണ് ടോണിക്കും അതിരക്കും താല്പര്യം. സ്ത്രീധനം കൊടുക്കാന്‍ പണമില്ല.
ഒരിക്കല്‍ ആഗ്നസ് പറഞ്ഞു :
” വീടുവിറ്റുകിട്ടിയ തുകയില്‍ അനുവിന്റെ ഷെയർ ബാങ്കിലിടണമെന്ന് ഞാനന്നേ പറഞ്ഞതല്ലായിരുന്നോ?”
അതു കേട്ടപ്പോള്‍ ടോണിക്കു ദേഷ്യം വന്നു.
” അമ്മ ഇത്ര വേവലാതിപ്പെടുന്നതെന്തിനാ? കടമെടുത്തായാലും അവളുടെ കല്യാണം ഞാന്‍ നടത്തിക്കൊടുക്കും.”
” എപ്പഴെങ്കിലും നടത്തിയാ മതിയോ മോനേ? അവള്‍ക്കു വയസ്സെത്രയായീന്നാ വിചാരം?”
” തലക്കു തീ പിടിച്ചിരിക്കുമ്പോഴാ ഓരോ ചൊറിയുന്ന വര്‍ത്തമാനവുമായി വരുന്നത് ” ടോണി അമ്മയെ നോക്കി പല്ലിറുമ്മി .
സംസാരം കേട്ട് ആതിര അങ്ങോട്ടു വന്നു.
” വീടു വാങ്ങിയ വകയില്‍ കുറച്ചു കടമുണ്ടെന്ന് അമ്മക്കറിയാല്ലോ. രണ്ടോ മൂന്നോ വര്‍ഷത്തിനുള്ളില്‍ അതു വീട്ടാം. അതു കഴിഞ്ഞാല്‍ അനുവിന്റെ കല്യാണം ഗംഭീരായിട്ടു നമുക്ക് നടത്താം.”
“നിങ്ങളുടെ കടം വീട്ടുന്നതിനു വേണ്ടി അവളുടെ ജീവിതം തുലയ്ക്കണമെന്നാണോ നീ പറയുന്നത്?”
“അതിനിപ്പം ജീവിതം തുലയാന്‍ ഇവിടെ എന്താ ഉണ്ടായേ? കല്യാണം നടത്തില്ലെന്ന് ആരും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ? അത്രയ്ക്കു ധൃതിയായിരുന്നെങ്കില്‍ അമ്മേം മോളും തനിച്ചു താമസിച്ച കാലത്ത് അങ്ങ് നടത്തിക്കൊടുക്കരുതായിരുന്നോ?”
ആഗ്നസ്സിനു നെഞ്ചു വിങ്ങിക്കഴച്ചു.
സംഭാഷണം കേട്ടുകൊണ്ട് അനു അങ്ങോട്ടിറങ്ങി വന്നു.
” എന്നെ പ്രതി ആരും വഴക്കു കൂടണ്ട. എന്റെ കല്യാണം നടന്നില്ലേലും എനിക്കു വിഷമമില്ല. “
അനു കരയാതിരിക്കാന്‍ പണിപ്പെട്ടു.
” ആതിരേടെ സ്വര്‍ണ്ണാഭരണങ്ങളു പണയം വച്ചാല്‍ കുറെ രൂപ കിട്ടില്ലേ?”
ആഗ്നസ്സ് ഒരു പോംവഴി നിര്‍ദ്ദേശിച്ചു.
അതു കേട്ടതും ആതിര മുന്നോട്ടു ചാടി.
“അപ്പം അതാണു തള്ളേടെ മനസ്സിലിരുപ്പ് ! എന്‍റെ സ്വര്‍ണ്ണം പണയം വച്ച് നിങ്ങടെ മോളെ കെട്ടിക്കാന്‍. … നാണമില്ലല്ലോ നിങ്ങള്‍ക്കിതു പറയാന്‍. എന്‍റെ പപ്പാ കഷ്ടപ്പെട്ടുണ്ടാക്കിയ കാശുകൊണ്ട് വാങ്ങിച്ചതാ. അതു നിങ്ങടെ മോള്‍ക്കു കൊടുക്കാനുള്ളതല്ല.”
“അവളുടെ ഷെയറു കൊണ്ടു കൂടിയല്ലേ ആതിരേ ഈ വീടു വാങ്ങിയത്?”
” അതു നിങ്ങടെ മോനോടു ചോദിക്ക് .” ആതിര പല്ലു ഞെരിച്ചു കൊണ്ടു തുടര്‍ന്നു. ” ഒറ്റയ്ക്കു താമസിച്ചിട്ടെന്തിനാ ഇങ്ങോട്ടു വലിഞ്ഞു കയറി വന്നത് ? ആരെങ്കിലും ക്ഷണിച്ചായിരുന്നോ?”
ആഗ്നസ്സിന് ഉത്തരം മുട്ടി.
നെഞ്ചു വല്ലാതെ വിങ്ങി
വയ്യ…
ഈ പരിഹാസവും അവഹേളനവും സഹിക്കാന്‍ വയ്യ!
മരുമകള്‍ അമ്മയെ പരിഹസിക്കുന്നതു കണ്ടിട്ട് മകന്‍ മുനിയെപ്പോലെ കണ്ണടച്ചിരിക്കുന്നതു കണ്ടില്ലേ ?
അത്രേയുള്ളൂ മകന്റെ സ്നേഹം!
ആതിര തുടര്‍ന്നു.
“സത്യം പറയാല്ലോ. നിങ്ങളു വന്നു കയറിയതോടെ ഈ വീട്ടിലെ സന്തോഷം തീർന്നു . ഞാനും ടോണീം ഇവിടെ മനസ്സമാധാനത്തോടെ കഴിഞ്ഞിരുന്നതാ. അതില്ലാതായി”
” ആതിര മിണ്ടാതിരിക്ക്”
ടോണി താക്കീതു ചെയ്തു.
“ഈ കുരിശ് എത്ര കാലം ചുമക്കണം… വയ്യ…”
ചവിട്ടിത്തുള്ളിക്കൊണ്ട് അവൾ അകത്തേയ്ക്ക് കയറിപ്പോയി.
ടോണിക്കു ആത്മനൊമ്പരം തോന്നി. അമ്മയോട് ആതിര അങ്ങനെ പറയാന്‍ പാടില്ലായിരുന്നു. താന്‍ വിലക്കേണ്ടതായിരുന്നു അവളെ.
പക്ഷേ….
തനിക്കതിനു കഴിയുന്നില്ല .
ആതിരയുടെ മുമ്പില്‍ താന്‍ ഭീരുവായി പോകുന്നതെന്തേ?
“അമ്മേ….”
ടോണി മൃദുവായി വിളിച്ചു.
അതിന് ഒരു പൊട്ടിക്കരച്ചിലായിരുന്നു മറുപടി. കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ആഗ്‌നസ് എണീറ്റ് തന്‍റെ മുറിയിലേയ്ക്കു പോയി.
“നമ്മുടെ അമ്മ പാവമല്ലേ ചേട്ടാ. ഇങ്ങനൊക്കെ പറഞ്ഞു വേദനിപ്പിച്ചാല്‍….”
വാചകം പൂര്‍ത്തിയാക്കാനാകാതെ അനുവും അമ്മയുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.
ടോണി ഏറെ നേരം താടിക്കു കയ്യും കൊടുത്ത് ചിന്താധീനനായി സ്വീകരണമുറിയിൽ തന്നെ ഇരുന്നു. എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് ഒരെത്തും പിടിയും കിട്ടിയില്ല. ചെകുത്താനും കടലിനും ഇടയിൽപ്പെട്ട അവസ്ഥയിലായിരുന്നു അവൻ.
അന്നു രാത്രിയില്‍ ഉറങ്ങാന്‍ കിടക്കുമ്പോള്‍ ആതിര പറഞ്ഞു:
” നിങ്ങടെ തള്ളേടെ കണ്ണീരും കരച്ചിലും കണ്ടു ഞാൻ മടുത്തു. ”
” അമ്മ ഒന്നും മനസ്സില്‍ വച്ചോണ്ടു പറയുന്നതല്ല. അനുവിന്‍റെ കല്യാണം നടക്കാത്തതില്‍ അമ്മക്ക് ഒരുപാടു വിഷമമുണ്ട്. അതിപ്പം ഏതമ്മക്കാണെങ്കിലും വിഷമം ഉണ്ടാകില്ലേ?”
“എന്നാ ഏതെങ്കിലുമൊരു കോന്തന്‍റെ തലേല്‍ പിടിച്ചുകെട്ടി കൊടുക്കവളെ. അമ്മേടെ പ്രയാസം തീരട്ടെ “.
” സ്ത്രീധനം കൊടുക്കാന്‍ കാശു വേണ്ടേ?”
“പപ്പേടെ കയ്യീന്നു കുറച്ചു കാശ് കടം വാങ്ങി ഞാന്‍ തരാം. അവളുടെ കല്യാണം നടത്തിക്കൊട്. അമ്മേടെ പ്രയാസം തീരട്ടെ.”
ആതിര ഒന്നു തിരിഞ്ഞു കിടന്നു.
ടോണിക്ക് ആ വാക്കുകള്‍ ആശ്വാസം പകര്‍ന്നു.
അനുവിന്‍റെ കല്യാണം എത്രയും വേഗം നടത്തണം. അമ്മയുടെ വേദനയും വിഷമവും തീരട്ടെ. ഇല്ലെങ്കില്‍ അമ്മയുടെ ശാപം കിട്ടും.
പിറ്റേന്നു മുതല്‍ തിരക്കിട്ടു വിവാഹാലോചന തുടങ്ങി.
നല്ല ആലോചനകള്‍ പലതും സ്ത്രീധന തുകയുടെ പേരില്‍ വഴിമാറി പോയി.
സ്ത്രീധനത്തിന് കണക്കു പറയാതിരുന്നവര്‍ക്ക് ഓരോരോ ന്യൂനതകളുണ്ടായിരുന്നു.
സ്വഭാവ ദൂഷ്യം, സാമ്പത്തിക ബുദ്ധിമുട്ട്, ശാരീരിക വൈകല്യം, അങ്ങനെ പലതും.
ആഗ്നസ്സിനും അനുവിനും ഒരാളെയും പിടിച്ചില്ല.
വന്ന ആലോചനകളൊക്കെ ഓരോരോ കാരണം പറഞ്ഞ് ആഗ്നസ്സ് ഒഴിവാക്കി വിടുന്നതു കണ്ടപ്പോള്‍ ആതിര പൊട്ടിത്തെറിച്ചു.
” ഇങ്ങനെ ഓരോന്നോരോന്നായി ഒഴിവാക്കി വിട്ടാല്‍ മകളു മൂത്തു നരച്ചിവിടെ നില്‍ക്കത്തേയുള്ളൂ.”
“ഏതെങ്കിലുമൊരു ചെറുക്കന്‍റെ തലേല്‍ പിടിച്ചു കൊടുത്താല്‍ മതിയോ മോളേ? അവള്‍ക്കു നല്ലൊരു കുടുംബജീവിതമുണ്ടായിക്കാണാന്‍ ആഗ്രഹമില്ലേ?”ആഗ്നസ് ചോദിച്ചു .
“നല്ല ചെറുക്കനെ കിട്ടണോങ്കില്‍ തുട്ടെണ്ണിയങ്ങു കൊടുക്കണം. എന്നാ സമ്പാദിച്ചു വച്ചിട്ടുണ്ട് നിങ്ങളു മകളുടെ പേരില്‍? എന്‍റെ പപ്പാടെ കാശു കൊണ്ടാ ഇപ്പം കെട്ടിച്ചു വിടാന്‍ നോക്കുന്നത്. വല്ല്യ കൊമ്പത്തൊന്നും പിടിക്കാന്‍ നോക്കണ്ട. ഒരു നാലുലക്ഷം ഉലുവയ്ക്കുള്ള പയ്യനെ നോക്കിയാൽ മതി. അമ്പാനിയെയും ആദാനിയെയുമൊന്നും കിട്ടില്ല നാലുലക്ഷത്തിന്‌ . അതോർത്തോണം ”
”അവളുടെ ഷെയറായിട്ട് പതിനഞ്ചു ലക്ഷം രൂപ ഇല്ലേ ?”
” അതുകൊണ്ടല്ലേ ഈ വീട് വാങ്ങിയത് ? ”
”അവൾക്കും കൂടി അവകാശപ്പെട്ടതല്ലേ ഈ വീട് ?”
”ഈ വീട് എന്റെ പേരിലാ എഴുതിയിരിക്കുന്നത് . മര്യാദക്ക് നിന്നാൽ ഇവിടെ നിൽക്കാം . അല്ലെങ്കിൽ ഇറങ്ങിപ്പോക്കോ രണ്ടും ”
” മിണ്ടാതിരി ആതിരേ ” ടോണി ശാസിച്ചു . ആ ശാസന പക്ഷേ ദുർബലമായിരുന്നു
ഹൃദയത്തിലൂടെ ഒരീര്‍ച്ചവാള്‍ കടന്നുപോയതുപോലെ തോന്നി ആഗ്നസ്സിന്.
സ്വന്തം പേരിലുണ്ടായിരുന്ന വീടും പുരയിടവും വിറ്റ് പണം കൊടുത്തിട്ട് ഇപ്പോള്‍ പറയുന്നതു കേട്ടില്ലേ?
ടോണി അതൊക്കെ കേട്ടിട്ട് നിര്‍വ്വികാരനായി ഇരിക്കുന്നല്ലോ ?
അനുവിന്‍റെ വിഹിതം ബാങ്കിലിടണമെന്ന് താന്‍ എത്ര തവണ പറഞ്ഞതാണ് . എന്നിട്ടു കേട്ടോ?
പെങ്ങളുടെ കല്യാണം ഗംഭീരമായി നടത്തുമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഇപ്പോള്‍ മുനിയെപ്പോലെ മുഖം കുമ്പിട്ട് ഇരിക്കുന്നതു കണ്ടില്ലേ?
“ഞങ്ങളു തീരുമാനിക്കുന്ന കല്യാണത്തിനു സമ്മതമാണെങ്കില്‍ അമ്മേം മോളും ഇവിടെ നിന്നാല്‍ മതി..അല്ലെങ്കിൽ പൊയ്‌ക്കോ .”
ആതിരയ്ക്കു രോഷം അടക്കാനായില്ല .
ആഗ്നസ്സ് നിസ്സഹായതയോടെ ടോണിയെ നോക്കി.
ടോണി പറഞ്ഞു
“അമ്മയ്ക്കറിയാല്ലോ; കുറച്ചു കടമുണ്ട് . അതുകൊണ്ട് ഒരുപാടു സ്ത്രീധനമൊന്നും കൊടുക്കാന്‍ പറ്റില്ല. വല്ല നാലോ അഞ്ചോ ലക്ഷം …..”
“വേണ്ട” അനു പറഞ്ഞു. “ആരുടേം ഔദാര്യത്തില്‍ എന്നെ കെട്ടിച്ചു വിടണ്ട. ഞാന്‍ വല്ല അഗതി മന്ദിരത്തിലും പൊയ്ക്കൊള്ളാം.”
“തനിച്ചു പോകണ്ട . തള്ളേം കൂട്ടിക്കോ ” ആതിര പറഞ്ഞു.
“ആതിര വായടക്ക് “
ടോണി വിലക്കി
“ടോണി കേട്ടില്ലേ അവളു പറഞ്ഞത് ? അഗതി മന്ദിരത്തില്‍ പൊക്കോളാന്ന് . ആരെ തോല്പിക്കാനാ? നമ്മളെ. .പോകട്ടെ. പുകഞ്ഞ കൊള്ളി പുറത്ത്…”
തളര്‍ന്നു വീണു പോകാതിരിക്കാന്‍ ആഗ്നസ് പാടുപെട്ടു.
(തുടരും)

രചന : ഇഗ്‌നേഷ്യസ് കലയന്താനി (copyright reserved )
ഈ നോവലിന്റെ മുൻ അദ്ധ്യായങ്ങൾ വായിക്കാൻ ഈ ലിങ്കിൽ പോകുക

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 1

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 2

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 3

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 4

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 5

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 6

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 7

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 8

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 9

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 10

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 11

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 12

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 13

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 14

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 15

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 16

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 17

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 18

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 19

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 20

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 21

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 22

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 23

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 24

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 25

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 26

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 27

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 28

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം29

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം30

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം31

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം32

ഒടുവിൽ ഒരു ദിവസം – നോവൽ – അദ്ധ്യായം33