കഥ ഇതുവരെ:
അനാഥാലയത്തില്‍ വളര്‍ന്ന, സുന്ദരിയും പാട്ടുകാരിയുമായ അനിതയോടു പ്രണയം തോന്നി, ധനാഢ്യനായ ഇലഞ്ഞിക്കല്‍ റോയി അവളെ കല്യാണം കഴിച്ചു. അനിതയെ മാനസികമായി പീഡിപ്പിച്ചതിന്റെ പേരിൽ പപ്പയോടു വഴക്കിട്ട് റോയിയും ഭാര്യയും വാടകവീട്ടില്‍ താമസമാക്കി. മദ്യപാനവും ചീട്ടുകളിയുംമൂലം കടക്കെണിയിലായ റോയി പണമുണ്ടാക്കാന്‍ കള്ളനോട്ടുകച്ചവടത്തില്‍ പങ്കാളിയായി. പോലീസ് അയാളെ അറസ്റ്റുചെയ്തു ജയിലിലാക്കി. അഭയംതേടി അനിത ഇലഞ്ഞിക്കല്‍ തറവാട്ടിലെത്തി. അവളെ രഹസ്യമായി കൊന്നുകളയാന്‍ റോയിയുടെ പപ്പ ക്വട്ടേഷന്‍ സംഘത്തെ ചുമതലപ്പെടുത്തി. എന്നാല്‍ ഗര്‍ഭിണിയായ അനിതയെ കണ്ടപ്പോള്‍ സഹതാപം തോന്നിയ വാടക ഗുണ്ട അവളെ ഇടുക്കിയില്‍ കടുവാക്കുന്ന് എന്ന ഗ്രാമത്തില്‍ വൃദ്ധയായ ഏലിക്കുട്ടിയുടെ വീട്ടില്‍ രഹസ്യമായി പാര്‍പ്പിച്ചു. അനിതയെ കൊന്നു കളഞ്ഞു എന്നു പറഞ്ഞ് സഖറിയാസിന്‍റെ പക്കല്‍നിന്ന് അയാള്‍ പണം വാങ്ങിക്കൊണ്ടുപോയി. റോയിയെ സഖറിയാസ് ജാമ്യത്തിലിറക്കി. അനിത റോയിയെ ഉപേക്ഷിച്ചിട്ട് മറ്റൊരാളുടെ കൂടെ നാടുവിട്ടുപോയി എന്നു സഖറിയാസ് മകനെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിച്ചു. അനിതയെ പരിചയപ്പെട്ട കടുവാക്കുന്ന് പള്ളിയിലെ വികാരിയച്ചന്‍ ഫാ ആന്റണി ആലുംമൂട്ടിൽ അവളെ പള്ളിയിലെ ഗായകസംഘത്തിന്റെ ലീഡറാക്കി. (തുടര്‍ന്നു വായിക്കുക)

ജയിലില്‍ നിന്നു പുറത്തിറങ്ങി ഇലഞ്ഞിക്കല്‍ തറവാട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്തിയ റോയി ഒരു പുതിയ മനുഷ്യനായി മാറിയിരുന്നു. പഴയ വീര്യവും ശൗര്യവും പാടെ ചോര്‍ന്നുപോയി. ഇപ്പോള്‍ ആരോടും അധികം മിണ്ടാട്ടമില്ല. മദ്യപാനം പൂര്‍ണ്ണമായും നിറുത്തി. പുലിപോലെയിരുന്ന ആള്‍ എലിപോലെ ചുരുണ്ടതു കണ്ടപ്പോള്‍ സഖറിയാസും മേരിക്കുട്ടിയും അതിശയിച്ചുപോയി. ഇതെന്തൊരു മാറ്റം ! പഴയ മകന്‍ മരിച്ചുപോയിട്ട് പുതിയൊരാള്‍ ഉയിര്‍ത്തെഴുന്നേറ്റു വന്നതുപോലെയാണ് സഖറിയാസിനു തോന്നിയത്. ഒന്നാം നിലയിലെ അടച്ചു കുറ്റിയിട്ട മുറിയില്‍ ഏകനായി അവന്‍ ഇരിക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോള്‍ സഖറിയാസിനും മേരിക്കുട്ടിക്കും തെല്ലു ഭയം തോന്നി. മകന്‍റെ മാനസികനിലയില്‍ താളപ്പിള പറ്റിയോ എന്നുപോലും സംശയിച്ചു.

അനിതയെപ്പറ്റിയുള്ള ചിന്തകളാണ് റോയിയെ തളര്‍ത്തിയത്. തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചിട്ട് അവള്‍ നാടുവിട്ടുപോയല്ലോ എന്ന സങ്കടം! താന്‍ അവളെ ഒരുപാടു വേദനിപ്പിച്ചല്ലോ എന്ന കുറ്റബോധം. കടം കയറി നില്‍ക്കക്കള്ളി ഇല്ലാതായപ്പോള്‍ പണയം വയ്ക്കാന്‍ താലിമാല ഊരിത്തന്നു സഹായിച്ച അവളോടു താന്‍ എന്തുമാത്രം നുണ പറഞ്ഞു! തനിക്കിനി അവളെ സംരക്ഷിക്കാനുള്ള കെല്പില്ലെന്നു തോന്നിയതുകൊണ്ടല്ലേ മറ്റൊരാളുടെ കൂടെ അവള്‍ ഇറങ്ങിപ്പോയത്? ഇല്ലെങ്കിൽ ഗർഭിണിയായ ഒരു പെണ്ണ് അങ്ങനെ ഇറങ്ങി പോകുമോ ?ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടോ? മരിച്ചോ? ആര്‍ക്കറിയാം. എന്തായാലും ഇനി തിരിച്ചുവരുമെന്നു പ്രതീക്ഷ വേണ്ട . മാസം രണ്ടു കഴിഞ്ഞില്ലേ പോയിട്ട്. ഒന്ന് ഫോൺ വിളിക്കുക പോലും ചെയ്തില്ല . അത്രയ്ക്കും വെറുപ്പായിരിക്കും തന്നോട്. തന്റെ ജീവിതം ഒരു പുകഞ്ഞ കൊള്ളിയായിപ്പോയല്ലോ. അവളുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഒന്നാശ്വസിപ്പിക്കുകയെങ്കിലും ചെയ്തേനെ .

റോയി മേശയിലേക്കു മുഖം ചായ്ച്ച് ഒരു ജീവച്ഛവംപോലെ ഇരുന്നു.

“മോനേ…”
പുറത്ത് അമ്മയുടെ വിളിയൊച്ച കേട്ടതും അവന്‍ എണീറ്റു ചെന്നു വാതില്‍ തുറന്നു.
“നീയിങ്ങനെ മുറിയില്‍ത്തന്നെ ചടഞ്ഞുകൂടിയിരിക്കാതെ പുറത്തേക്കൊക്കെ ഒന്നിറങ്ങാന്‍ മേലായിരുന്നോ? ആ പണിക്കാരുടെ അടുത്തുപോയി കൃഷിപ്പണികളൊക്കെയൊന്നു നോക്കി നടത്തരുതോ? പുറത്തിറങ്ങി ഇത്തിരി ശുദ്ധവായു എങ്കിലും ശ്വസിക്ക്. ”
അവന്റെ സ്ഥിതികണ്ടപ്പോൾ മേരിക്കുട്ടിക്കു സങ്കടമായിരുന്നു.
“എനിക്കു മനസ്സിന് ഒരു സുഖമില്ലമ്മേ… അമ്മ പൊയ്‌ക്കോ … ഞാന്‍ കുറച്ചുനേരം തനിച്ചൊന്നിരിക്കട്ടെ.”
“വന്നപ്പം മുതല്‍ ഈ മുറീല്‍ ചുരുണ്ടുകൂടിയിരിക്ക്വല്ലേ നീ ? എന്താ നിന്‍റെ പ്രയാസമെന്നു പറ ? കേസിന്‍റെ കാര്യം ഓര്‍ത്താണോ? അതാണെങ്കില്‍ നീ ഒട്ടും പേടിക്കണ്ട. പപ്പ നല്ല വക്കീലിനെ വച്ചിട്ടുണ്ട്. ഈസിയായിട്ട് ഊരിപ്പോരാമെന്നാ വക്കീലു പറഞ്ഞത്. “
“അതല്ലമ്മേ. അനിതയെക്കുറിച്ചോര്‍ക്കുമ്പം നെഞ്ചു വിങ്ങി കഴയ്ക്കുവാ…”
“അവള് മരിച്ചുപോയിട്ടൊന്നുമില്ലല്ലോ? കുറച്ചുനാള് കഴിയുമ്പം തിരിച്ചു വരുമായിരിക്കും. നീ എണീറ്റു വാ… എന്നിട്ട് വയറു നിറച്ച് വല്ലതും കഴിക്ക്! ശരീരത്തിന് ഒരു ഉണർവ്വും ഉന്മേഷവുമൊക്കെ വരട്ടെ. ചുമ്മാ ചുരുണ്ടുകൂടി തളർന്ന്‌ ഇരിക്കാതെ എണീറ്റ് വാന്നേ .”
മേരിക്കുട്ടി അവനെ ബലമായി പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ച് കൊണ്ടുപോയി ഭക്ഷണം വിളമ്പിക്കൊടുത്തു.
രാത്രിയില്‍ ഉറങ്ങാന്‍ കിടന്നപ്പോള്‍ മേരിക്കുട്ടി ഭര്‍ത്താവിനോടു പറഞ്ഞു:
“അവനാ പെണ്ണിനെ ഇപ്പഴും ഓര്‍ത്തോണ്ടിരിക്ക്വാ കേട്ടോ. അതോര്‍ത്തിട്ടാ അവന്‍റെ വിഷമമെന്ന് അവന്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞു.”
“കുറച്ചു കഴിയുമ്പം അതു മാറിക്കോളും.”
“എനിക്കു തോന്നുന്നില്ല. ഇപ്പം മാസം രണ്ടു കഴിഞ്ഞില്ലേ? കൂടിയതല്ലാതെ കുറഞ്ഞില്ലല്ലോ? ഞാനൊരു കാര്യം പറയട്ടെ?”
“ഉം.”
“നമ്മൾ എന്തിനാ ആ പെണ്ണിനെ ഹൈറേഞ്ചിൽ കൊണ്ടുപോയി താമസിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നെ? പ്രസവം കഴിയാനൊന്നും ഇനി നോക്കിയിരിക്കണ്ട . നമുക്ക് അവളെ ചെന്ന് ഇങ്ങോട്ടു വിളിച്ചോണ്ടു വന്നാലോ? അവനു അവളെ കാണുമ്പം വലിയ സന്തോഷമാകും. നമ്മളോടുള്ള ഇഷ്ടം കൂടുകയും ചെയ്യും. “
“എവിടുന്ന് വിളിച്ചോണ്ട് വരാൻ ?”
“അച്ചായന്‍ അവളെ കൊണ്ടാക്കിയിടത്തുനിന്ന്.”
“നരകത്തിന്നോ? അതോ സ്വർഗ്ഗത്തിന്നോ ?”
“അച്ചായനെന്നാ ഈ പറയുന്നേ ? ഇടുക്കിയിലെ ഏതോ വീട്ടില്‍ കൊണ്ടെയാക്കിയിരിക്ക്വല്ലേ അവളെ? അച്ചായന്‍ അതു മറന്നുപോയോ ?”
“എന്‍റെ പൊന്നു മേരിക്കുട്ടീ നീ ഇത്ര ശുദ്ധഗതിക്കാരിയായി പോയല്ലോ. ഇനി അവളെ വിളിച്ചോണ്ടു വരണമെങ്കില്‍ അങ്ങു സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിലേക്കോ നരകത്തിലേക്കോ ചെല്ലണം. മിക്കവാറും നരകത്തിലായിരിക്കും. “
“എന്നതാ അച്ചായാ ഈ പറയുന്നേ?”
മേരിക്കുട്ടി നെറ്റി ചുളിച്ചു.
“ഞാനവളെ ഇടുക്കീല്‍ കൊണ്ടാക്കാമെന്നു പറഞ്ഞ് ഒരാളുടെ കൂടെ പറഞ്ഞയച്ചില്ലേ? അന്നു തീര്‍ന്നെടി അവളുടെ കഥ.”
ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ വായ് പൊളിച്ചിരുന്നു മേരിക്കുട്ടി.
”ഒന്ന് തെളിച്ചുപറ അച്ചായാ. ”
വാടകക്കൊലയാളിയുടെ കൂടെ അനിതയെ പറഞ്ഞയച്ചതും അവളെ കൊന്നു കത്തിച്ചുകളഞ്ഞു എന്നു പറഞ്ഞ് തിരിച്ചുവന്ന് അയാള്‍ പണം വാങ്ങിക്കൊണ്ടു പോയതുമെല്ലാം സഖറിയാസ് ഭാര്യയോടു വിശദീകരിച്ചു. സംഭവം കേട്ടപ്പോൾ മേരിക്കുട്ടി കരഞ്ഞുപോയി .
“സ്വന്തം മകന്റെ ഭാര്യയോട് ഇത്രയും ക്രൂരത കാണിക്കാൻ എങ്ങനെ മനസുവന്നു അച്ചായാ? അതും ഗർഭിണിയായ ഒരു പെണ്ണിനോട് ! കഷ്ടം ഒണ്ട്. ”
മേരിക്കുട്ടിക്ക് അത് സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. .ഭർത്താവിനോട് അവർക്ക് അന്ന് ആദ്യമായി ദേഷ്യവും വെറുപ്പും തോന്നി.
“അവളു ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന കാലത്തോളം ഈ കുടുംബത്തില്‍ അനര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ സംഭവിക്കുമെന്നാ ഒരു ജോല്‍സ്യന്‍ പറഞ്ഞത്. അവളിലെ ദുഷ്ടശക്തിയുടെ അടുത്ത ഇര നമ്മളാണെങ്കിലോ? ഒരു കുടുംബം മുഴുവന്‍ നശിക്കുന്നതിനെക്കാള്‍ നല്ലത് ഒരു വ്യക്തി നശിക്കുന്നതല്ലേ? നീ നോക്കിക്കോ ഇനി നമുക്ക് നല്ല കാലമായിരിക്കും വരാൻ പോകുന്നത് .”
“നമ്മള്‍ കത്തോലിക്കരല്ലേ അച്ചായാ? ജോല്‍സ്യത്തിലും കൂടോത്രത്തിലുമൊന്നും വിശ്വസിക്കരുതെന്നല്ലേ തിരുസഭ നമ്മളെ പഠിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്.”
“രാഹുകാലത്തിലും വാസ്തുനോക്കുന്നതിലും വിശ്വസിക്കരുതെന്നല്ലേ സഭ പഠിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. എന്നിട്ട് നമ്മളു വീടു പണിതപ്പം ഇതുരണ്ടും നോക്കിയല്ലേടി കല്ലിട്ടത്?”
“അതുപോലാണോ അച്ചായാ ഇത്? റോയിച്ചനെങ്ങാനും ഇതറിഞ്ഞാല്‍…!”
“അവനിത് ഒരിക്കലും അറിയരുത് ! അവളവനെ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയി എന്നു തന്നെ വിശ്വസിച്ചിരിക്കട്ടെ അവന്‍. എങ്കിലേ അവനെക്കൊണ്ടു വേറൊരു കല്യാണം കഴിപ്പിക്കാന്‍ പറ്റൂ. അതുകൊണ്ടാ ഞാൻ അങ്ങനെ ഒരു കഥയുണ്ടാക്കി അവനോടു പറഞ്ഞത്. “
” അവന്റെ വിഷമം മാറ്റാൻ ഇനി എന്താ ഒരു വഴി?”
” അവനെക്കൊണ്ട് കല്യാണം കൂടി കഴിപ്പിക്കണം.”
“അവനിനി ഒരു കല്യാണത്തിനു സമ്മതിക്കുമോ അച്ചായാ?”
“നീ പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിക്കണം. കല്യാണം കഴിച്ചെങ്കിലേ അവന്‍റെ ഈ വിഷമോം പ്രയാസവുമൊക്കെ മാറുവൊള്ളൂ. ഇല്ലെങ്കില്‍ കുറച്ചു കഴിയുമ്പം അവനു ഭ്രാന്തു പിടിക്കും. ഒരു പെണ്ണു വന്നു കേറിയാല്‍ തീരുന്ന പ്രശ്നമേ അവനുള്ളൂ.”
“കള്ളനോട്ടുകേസിലെ പ്രതിക്ക് ആരാ അച്ചായാ പെണ്ണു കൊടുക്കുക?”
“വല്യകൊമ്പത്തെ പെണ്ണൊന്നും വേണ്ടെന്നേ . നമുക്കു പത്രത്തിലൊരു പരസ്യം കൊടുത്തു നോക്കാം. ആദ്യം നീ അവനെ പറഞ്ഞൊന്നു സമ്മതിപ്പിക്ക്.”
“ഞാന്‍ നോക്കാം. സമ്മതിച്ചാല്‍ ഭാഗ്യം.” മേരിക്കുട്ടി പ്രതീക്ഷയില്ലാത്ത മട്ടില്‍ പറഞ്ഞു.
പിറ്റേന്നു രാവിലെ റോയി ഭക്ഷണം കഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ മേരിക്കുട്ടി അടുത്തു വന്നിരുന്ന് മകന്‍റെ ശിരസിൽ സ്നേഹവായ്‌പോടെ തലോടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു:
“നിന്‍റെ ഈ വിഷമോം സങ്കടോം മാറാന്‍ അമ്മ ഒരു വഴി പറയട്ടേ?”
“ഉം…”
“ഏതായാലും അനിത ഇനി തിരിച്ചുവരുമെന്നു പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ട. ജീവിതകാലം മുഴുവന്‍ നിനക്ക് ഒറ്റയ്ക്കു കഴിയാനും പറ്റുകേല.” കുറച്ചുകൂടി ചേര്‍ന്നിരുന്നിട്ട് അവര്‍ തുടര്‍ന്നു: “നിനക്ക് വേറൊരു കല്യാണം ആലോചിക്കട്ടെ?”
“എനിക്കാരാ അമ്മേ ഇനി പെണ്ണു തരിക? ലോകം മുഴുവൻ അറിഞ്ഞില്ലേ ഞാൻ കള്ളനോട്ടുകേസിലെ പ്രതിയാണെന്ന്.”
“നമുക്ക് അന്വേഷിച്ചുനോക്കാം. കാശുണ്ടെങ്കില്‍ കിട്ടാത്തതെന്താ ഈ ഭൂമീലുള്ളത്. നീയൊന്നു സമ്മതം മൂളിയാല്‍ മാത്രം മതി. ബാക്കി ഞങ്ങള് നോക്കിക്കോളാം. “
“എനിക്കു താത്പര്യമില്ല.”
“അങ്ങനെ പറഞ്ഞാലെങ്ങനാ? നിന്നെ പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിക്കണമെന്നു പറഞ്ഞിട്ടാ പപ്പ പോയിരിക്കുന്നേ. നിനക്കറിയാല്ലോ പപ്പാടെ സ്വഭാവം? പപ്പയ്ക്കു ദേഷ്യം വന്നാല്‍ ഇറക്കിവിടും നിന്നെ. പിന്നെ കേസു കളിക്കാന്‍ വേറെ വക്കീലിനെ വയ്ക്കേണ്ടി വരും. അതിനുള്ള കാശുണ്ടോ നിന്‍റെ കൈയില്‍? ഇനീം പോയി ജയിലില്‍ കിടക്കണോ ? ഒന്ന് ആലോചിച്ചു നോക്ക്. “
റോയി ധര്‍മ്മസങ്കടത്തിലായി. മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ അവൻ കുറച്ചു നേരം മൂകനായി കീഴ്പോട്ടു നോക്കി ഇരുന്നു.
“പപ്പാടെ ഇഷ്ടത്തിനു സമ്മതിക്കൂ മോനേ. നിന്‍റെ ഭാവിക്ക് അതാ നല്ലത്. ആ പെണ്ണ് എന്തായാലും ഇനി തിരിച്ചു വരില്ല. അതോർത്തു നീ കാത്തിരിക്കണ്ട. “
“നിങ്ങടെ ഇഷ്ട്ടം പോലെ ചെയ്യ്.”
റോയി എണീറ്റു കൈ കഴുകിയിട്ട് മുറിയിലേക്കു പോയി.
വൈകുന്നേരം സഖറിയാസ് വന്നപ്പോള്‍, റോയി വിവാഹത്തിനു സമ്മതിച്ച കാര്യം മേരിക്കുട്ടി അറിയിച്ചു.
“ഇപ്പഴാ അവന്‍ നമ്മുടെ മോനായത്.” സഖറിയാസിനു സന്തോഷമായി.
വൈകാതെ സഖറിയാസ് പത്രത്തിലൊരു വിവാഹപ്പരസ്യം കൊടുത്തു. കുറെ ആളുകള്‍ ഫോണില്‍ വിളിച്ചു. കള്ളനോട്ടു കേസിലെ പ്രതിയാണെന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍ വിളിച്ചവരെല്ലാം അപ്പോഴേ ഫോണ്‍ കട്ടു ചെയ്തു. സഖറിയാസും മേരിക്കുട്ടിയും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി .
“എനിക്കു തോന്നുന്നില്ല, ഇനിയൊരു കല്യാണം നടക്കുമെന്ന്. “
മേരിക്കുട്ടി ദുഃഖഭാരത്തോടെ പറഞ്ഞു. സഖറിയാസ് മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അയാളുടെ പ്രതീക്ഷയും ഏറെക്കുറെ അസ്തമിച്ചിരുന്നു.
അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം ഒരു ആലോചനയുമായി ഒരു കല്യാണബ്രോക്കർ ഇലഞ്ഞിക്കല്‍ വീട്ടില്‍ വന്നു.
ഉയർന്ന കുടുംബത്തിലെ പെണ്ണ്. രണ്ടാം വിവാഹമാണ് . ഭര്‍ത്താവ് കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് ഒരു വര്‍ഷത്തിനു മുമ്പേ അറ്റാക്കു വന്നു മരിച്ചുപോയി. കുട്ടികളൊന്നുമില്ല.
“ഇവിടത്തെ സ്ഥിതിഗതികളൊക്കെ ഞാനവരോടു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. കേസില്‍ പ്രതിയാണെന്ന കാര്യത്തിലൊന്നും അവര്‍ക്കു പ്രശ്നമില്ല. കാശുണ്ടെങ്കില്‍ ഏതു കേസീന്നാ ഊരിപ്പോരാന്‍ മേലാത്തതെന്നാ അവരു ചോദിച്ചത്.” ബ്രോക്കര്‍ പറഞ്ഞു.
“എന്നാലും പെണ്ണു രണ്ടാം കെട്ടല്ലേ?”
മേരിക്കുട്ടിക്കു വിഷമം.
“കണ്ടാല്‍ അങ്ങനെ പറയുകേയില്ല. നല്ല സുന്ദരിയാ. കുട്ടികളൊട്ടില്ലതാനും . നിങ്ങളു പോയി ഒന്നു കണ്ടു നോക്ക്. കണ്ടാൽ നിങ്ങൾക്കിഷ്ടപ്പെടും. “
“പോയി നോക്കാം . അല്ലെ മേരിക്കുട്ടി ?.” സഖറിയാസ് ഭാര്യയെ നോക്കി.
” ഉം ” മേരിക്കുട്ടി തലകുലുക്കി
അടുത്ത ദിവസം റോയിയെയും കൂട്ടി അവര്‍ പെണ്ണു കാണാൻ പോയി.
സുന്ദരിപ്പെണ്ണ്! നല്ല സംസാരവും പെരുമാറ്റവും. പ്രായവും കുറവ്. ഒറ്റ നോട്ടത്തിലേ മൂന്നു പേര്‍ക്കും പെണ്ണിനെ ഇഷ്ടമായി.
പെണ്ണിനു റോയിയെയും ഇഷ്ടമായി .
ആ ആലോചന മുറുകി.
വിവാഹം ഉറപ്പിച്ചു.
ആർഭാടങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ ഇല്ലാതെ രജിസ്റ്റര്‍ മാര്യേജ് മതിയെന്ന് ഇരു കുടുംബവും തീരുമാനിച്ചു. പെണ്ണിന്‍റെ സഹോദരൻ കുവൈറ്റില്‍നിന്ന് വൈകാതെ വരും. അതു കഴിഞ്ഞു മതി കല്യാണം എന്ന് പെണ്ണിനു നിര്‍ബന്ധം. സഖറിയാസിനും മേരിക്കുട്ടിക്കും അതിൽ എതിർപ്പില്ലായിരുന്നു .
(തുടരും. )
രചന :ഇഗ്‌നേഷ്യസ് കലയന്താനി (copyright reserved)

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല- നോവൽ- അദ്ധ്യായം 1

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 2

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 3

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 4

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 5

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 6

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 7

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 8

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 9

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 10

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 11

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 12

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 13

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 14

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 15

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 16

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 17

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 18

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 19

കഥ ഇതുവരെ-
അനാഥാലയത്തില്‍ വളര്‍ന്ന, സുന്ദരിയും പാട്ടുകാരിയുമായ അനിതയോടു പ്രണയം തോന്നി, ധനാഢ്യനായ ഇലഞ്ഞിക്കല്‍ സഖറിയാസിന്റെ മകൻ റോയി അവളെ കല്യാണം കഴിച്ചു. അനിതയെ മാനസികമായി പീഡിപ്പിച്ചതിന്‍റെ പേരില്‍ മാതാപിതാക്കളോടു വഴക്കിട്ട് റോയി ഭാര്യയെയും കൂട്ടി വാടകവീട്ടില്‍ താമസമാക്കി. മദ്യപാനവും ചീട്ടുകളിയും മൂലം കടക്കെണിയിലായ റോയി ഭാര്യ അറിയാതെ കള്ളനോട്ടുകച്ചവടത്തില്‍ പങ്കാളിയായി. റോയിയെ പോലീസ് അറസ്റ്റു ചെയ്തു ലോക്കപ്പിലിട്ടു. ഗര്‍ഭിണിയായ അനിത ഇലഞ്ഞിക്കല്‍ തറവാട്ടില്‍ അഭയം തേടി. ഭാര്യ മേരിക്കുട്ടി അറിയാതെ അവളെ കൊന്നു കത്തിച്ചുകളയാന്‍ റോയിയുടെ പപ്പ സഖറിയാസ് ക്വട്ടേഷന്‍സംഘത്തെ ചുമതലപ്പെടുത്തി. ചാക്കോ എന്ന വാടക ഗുണ്ട അവളെ ഇടുക്കിയിലെ വനത്തില്‍ കൊണ്ടുപോയി കൊന്നുകളയാനായി കഴുത്തില്‍ കയറിട്ടു. അവള്‍ ഗര്‍ഭിണിയാണെന്നു കണ്ടപ്പോള്‍ മനസ്സലിവുതോന്നിയ ചാക്കോ അവളെ കടുവാക്കുന്ന് എന്ന ഗ്രാമത്തില്‍ ഏലിക്കുട്ടി എന്ന വൃദ്ധയുടെ വീട്ടില്‍ കൊണ്ടുവന്നു താമസിപ്പിച്ചു. അനിതയെ കൊന്നു കത്തിച്ചുകളഞ്ഞു എന്നു പറഞ്ഞു ചാക്കോ റോയിയുടെ പപ്പയില്‍നിന്നു പണം വാങ്ങിക്കൊണ്ടുപോയി. (തുടര്‍ന്നു വായിക്കുക)

ഇരുമ്പഴിക്കുള്ളിലെ തണുത്ത സിമന്റു തറയിൽ അവശനായി ഇരിക്കുമ്പോള്‍ റോയി ആലോചിച്ചു.
അനിത എവിടെയായിരിക്കും ഇപ്പോള്‍? തറവാട്ടിലേക്ക് പോയി കാണുമോ? അതോ ഓര്‍ഫനേജിലോ? ഇത്രയും ദിവസമായിട്ടും ഒന്നു കാണാന്‍ വന്നില്ലല്ലോ അവൾ ! വെറുപ്പായിരിക്കും തന്നോട്..! അത്രയും വലിയ വഞ്ചനയല്ലേ താൻ ചെയ്തത്.

മദ്യപാനമാണു തന്‍റെ ജീവിതം തകര്‍ത്തത്. പെട്ടെന്നു പണമുണ്ടാക്കാനുള്ള വ്യഗ്രതയില്‍ ദൈവഹിതത്തിനു വിരുദ്ധമായി പ്രവര്‍ത്തിച്ചു. അതിനുള്ള ശിക്ഷയും കിട്ടി. ഷമീര്‍ തന്നെ ചതിക്കുമെന്നു ഒരിക്കലും വിചാരിച്ചതല്ല. പുറമെ കാണുന്ന മുഖമല്ലല്ലോ പലര്‍ക്കും അകത്ത്.

സുഹൃത്തുക്കളെല്ലാം കൈയൊഴിഞ്ഞു. അല്ലെങ്കിലും ആപത്തു സമയത്ത് ആരും തിരിഞ്ഞു നോക്കില്ലല്ലോ.
പപ്പ സന്തോഷം കൊണ്ട് ചിരിക്കുന്നുണ്ടാവും ഇപ്പോള്‍! അമ്മ കരയുകയാവും.
ഒന്നു കാണാന്‍ പോലും വന്നില്ലല്ലോ ആരും!

തറയില്‍നിന്ന് എണീറ്റ് ഇരുമ്പഴികളില്‍ പിടിച്ച് വെളിയിലേക്കു നോക്കി ചിന്താമൂകനായി നിന്നു റോയി.
“എത്ര ദിവസമായി കിടക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്. ജാമ്യത്തിലിറക്കാൻ നിനക്കാരുമില്ലേടാ ?”
ജയില്‍ ഉദ്യോഗസ്ഥന്റെ ചോദ്യത്തിനു മറുപടി പറയാനാവാതെ മുഖം കുമ്പിട്ടു നിന്നതേയുള്ളൂ റോയി.
” മാതാപിതാക്കളെ വേദനിപ്പിക്കുന്നവർക്കു ദൈവം ശിക്ഷ കൊടുക്കുമെന്ന് പറയുന്നത് ചുമ്മാതല്ല.”
ആരോടെന്നില്ലാതെ അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ടു ഉദ്യോഗസ്ഥൻ മുൻപോട്ടു നടന്നു നീങ്ങി.

അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ ജയിൽ ഉദ്യോഗസ്ഥൻ വന്നിട്ട് പറഞ്ഞു: “നിന്റെ പ്രാർത്ഥന ദൈവം കേട്ടു . നിന്നെ ജാമ്യത്തിലിറക്കിക്കൊണ്ടു പോകാന്‍ ഒരാളു വന്നിട്ടുണ്ട്. ഇറങ്ങി വാ.”
അയാൾ ഇരുമ്പുവാതില്‍ തുറന്നു. സെല്ലില്‍നിന്നിറങ്ങി റോയി അയാളുടെ പിന്നാലെ വാര്‍ഡന്‍റെ മുറിയിലേക്കു നടന്നു. ജാമ്യത്തിലിറക്കാൻ വന്ന ആളെ കണ്ടപ്പോള്‍ റോയി അദ്ഭുതപ്പെട്ടുപോയി.
പപ്പ!
വീട്ടില്‍നിന്ന് തന്നെ അടിച്ചിറക്കിയ പപ്പ വക്കീലിനോടൊപ്പം വാര്‍ഡന്‍റെ മുറിയില്‍!
നടപടിക്രമങ്ങള്‍ പൂര്‍ത്തിയാക്കിയശേഷം റോയി സഖറിയാസിനോടൊപ്പം പുറത്തേക്കിറങ്ങി. വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയില്‍, കാറിലിരിക്കുമ്പോള്‍ റോയി പറഞ്ഞു:
“പപ്പ എന്നോടു ക്ഷമിക്കണം. എനിക്ക് തെറ്റുപറ്റിപ്പോയി.”
“ഇപ്പഴെങ്കിലും മാനസാന്തരം ഉണ്ടായല്ലോ. “
സഖറിയാസ് അമര്‍ഷത്തിലായിരുന്നു.
“പപ്പ അനിത…?”
“അതുപറയാൻ ഞാൻ മറന്നു. പറ്റിയ ആളാ നിന്റെ ഭാര്യ. അവളു വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നു കുറെ ദിവസം ! ഒരു ദിവസം ഏതോ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനെ അവള് വിളിച്ചുവരുത്തിയിട്ട് അയാളുടെ കൂടെ അങ്ങ് ഇറങ്ങിപ്പോയി. പോകുന്നേനുമുമ്പ് അവളു പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ അനാഥാലയത്തില്‍ വളര്‍ന്ന പെണ്ണാ, ഇനിയും അവിടെത്തന്നെ ജീവിച്ചോളാമെന്ന്. നീ വരുമ്പം അവളെ അന്വേഷിക്കണ്ടാന്നും പറഞ്ഞു. നിന്റെകൂടെ ഇനിയും ജീവിക്കാന്‍ അവള്‍ക്കു താല്പര്യമില്ലത്രേ. അന്വേഷിച്ചപ്പം പഴയ ഓര്‍ഫനേജില്‍ അവളു ചെന്നിട്ടില്ല. പിന്നെ എങ്ങോട്ടാ പോയതെന്ന് ആർക്കറിയാം ! . നിന്നെ വേണ്ടാന്നു പറഞ്ഞു വല്ലവന്റെയും കൂടെ ഇറങ്ങിപ്പോയ പോയ അവളെ നീയും അങ്ങ് ഉപേക്ഷിച്ചേക്ക് . നിനക്കു വേറെ നല്ല പെണ്ണിനെ കിട്ടും.”
“എന്‍റെ കുഞ്ഞല്ലേ പപ്പാ അവളുടെ വയറ്റില്?”
“ആ ചിന്ത അവള്‍ക്കുണ്ടായില്ലല്ലോ. അവളു തിരിച്ചുവരുമോ, ഫോണ്‍ വിളിക്കുമോ എന്നു നമുക്കു നോക്കാം. വന്നാല്‍ നീ അവളെ. സ്വീകരിച്ചോ. എനിക്ക് വിരോധമില്ല .”
കൊന്നു കത്തിച്ചുകളഞ്ഞ ആള്‍ ഒരിക്കലും തിരിച്ചുവരില്ലല്ലോ എന്ന ഉറപ്പിലാണ് സഖറിയാസ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്.
അനിത ഹരിയെ വിളിച്ചുവരുത്തി അയാളുടെ കൂടെയാവും ഇറങ്ങിപ്പോയത് എന്ന് റോയി ചിന്തിച്ചു. അയാൾ അവളെ എവിടെങ്കിലും കൊണ്ടുപോയി സുരക്ഷിതമായി താമസിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടാവും. അവന് അവളോട് പ്രത്യേക താല്പര്യം ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ. അതുകൊണ്ടല്ലേ സിനിമയ്ക്ക് കൊണ്ടുപോയതും. ഇനി അവൾ തിരിച്ചുവരുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. റോയി ചിന്തിച്ചു.

********

കടുവാക്കുന്നില്‍, ഏലിച്ചേടത്തിയുടെ വീട്ടിലെ താമസം അനിതയ്ക്ക് ഒരുപാട് ആശ്വാസം പകര്‍ന്നു. ഒരമ്മയുടെ സ്നേഹവും വാത്സല്യവും അവള്‍ അനുഭവിച്ചത് ഏലിച്ചേടത്തിയില്‍ നിന്നായിരുന്നു. വഴിമുട്ടിയ ജീവിതത്തില്‍ വഴികാട്ടാന്‍ ദൈവം നിയോഗിച്ച കാവല്‍മാലാഖയാണ് ഏലിക്കുട്ടി എന്നവള്‍ വിശ്വസിച്ചു.
കര്‍ത്താവ് വസിക്കുന്നത് ഇലഞ്ഞിക്കലെ എ.സി. മുറിയിലല്ല, ഏലിച്ചേടത്തിയുടെ കൊച്ചുവീട്ടിലാണ് എന്ന് അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞത് ആ സമയത്തായിരുന്നു.

ചെക്കപ്പിനായി അനിതയെ ആശുപത്രിയില്‍ കൊണ്ടുപോയിയും അവളുടെ ദൈനംദിനാവശ്യങ്ങള്‍ നിറവേറ്റിയും വയറ്റില്‍ കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിന്‍റെ വളർച്ചക്ക് ആവശ്യമായ പോഷകാഹാരം വാങ്ങിച്ചു കൊടുത്തും ഒരു പെറ്റമ്മയുടെ സ്ഥാനത്തു നിന്ന് ഏലിക്കുട്ടി അവളെ പരിചരിച്ചു.

ഏലിക്കുട്ടിയുടെ ഇളയമകന്‍ ബെന്നി ആഴ്ചയിലൊരിക്കല്‍ അമ്മയുടെ ക്ഷേമം അന്വേഷിക്കാന്‍ വീട്ടില്‍ വരും. അനിതയെക്കുറിച്ച് അയാള്‍ ചോദിച്ചപ്പോൾ ചില നുണകളൊക്കെ പറഞ്ഞു ഏലിക്കുട്ടി അവളെ സംരക്ഷിച്ചു. ഒരു പെണ്ണിന്‍റെ ജീവിതം സുരക്ഷിതമാക്കാന്‍ ഇത്തിരി നുണപറഞ്ഞാലും കർത്താവ് കോപിക്കില്ല എന്ന് അവര്‍ക്ക് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

അഞ്ചു കിലോമീറ്റര്‍ ദൂരെയാണ് ബെന്നി താമസിക്കുന്നത്. ഏലിക്കുട്ടിക്കു ജീവിക്കാന്‍ വേണ്ട പണം കൊടുക്കുന്നതു ബെന്നിയാണ്. ബെന്നിക്കും ഭാര്യയ്ക്കും സഹകരണബാങ്കിലാണു ജോലി. ഒരു ദിവസം ബെന്നി അമ്മയോടു പറഞ്ഞു:
“ഗർഭിണിയായ ഒരനാഥപ്പെണ്ണിനെ നോക്കി അമ്മ എന്തിനാ ഇത്ര കഷ്ടപ്പെടുന്നെ? വല്ല അനാഥാലയത്തിലും കൊണ്ടാക്കിക്കൂടേ?”
“നീ നിന്‍റെ പണി നോക്കി പോടാ. നിന്‍റെ കെട്ട്യോളേക്കാള്‍ എത്രയോ സ്നേഹമുള്ള കൊച്ചാടാ അവള്. ഈ പെണ്ണായിരുന്നു നിനക്കു ഭാര്യയായി കിട്ടിയിരുന്നതെങ്കില്‍ എന്നു ഞാന്‍ പലപ്പോഴും ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട്.”
“ഓ പിന്നെ. ബെസ്റ്റ് സാധനമാ . കുറച്ചു നാളു കഴിയുമ്പം ഒഴിവാക്കാന്‍ പറ്റാത്ത ഒരു ബാധ്യതയായിട്ടുവരും ഈ തള്ളേം കൊച്ചും.”
“അങ്ങനെ വന്നാൽ ഞാനതങ്ങു സഹിച്ചോളാം.നിന്റടുത്തു സഹായത്തിനു വരില്ല. നീ നിന്‍റെ കെട്ട്യോളു വരച്ച വരയിൽ നിന്ന് ജീവിച്ചാ മതി. നട്ടെല്ലില്ലാത്ത പെങ്കോന്തൻ “
ബെന്നി പിന്നെയൊന്നും മിണ്ടിയില്ല.

എല്ലാ ദിവസവും രാവിലെ ഏലിച്ചേടത്തിയുടെ കൂടെ പള്ളിയില്‍ പോയി കുർബാനയിൽ പങ്കുകൊള്ളും അനിത. അരക്കിലോമീറ്റര്‍ ദൂരമേയുള്ളൂ പള്ളിയിലേക്ക്. ഇടവകയിലെ മാറ്റാൾക്കാരുമായി അധികം ഇടപഴകാൻ പോയില്ല അവൾ. കുർബാന കഴിഞ്ഞാൽ നേരെ വീട്ടിലേക്ക് . പിന്നെ ഏലിചേടത്തിയുടെ കൂടെ വീട്ടുജോലിയിൽ സഹായിക്കും. ഒരമ്മക്ക് കൊടുക്കേണ്ട സ്നേഹവും ബഹുമാനവും അവൾ എലിച്ചേടത്തിക്കു കൊടുത്തു.

സന്ധ്യാപ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്കു നേതൃത്വം കൊടുക്കുന്നത് അനിതയാണ്. ഭക്തിനിര്‍ഭരമായി അവള്‍ ജപമാല ചൊല്ലുന്നതും ബൈബിള്‍വചനങ്ങള്‍ ഉദ്ധരിക്കുന്നതും കുടുംബത്തിന്‍റെ ഐശ്വര്യത്തിനുവേണ്ടി സ്വയംപ്രേരിത പ്രാർത്ഥന നടത്തുന്നതുമൊക്കെ ഏലിക്കുട്ടി അതിശയത്തോടെ നോക്കിയിരുന്നുപോയിട്ടുണ്ട് . ജപമാലയ്ക്കുശേഷം മാതാവിനെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് മനോഹരമായ ശബ്ദത്തിൽ ഒരു ഗാനം ആലപിക്കും. ആ ശബ്ദമാധുരിയിൽ സ്വയം മറന്നു ലയിച്ചിരുന്നുപോകും ഏലിക്കുട്ടി.

രാത്രി ഉറങ്ങാന്‍ കിടക്കുമ്പോള്‍ അനിത റോയിയെക്കുറിച്ചോര്‍ക്കും! തന്നെ കൊന്നുകളയാന്‍ ആ മനുഷ്യന്‍ തീരുമാനിച്ചു എന്നു ചാക്കോ പറഞ്ഞതു സത്യമായിരിക്കുമോ? ഇത്രയും ക്രൂരനാണോ റോയിച്ചന്‍? റോയിച്ചന്‍റെ കുഞ്ഞല്ലേ തന്‍റെ വയറ്റില്‍? സ്വന്തം കുഞ്ഞിനെ കൊന്നു കളയാന്‍ ഒരു അപ്പന് സാധിക്കുമോ?
റോയിച്ചന് അതില്‍ പങ്കില്ലെങ്കില്‍ തീര്‍ച്ചയായും തന്നെ അന്വേഷിച്ചു വരും. ഭാര്യ ഏതു കുഗ്രാമത്തിലാണെങ്കിലും സ്നേഹമുണ്ടെങ്കിൽ ഭര്‍ത്താവ് കണ്ടുപിടിക്കും. കുറച്ചുകാലം കാത്തിരിക്കാം. വരുമോ ഇല്ലയോന്ന്. വന്നില്ലെങ്കിൽ ഉറപ്പിക്കാം. ആ മനുഷ്യനും തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചെന്ന് .

ഒരു ദിവസം കടുവാക്കുന്ന് സെന്‍റ് മേരീസ് പള്ളിയിലെ വികാരിയച്ചന്‍ ഫാദര്‍ ആന്‍റണി ആലുംമൂട്ടില്‍ ഏലിക്കുട്ടിയുടെ വീട്ടിലെത്തി. ഇടവയിലെ വീടുകൾ വെഞ്ചരിക്കുന്നതിന്‍റെ ഭാഗമായി കയറി വന്നതാണ്. അച്ചൻ തനിച്ചേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു . വെഞ്ചിരിപ്പു പ്രാര്‍ത്ഥനയ്ക്കിടയിൽ ഗാനം ആലപിച്ചത് അനിതയായിരുന്നു. അവളുടെ മനോഹരമായ സ്വരമാധുരിയില്‍ എല്ലാം മറന്ന് ലയിച്ചുനിന്നുപോയി അച്ചന്‍. വെഞ്ചരിപ്പു കഴിഞ്ഞ് അച്ചന്‍ ഏലിക്കുട്ടിയോടു ചോദിച്ചു:
“ഇതേതാ ചേടത്തീ ഈ പുതിയ പെണ്ണ്?”
“എനിക്കു ഈശോ കൊണ്ടു തന്നതാ അച്ചോ”
അച്ചന് ചിരി വന്നുപോയി.
“ഈശോ സ്വര്‍ഗ്ഗത്തുനിന്നു കെട്ടിയിറക്കിത്തന്നതാണോ?”
“സ്വര്‍ഗ്ഗത്തുനിന്നല്ല. ഭൂമീന്നു തന്നെയാ. അച്ചനു കാപ്പിയെടുക്കട്ടെ?”
“കാപ്പിയൊക്കെ പിന്നെയാകാം. ഞാന്‍ ചോദിച്ചതിനു മറുപടി പറ ആദ്യം.”
“അതിപ്പം അച്ചനോട് ഞാന്‍ എങ്ങനെയാ പറയുക?”
“അതെന്താ പറയാന്‍ പറ്റാത്ത വല്ല ഇടപാടിലും ഉള്ളതാണോ?”
“സത്യക്രിസ്ത്യാനിക്കു നിരക്കാത്തതൊന്നും ഈ ഏലിക്കുട്ടി ചെയ്തിട്ടില്ലച്ചോ. ഇനി ചെയ്യുകേം ഇല്ല. കഴിഞ്ഞ ഒരു വര്‍ഷമായി അച്ചന്‍ എന്നെ കാണുന്നതല്ലേ?”
“ഞാനൊരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേ ഏലിച്ചേടത്തീ. അതു കാര്യാക്കിയോ? ഈ പെണ്ണിനെ മുമ്പിവിടെ കണ്ടിട്ടില്ല അതുകൊണ്ടു ചോദിച്ചെന്നേയുള്ളൂ. പറയാന്‍ പറ്റിയേലെങ്കില്‍ വേണ്ട. ഞാൻ പൊക്കോളാം ” അച്ചൻ എണീറ്റു.
“പറ്റിയേലായ്കയൊന്നുമില്ലച്ചോ . പക്ഷേ, അച്ചന്‍ വേറാരോടും ഇതു പറയരുത്. ഒരു കുമ്പസാരരഹസ്യംപോലെ മനസിൽ സൂക്ഷിക്കണം.”
“ധൈര്യായിട്ടു പറഞ്ഞോ. ഞാനാരോടും പറയില്ല. ഏലിച്ചേടത്തിക്കു എന്നെ അറിയാവുന്നതല്ലേ?”
പറയട്ടെ എന്ന് ചോദ്യരൂപേണ ഏലിക്കുട്ടി അനിതയെ നോക്കി. പറഞ്ഞോളൂ എന്ന് അവള്‍ കണ്ണുകൊണ്ട് ആംഗ്യം കാട്ടി.
“എന്‍റെ അച്ചോ. ഈ കൊച്ചിനെ അവളുടെ കെട്ട്യോനും അവന്‍റെ അപ്പനും കൂടി കൊല്ലാന്‍ കൊടുത്തതാ. നമ്മളു കന്നുകാലിയെയൊക്കെ വേണ്ടാതാകുമ്പം കൊല്ലാൻ കൊടുക്കുകേലേ. എന്നു പറഞ്ഞപോലെ. ദൈവാനുഗ്രഹംകൊണ്ട് ഈ കൊച്ചിന്‍റെ ജീവന്‍ പോയില്ല. “
ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ ആന്‍റണിയച്ചന്‍ നെറ്റുചുളിച്ച് ഏലിക്കുട്ടിയെത്തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.
ഏലിക്കുട്ടി കുറച്ചുകൂടി അടുത്തു വന്നിട്ട് സ്വരം താഴ്ത്തി അച്ചനോട് എല്ലാ കാര്യങ്ങളും വിശദമായി പറഞ്ഞു. എല്ലാം കേട്ടു കഴിഞ്ഞ് അച്ചന്‍ താടിക്കു കൈയും കൊടുത്ത് കുറേനേരം അനിതയുടെ മുഖത്തേക്കു തന്നെ നോക്കിയിരുന്നുപോയി. അവളുടെ കണ്‍കോണുകളില്‍ മിഴിനീര്‍ നിറയുന്നതും അതു തുള്ളിയായി താഴേക്കു വീഴാന്‍ വെമ്പല്‍കൊള്ളുന്നതും അച്ചന്‍ കണ്ടു.
“ഇത് ഒരു സിനിമാക്കഥപോലെയുണ്ടല്ലോ കൊച്ചേ . മനുഷ്യന്‍ ഇത്രയും അധഃപതിക്കുമോ? വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല “
അനിതയുടെ മിഴികള്‍ തുളുമ്പി.
”കേട്ടപ്പം എനിക്കും വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റിയില്ലഅച്ചോ . ” ഏലിക്കുട്ടി പറഞ്ഞു.
അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചുകൊണ്ടു അച്ചന്‍ പറഞ്ഞു:
“സാരമില്ല മോളേ . നിനക്കു ദൈവം കൂട്ടുണ്ട് . അതുകൊണ്ടല്ലേ ആ വാടകഗുണ്ടയ്ക്കു നിന്നെ കൊല്ലാതിരിക്കാനും ഇവിടെക്കൊണ്ടെത്തിക്കാനും തോന്നീത്. ഇനി നിനക്കൊന്നും സംഭവിക്കില്ല . എലിച്ചേടത്തി നിന്നെ പൊന്നുപോലെ നോക്കിക്കോളും.എനിക്കറിയാം എലിച്ചെടുത്തിയെ. ” ഒന്നു നിറുത്തിയിട്ട് അച്ചന്‍ തുടര്‍ന്നു.
“നിന്‍റെ പാട്ടു ഞാനിപ്പം കേട്ടു. എത്ര മനോഹരമായ ശബ്ദമാ ദൈവം നിനക്കു തന്നിരിക്കുന്നത്? നേരത്തേ പാടാറുണ്ടായിരുന്നോ?”
“പള്ളീല് പാടുമായിരുന്നു.”
“സമ്മാനങ്ങളൊക്കെ കിട്ടീട്ടുണ്ടോ?”
“സ്കൂളില്‍ പഠിക്കുമ്പം.”
“എനിക്കു പാട്ടും പാട്ടുകാരേം വല്യ ഇഷ്ടാ. ചെറുപ്പത്തില്‍ ഞാനും പാടുമായിരുന്നു. ഒന്നു രണ്ടു കാസറ്റിലും പാടീട്ടുണ്ട് . പിന്നെ അതു നിറുത്തി. ഇപ്പം വയസ്സു പത്തറുപത്തഞ്ചായില്ലേ . ”
അനിത മന്ദഹസിച്ചതേയുള്ളൂ.
“നമുക്കു പള്ളീല് ഒരു ഗായകസംഘം രൂപീകരിക്കണം മോളേ . നമ്മുടെ ഇടവകേല്‍ പാടാന്‍ കഴിവുള്ള കുറേ നല്ല പിള്ളേരുണ്ട്. ഞാന്‍ അവരെ സംഘടിപ്പിക്കാം. നിനക്കൊന്നു ലീഡു ചെയ്യാന്‍ പറ്റുമോ?”
“ഉം. ഓര്‍ഫനേജിലെ ഇടവകേല് കുറച്ചുകാലം ഞാനായിരുന്നു ക്വയറിന്‍റെ ലീഡര്‍.”
“വെരി ഗുഡ്! അപ്പം നിനക്കറിയാമല്ലോ അതിന്‍റെ രീതികളൊക്കെ. ഇനി മുതല്‍ ഞായറാഴ്ച കുര്‍ബ്ബാനയ്ക്കു വരുമ്പം അള്‍ത്താരേടെ സമീപം മൈക്കിനടുത്തു നീയും വേണം. ഇപ്പം ഒരു സിസ്റ്ററാ പാടുന്നത്. ഒരു വകയ്ക്കും കൊള്ളുകേല. പക്ഷേ, സിസ്റ്ററിന്‍റെ വിചാരം ചിത്രയാന്നാ. മൂക്കില്ലാ രാജ്യത്തു മുറിമൂക്കൻ രാജാവെന്നുപറഞ്ഞപോലെ വേറെ ആരുമില്ലാത്ത സ്ഥിതിക്ക് അവര് പാടിക്കോട്ടേന്നു ഞാനും വിചാരിച്ചു ”
അനിതയ്ക്കു ചിരി വന്നുപോയി.
“ഇനി നീയും കൂടി സിസ്റ്ററിന്‍റെ അടുത്തു നിന്നു പാടണം. ഞാൻ ആ സിസ്റ്ററിനോട് പറഞ്ഞു ഏർപ്പാടാക്കിയേക്കാം ”
“ഉം.”
അനിത തലകുലുക്കി.
കുറേനേരം കൂടി അച്ചന്‍ സംസാരിച്ചിരുന്നു. ഏലിക്കുട്ടി കടുംകാപ്പി ഉണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടുവന്നു കൊടുത്തു. അതു കുടിച്ചിട്ട് അച്ചന്‍ എണീറ്റു.
“അടുത്ത ഞായറാഴ്ച പള്ളീല്‍ വരുമ്പം എന്നെ വന്നൊന്നു കാണണം.” അനിതയെ നോക്കി അച്ചൻ പറഞ്ഞു
“ഉം”
“എന്നാ വരട്ടെ ” യാത്ര പറഞ്ഞിട്ട് കുടയും നിവർത്തി അച്ചന്‍ ഇറങ്ങി നടന്നു; അടുത്ത വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി.
“നല്ല ഭക്തിയും പാവങ്ങളോടു കരുണയും ഉള്ള അച്ചനാ. ഇടവകേല് എല്ലാര്‍ക്കും വല്യ ഇഷ്ടമാ.” ഏലിക്കുട്ടി അച്ചനെക്കുറിച്ചു അനിതയോടു പുകഴ്ത്തി പറഞ്ഞു.
” ആ സംസാരം കേൾക്കാൻ തന്നെ എന്ത് രസമാ” അനിതക്കും ഇഷ്ടമായി അച്ചനെ .

പിറ്റേഞായറാഴ്ച കുര്‍ബാന കഴിഞ്ഞ് ഏലിക്കുട്ടിയോടൊപ്പം അനിത പള്ളിമേടയില്‍ ചെന്ന് വികാരി അച്ചനെ കണ്ടു. അച്ചന്‍ പറഞ്ഞു:
“നിന്നെക്കുറിച്ചു ഞാന്‍ സിസ്റ്റര്‍മാരോടു പറഞ്ഞു. അവരു പാടാനുള്ള പിള്ളേരെ സംഘടിപ്പിച്ചോളും. സമയം കിട്ടുമ്പം നീ മഠത്തില്‍ പോയി അവരെയൊന്നു സെറ്റപ്പാക്കണം. മഠത്തീന്നു വിളിച്ചു പറയും. പിന്നെ ഏലിക്കുട്ടീടെ ഒരു ബന്ധുവാ, ഭര്‍ത്താവ് പെട്ടെന്നു മരിച്ചുപോയി, അതുകൊണ്ട് ഇവിടെ വന്നു താമസിക്കുവാ എന്നൊക്കെയാ ഞാനവരോടു പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് . അവരു വല്ലതും ചോദിച്ചാല്‍ അങ്ങനെ തന്നെ പറഞ്ഞാൽ മതി. നീ കൂടുതല്‍ വിശദീകരിക്കാനൊന്നും നിൽക്കണ്ട . ഒന്നും ചോദിക്കണ്ടാന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എങ്കിലും പെണ്ണുങ്ങളല്ലേ . കിള്ളിക്കിള്ളി എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കാതിരിക്കുവോ ? ചോദിച്ചാൽ സത്യമൊന്നും പറയണ്ടട്ടോ . അതിന്റെ പേരിൽ ദൈവം ദോഷമൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല. ”
“ഉം.”
“എന്നാ പൊക്കോ.”
അനിതയും ഏലിക്കുട്ടിയും പള്ളിമുറിയില്‍നിന്നിറങ്ങി വീട്ടിലേക്കു നടന്നു.

രണ്ടുദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മഠത്തില്‍നിന്ന് സിസ്റ്റര്‍, എലിക്കുട്ടിയെ ഫോണില്‍ വിളിച്ചു. അനിതയെയും കൂട്ടി അങ്ങോട്ട് ചെല്ലാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു . കുറെ കുട്ടികളെ സംഘടിപ്പിച്ചു മഠത്തിൽ കൊണ്ടുവന്നിരുത്തിയിട്ടുണ്ടത്രേ .
ഏലിക്കുട്ടി അനിതയെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ടു അപ്പോൾ തന്നെ മഠത്തിലേക്കു ചെന്നു. ആറേഴു കുട്ടികളുണ്ടായിരുന്നു അവിടെ .പതിമ്മൂന്നിനും ഇരുപതിനും ഇടയില്‍ പ്രായമുള്ളവര്‍. പെണ്‍കുട്ടികളാണ്.
സിസ്റ്റര്‍ കാണിച്ചുകൊടുത്ത മുറിയില്‍ അവരെയും കൂട്ടി അനിത ഇരുന്നു. ആദ്യം എല്ലാവരെയും അവള്‍ പരിചയപ്പെട്ടു. പിന്നെ മനോഹരമായ ശബ്ദത്തില്‍ മാതാവിനെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു പാട്ടുപാടി.
കുട്ടികള്‍ കൈയടിച്ച് അഭിനന്ദിച്ചു. അവള്‍ക്കു സന്തോഷമായി. പിന്നെ ഓരോ കുട്ടിയെയുംകൊണ്ട് ഓരോ പാട്ടു പാടിപ്പിച്ചു. പാടാൻ നല്ല കഴിവുള്ള കുട്ടികളാണു തന്‍റെ മുമ്പിലിരിക്കുന്നതെന്ന് അവള്‍ക്കു മനസ്സിലായി.
വിശുദ്ധ കുര്‍ബാനയുടെ ഇടയില്‍ ഗാനം ആലപിക്കുമ്പോള്‍ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് അവള്‍ ആദ്യം ഒരു ക്ലാസ് നല്‍കി. പിന്നെ പാടേണ്ട പാട്ടുകള്‍ ഓരോന്നായി പാടുകകയും കുട്ടികളെക്കൊണ്ടു പാടിപ്പിക്കുയും ചെയ്തു.
രണ്ടു മണിക്കൂര്‍ നേരത്തെ പരിശീലനം. കുട്ടികള്‍ മടുത്തപ്പോള്‍ അന്നത്തെ ക്ലാസ് അവസാനിപ്പിച്ചു.
മഠത്തില്‍നിന്നു ചായകുടിച്ചിട്ടാണ് അവൾ മടങ്ങിയത്.
(തുടരും )

രചന : ഇഗ്‌നേഷ്യസ് കലയന്താനി (copyright reserved)

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല- നോവൽ- അദ്ധ്യായം 1

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 2

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 3

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 4

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 5

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 6

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 7

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 8

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 9

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 10

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 11

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 12

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 13

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 14

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 15

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 16

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 17

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 18

കഥ ഇതുവരെ-
കന്യാസ്ത്രീകൾ നടത്തുന്ന അനാഥാലയത്തിൽ വളർന്ന , സുന്ദരിയും പാട്ടുകാരിയുമായ അനിതയോട് ആ നാട്ടിലെ ധനാഢ്യനായ ഇലഞ്ഞിക്കൽ സഖറിയാസിന്റെ മകൻ റോയിക്ക് അനുരാഗം തോന്നി. റോയിയുടെ മാതാപിതാക്കൾ അവന്റെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി കല്യാണം നടത്തിക്കൊടുത്തു . ആദ്യരാത്രിയിൽ അനിതക്ക് മനസിലായി തന്റെ ഭർത്താവ് മദ്യത്തിന് അടിമയാണെന്ന് . അത് അവളെ തളർത്തി.
റോയിയുടെ അഭാവത്തിൽ അയാളുടെ പപ്പയും അമ്മയും അനിതയെ മാനസികമായി പീഡിപ്പിച്ചു. അനിത ഭർത്താവിനോട് തന്റെ ദുഃഖങ്ങൾ പറഞ്ഞു. അനിതയെ പീഡിപ്പിച്ചതിന്റെ പേരിൽ ഒരു രാത്രി മദ്യപിച്ചു വന്ന റോയി പപ്പയും അമ്മയുമായി വഴക്കിട്ടു . സഖറിയാസ് മകന്റെ കരണത്തടിച്ചു . കലിപൂണ്ട റോയി ആ രാത്രി തന്നെ ഭാര്യയെയും വിളിച്ചിറക്കി വീടുവിട്ടിറങ്ങി വാടകവീട്ടിൽ താമസമാക്കി . ചെരിപ്പുകമ്പനിയിൽ ജോലിക്കെന്നു പറഞ്ഞു രാവിലെ പോകുന്ന റോയി നേരെ ചീട്ടുകളി കേന്ദ്രത്തിലേക്കാണ് പോകുന്നതെന്ന് അനിത അറിഞ്ഞു. ഇതിന്റെ പേരിൽ റോയിയും അനിതയും തമ്മിൽ വഴക്കുണ്ടായി. ഇണക്കവും പിണക്കവുമായി അവരുടെ ജീവിതം മുന്പോട്ടുപോകുന്നതിനിടയിൽ അനിത ഗർഭിണിയായി. ചീട്ടുകളി കേന്ദ്രത്തിന്റെ ഉടമയായ ഷമീർ റോയിയെ ചതിയിൽ വീഴ്ത്തി കള്ളനോട്ടുകച്ചവടത്തിൽ പങ്കാളിയാക്കി . കള്ളനോട്ടു കൊടുത്തതിനു തുണിക്കടയിൽ വച്ച് റോയിയെ പോലീസ് അറസ്റ്റുചെയ്തു സ്റ്റേഷനിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. അനിത ഇലഞ്ഞിക്കൽ തറവാട്ടിൽ അഭയം തേടി എത്തി. ആ സമയം സഖറിയാസ് വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നില്ല . ഗർഭിണിയാണെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ അവളെ അവിടെ താമസിപ്പിക്കാൻ മേരിക്കുട്ടി നിര്ബന്ധിതയായി. സഖറിയാസിനെ അവർ ഒരുവിധം പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിച്ചു.
റോയി പിണങ്ങിപ്പോയതിനു ശേഷം ഒരിക്കൽ സഖറിയാസ് ഒരു ജ്യോത്സ്യനെ കണ്ടിരുന്നു. ജ്യോൽസ്യൻ ഗണിച്ചു പറഞ്ഞത് ഇപ്രകാരമായിരുന്നു: ” ഏതോ തെരുവ് വേശ്യക്ക് പിഴച്ചുണ്ടായ സന്തതിയാണ് അനിത . അവളിൽ ഒരു ദുഷ്ടശക്തി കടന്നുകൂടിയിട്ടുണ്ട് . പ്രാർത്ഥനകൊണ്ടോ പൂജകൊണ്ടോ അതിനെ ഒഴിപ്പിക്കാനാവില്ല. അവളുടെ മരണം വരെ ആ ദുരാത്മാവും അവളോടൊപ്പമുണ്ടായിരിക്കും. അവളുടെ കൂടെ താമസിക്കുന്നവരെയെല്ലാം ആ ശക്തി നശിപ്പിക്കും. പണനഷ്ടവും മാനഹാനിയും ദുർമരണവും ഉണ്ടായേക്കാം. അവൾക്കു ഒരു കുഞ്ഞുണ്ടായാൽ ആ ദുഷ്ടശക്തി കുഞ്ഞിലേക്കും കുടിയേറും. അപകടങ്ങൾ തുടർന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും . പ്രതിവിധി ഒന്നേയുള്ളൂ . ആ പെണ്ണിന്റെ മരണം. ”
അത് സത്യമാണെന്നു സഖറിയാസ് വിശ്വസിച്ചു. മേരിക്കുട്ടി അറിയാതെ അനിതയെ കൊല്ലാൻ അയാൾ ചാക്കോ എന്ന വാടക കൊലയാളിയെ ഏർപ്പെടുത്തി. ചാക്കോ വന്നു അനിതയെ ഇടുക്കിയിലെ വനാന്തർഭാഗത്തേക്കു കൊണ്ടുപോയി. വനത്തിനു നടുവിൽ വച്ച് അവളുടെ കഴുത്തിൽ കയർ മുറുക്കി.
(തുടർന്ന് വായിക്കുക )

കഴുത്തിലെ കുരുക്കഴിക്കാനുള്ള അനിതയുടെ ശ്രമം വിഫലമായപ്പോൾ ശ്വാസം മുട്ടി അവൾ കൈകാലിട്ടടിച്ചു. കണ്ണുകൾ പുറത്തേക്കു തള്ളുകയും നാക്ക് വെളിയിലേക്ക് ചാടുകയും ചെയ്തു.
പെട്ടെന്നാണ് ചാക്കോ അതു ശ്രദ്ധിച്ചത്. അവളുടെ വയറിനുള്ളിൽ ഒരനക്കം! ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ പിടച്ചിൽ പോലെ തോന്നിയപ്പോൾ ചാക്കോ വയറിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി! ഓ, ഈ പെണ്ണ് ഗർഭിണിയാണല്ലോ !
ഒരു നിമിഷം അയാളുടെ മനസ്സില്‍ ഭാര്യയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു. ഒരു കുഞ്ഞിക്കാലു കാണാന്‍ എത്ര വര്‍ഷമായി മരുന്നും മന്ത്രവുമായി താൻ കാത്തിരിക്കുന്നു.
പൊടുന്നനെ അയാളുടെ കൈകള്‍ അയഞ്ഞു. കയറില്‍നിന്നു പിടിവിട്ടുപോയി.
കഴുത്തില്‍ മുറുകിയ കയര്‍ വെപ്രാളത്തോടെ വലിച്ചു മാറ്റിയിട്ട്, കിതച്ചുകൊണ്ടു ചാക്കോയെ നോക്കി കൈകൂപ്പി ദയനീയ സ്വരത്തില്‍ അവള്‍ അപേക്ഷിച്ചു:
“പ്ലീസ്… എന്നെ കൊല്ലരുതേ! എന്‍റെ വയറ്റില്‍ ഒരു കുഞ്ഞുണ്ട്. ആ പാവത്തിനെ കൊല്ലല്ലേ . പ്ലീസ് ”
അനിതയുടെ വിറയലും കരച്ചിലും കണ്ടപ്പോൾ ചാക്കോയുടെ മനസ് ഉരുകി ഒലിച്ചു . കയര്‍ ചുരുട്ടിക്കൂട്ടി ദൂരേക്ക് എറിഞ്ഞിട്ട് അയാള്‍ പറഞ്ഞു:
“നിന്‍റെ അപ്പനും കെട്ട്യോനും കൂടി നിന്നെ കൊന്നു കത്തിച്ചു കളയാന്‍ എല്പിച്ചതാ എന്നെ. പക്ഷേ വയറ്റില്‍ക്കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ അനക്കം കണ്ടപ്പം എന്‍റെ ശക്തി ചോര്‍ന്നുപോയി. ഒരു പക്ഷേ, എനിക്കൊരു കുഞ്ഞില്ലാത്തതിന്‍റെ വിഷമം കൊണ്ടായിരിക്കാം.”
“പ്ലീസ് കൊല്ലരുത്. ഞാനെവിടെങ്കിലും പോയി ജീവിച്ചോളാം. കൊന്നുകളഞ്ഞു എന്നു പറഞ്ഞു തരാമെന്നു പറഞ്ഞ കാശു വാങ്ങിച്ചോളൂ. ഞാനിനി ആ വീട്ടിലേക്കു പോകുകയോ അവരെ കാണുകയോ ഫോണ്‍ വിളിക്കുകയോ ചെയ്യില്ല . എന്നെ വെറുതെ വിട്ടൂടെ .. പ്ലീസ് ”
” ഞാൻ നിന്നെ എങ്ങനെ വിശ്വസിക്കും ? നീ നിന്റെ സ്വന്തം വീട്ടിലേക്കു മടങ്ങിച്ചെന്നാലോ ?”
” സ്വന്തം വീടോ? നിങ്ങള്‍ക്കറിയുവോ, അപ്പനും അമ്മയും ആരെന്നറിയാത്ത ഒരനാഥപ്പെണ്ണാ ഞാന്‍. ജനിച്ചനാൾ മുതൽ അനാഥാലയത്തില്‍ വളര്‍ന്ന എനിക്ക് എവിടെയാ സ്വന്തം വീട് ? ഒരിക്കലും ഞാൻ നിങ്ങൾക്കെതിരെ പോലീസിൽ പരാതി കൊടുക്കില്ല. സത്യം . ഇനിയുള്ള കാലം ഏതെങ്കിലും അനാഥമന്ദിരത്തിൽ ജീവിച്ചോളാം . എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ മുഖം എനിക്ക് ഒന്ന് കാണണമെന്നുള്ള ആഗ്രഹം മാത്രമേ ഇപ്പം ഉള്ളൂ . .പ്ലീസ് എന്നെ കൊല്ലരുത് ”
” അനാഥയാണെങ്കിൽ നീ എങ്ങനെയാ അത്രയും വല്യ വീട്ടിൽ കല്യാണം കഴിച്ചു വന്നത് ? ”
” ക്ഷമയോടെ കേൾക്കുമെങ്കിൽ ഞാൻ എന്റെ ജീവിത കഥ മുഴുവൻ പറയാം.”
”ഉം, പറ .”
അവൾ തന്‍റെ ജീവിതാനുഭവങ്ങൾ ഒന്നൊഴിയാതെ, കണ്ണീരോടെ ചാക്കോയോടു പറഞ്ഞു. എന്നിട്ടു തുടര്‍ന്നു:
“അങ്ങ് ഒരുപകാരം ചെയ്യുമെങ്കിൽ വല്യ സന്തോഷമായി . ഏതെങ്കിലും ഒരനാഥാലയത്തില്‍ എന്നെ ഒന്ന് കൊണ്ടാക്കുമോ?”
ക്രൂരനായ ചാക്കോയുടെപോലും മനമുരുകി അവളുടെ ദുരനുഭവങ്ങള്‍ കേട്ടപ്പോള്‍. അയാൾ പറഞ്ഞു :
“പേടിക്കണ്ട. ഞാന്‍ നിന്നെ കൊല്ലില്ല. സുരക്ഷിതമായി നിന്നെ ഒരു വീട്ടില്‍ കൊണ്ടെ താമസിപ്പിക്കാം. അനാഥാലയത്തിലല്ല. എനിക്ക് പരിചയമുള്ള ഒരു വീട്ടിൽ. പക്ഷേ ഒരുറപ്പു തരണം. നിന്റെ അപ്പനോ ഭര്‍ത്താവോ ഇനി ഒരിക്കലും നിന്നെ കണ്ടുമുട്ടാന്‍ ഇടവരരുത്. നീ ജീവിച്ചിരുപ്പുണ്ടെന്ന് എന്നെങ്കിലും അവരറിഞ്ഞാല്‍ എന്‍റെ ബോസ് എന്നെ വച്ചേക്കില്ല.”
“എന്നെ കൊല്ലാൻ കൊടുത്ത ഭർത്താവിനെയും അപ്പനെയും ഇനി ആർക്കു കാണണം ? മരിച്ചാലും ഇനി എനിക്കവരെ വേണ്ട . ഞാൻ ആ വീട്ടിലേക്കു ഇനി തിരിച്ചു പോകുകയുമില്ല “- അവളുടെ വാക്കുകളിൽ റോയിയോടും സഖറിയാസിനോടുമുള്ള അവജ്ഞയും വെറുപ്പും പ്രകടമായിരുന്നു.
“അതാ നിന്റെ ഭാവിക്കു നല്ലത് . നീ ശാപംകിട്ടിയ പെണ്ണാണെന്നും നീ ജീവിച്ചിരുന്നാല്‍ കുടുംബത്തിനും ഭര്‍ത്താവിനും ദോഷമാണെന്നും ഏതോ ജോത്സ്യന്‍ പറഞ്ഞൂന്നു പറഞ്ഞാണ് നിന്നെ കൊന്നുകളയാൻ ഞങ്ങളെ ഏൽപ്പിച്ചത് . അങ്ങനെ വിശ്വസിക്കുന്ന ആളുകളുടെ അടുത്തേക്ക് ഇനി പോകാതിരിക്കുന്നതാ നിനക്കു നല്ലത്.”
“എന്നെ വേണ്ടാത്ത ഒരു ഭര്‍ത്താവിനെയും അപ്പനെയും എനിക്കിനി ഒരിക്കലും കാണണ്ട . ഒരിക്കലും… ” അവൾ തീർത്തു പറഞ്ഞു.
ചാക്കോയ്ക്കു സമാധാനമായി. അയാള്‍ ജീപ്പില്‍ കയറി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു. വണ്ടി റിവേഴ്സെടുത്തു മെയിന്‍ റോഡിലേക്കിറക്കി. ടാര്‍ റോഡിലൂടെ അതു മുമ്പോട്ടു കുതിച്ചു.
പോകുന്നവഴി ചാക്കോ അവളോട് ഓരോന്നു ചോദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു സഹോദരനോടെന്നപോലെ അനിത എല്ലാറ്റിനും സത്യസന്ധമായി മറുപടി നല്‍കി.

********

ഹൈറേഞ്ചിലെ ഒരു കുഗ്രാമം.
കുത്തനെയുള്ള കയറ്റം.
കുണ്ടും കുഴിയുമുള്ള ചെമ്മണ്‍റോഡിലൂടെ ജീപ്പ് സാവധാനമാണ് നീങ്ങിയത്.
ഏറെ ദൂരം ഓടിയിട്ട് ഒരു തോടിന്‍റെ സമീപം ജീപ്പു നിന്നു. ചാക്കോ തിരിഞ്ഞുനോക്കിയിട്ടു അനിതയോടു പറഞ്ഞു:
“ഇവിടുന്ന് ഇത്തിരി നടക്കണം. ബുദ്ധിമുട്ടില്ലല്ലോ?”
“ഇല്ല.”
ചാക്കോ ജീപ്പില്‍ നിന്നിറങ്ങി. എന്നിട്ട് അനിതയെ ഇറങ്ങാൻ സഹായിച്ചു.
” ആ ബാഗ് ഇങ്ങു താ.. ഞാൻ പിടിയ്ക്കാം ” ചാക്കോ കൈ നീട്ടി.
”വേണ്ട ഞാൻ പിടിച്ചോളാം ‘
”എന്നെ ഇപ്പോഴും വിശ്വാസമായില്ലേ ?”
” അയ്യോ, അതുകൊണ്ടല്ല . എന്നെ രക്ഷിച്ച ഒരാളിനെ വീണ്ടും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കണ്ടല്ലോന്ന് കരുതിയാ. ”
” ഒരു ബാഗ് ചുമക്കുന്നതാണോ ബുദ്ധിമുട്ട് . ” ചാക്കോ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് ബാഗ്‌ വാങ്ങി തലയിൽ വച്ചു .
വിജനമായ ഒറ്റയടിപ്പാതയിലൂടെ ചാക്കോയുടെ പിന്നാലെ അവള്‍ നടന്നു.
“ഈ സ്ഥലത്തിന്‍റെ പേരെന്താ?” നടക്കുന്ന വഴി അവൾ ചോദിച്ചു.
“കടുവാക്കുന്ന്. പണ്ടിവിടെ വനമായിരുന്നു. കുടിയേറ്റക്കാരാ എല്ലാം. പക്ഷേ സ്നേഹമുള്ള മനുഷ്യരാ കേട്ടോ.”
അഞ്ചു മിനിറ്റു നടന്ന്, ഓടിട്ട ഒരു പഴയ വീടിന്‍റെ മുമ്പിലെത്തി അവര്‍. അനിതയെ മുറ്റത്തു നിറുത്തിയിട്ട് ചാക്കോ അകത്തേക്കു കയറിപ്പോയി. കുറച്ചുനേരം കഴിഞ്ഞ് എഴുപതു വയസ്സിലേറെ പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന വൃദ്ധയോടൊപ്പം ചാക്കോ പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്നു.
ചട്ടയും മുണ്ടുമായിരുന്നു സ്ത്രീയുടെ വേഷം. കഴുത്തില്‍ ഒരു വെന്തിങ്ങയുണ്ട് . ഒറ്റനോട്ടത്തിലേ ആള് ക്രിസ്ത്യാനിയാണെന്ന് അവള്‍ക്കു മനസ്സിലായി.
അനിതയുടെ അടുത്തേക്കു വന്ന് ആപാദചൂഢം നോക്കിയിട്ട്, താടിക്കു കയ്യും കൊടുത്തു ആ വൃദ്ധ പറഞ്ഞു :
“സിനിമാനടിയേപ്പോലിരിക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണ്! നിന്നെ കൊന്നു കളയാന്‍ എങ്ങനെയാ കൊച്ചേ ആ തന്തയ്ക്കും കെട്ട്യോനും തോന്നീത്? “
അനിത ഒന്നും പറയാതെ നിര്‍വികാരയായി നിന്നതേയുള്ളൂ.
“ചാക്കോ എല്ലാം എന്നോടു പറഞ്ഞു. നീ വിഷമിക്കണ്ട കൊച്ചേ . ഇവിടെ ഞാന്‍ മാത്രമേയുള്ളൂ. സ്വന്തം വീട്ടില്‍ താമസിക്കുന്നതുപോലെ നിനക്കിവിടെ താമസിക്കാം. സൗകര്യങ്ങളൊക്കെ ഇത്തിരി കുറവാന്നേയുള്ളൂ.”
” തലചായ്ക്കാന്‍ ഒരിടവും വിശപ്പുമാറ്റാൻ ഇത്തിരി കഞ്ഞീം കിട്ടിയാല്‍ മതി എനിക്ക്. വേറൊന്നും വേണ്ടമ്മേ “
” അത് രണ്ടും ഞാൻ തരാം .” ചാക്കോയെ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് വൃദ്ധ തുടർന്നു : “ഇവന്‍ ആളു തല്ലിപ്പൊളിയാണേലും സ്നേഹിച്ചാല്‍ ചങ്കുപറിച്ചു കൊടുക്കുന്നോനാ. അതുകൊണ്ടല്ലേ നിന്നെ കൊല്ലാതെ ഇവിടെകൊണ്ടേ ഏൽപ്പിച്ചത്. എനിക്കിവനെ ചെറുപ്പം മുതലേ അറിയാം. ഗുണ്ടാപ്പണി നിറുത്താന്‍ ഞാനിവനോടു പലവട്ടം പറഞ്ഞതാ. കേള്‍ക്കണ്ടേ?”
“എന്നാ ഞാനങ്ങു പൊക്കോട്ടെ ഏലിച്ചേടത്തീ?” ചാക്കോ യാത്ര ചോദിച്ചു.
“ഈ കൊല്ലും കൊലയും ഇനിയെങ്കിലും ഒന്നും നിറുത്തിക്കൂടേടാ നിനക്ക്?”
“ജീവിക്കണ്ടേ ഏലിച്ചേടത്തീ. ”
“ഓ പിന്നെ. കൊന്നും മോഷ്ടിച്ചുവല്ലേ നാട്ടിലുള്ളോരു മുഴുവന്‍ ജീവിക്കുന്നെ! എന്നേക്കൊണ്ടൊന്നും പറയിപ്പിക്കണ്ട. സ്ഥലം വിട്ടോ. ഇനി ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം ഇവളെ. “
ചാക്കോ അനിതയെ നോക്കി പറഞ്ഞു : ” പറഞ്ഞത് ഓർമ്മയുണ്ടല്ലോ ? നിന്നെ കൊന്നു കത്തിച്ചു കളഞ്ഞു എന്നുപറഞ്ഞു ഞാൻ പോയി കാശുവാങ്ങിക്കാൻ പോകുവാ . ഇനി ഒരിക്കലും തിരിച്ചു അങ്ങോട്ട് ചെന്നേക്കരുത്. നീ ഇവിടുണ്ടെന്നു ആരും അറിയുകയും ചെയ്യരുത്.”
” ഇല്ല . ഞാനിനി ഒരിക്കലും അങ്ങോട്ട് പോകില്ല . ദയ കാണിച്ചതിന് ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട് ട്ടോ ”
”നന്ദിയൊന്നും വേണ്ട . ആരെയും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാതെ അടങ്ങിയും ഒതുങ്ങിയും ഇവിടെ നിന്നാൽ മതി ”
എലിക്കുട്ടിയോടു യാത്ര പറഞ്ഞിട്ട് ചാക്കോ തിരിഞ്ഞുനടന്നു; വന്ന വഴിയേ ഏകനായി.
“കേറി വാ മോളേ.” ഏലിക്കുട്ടി അവളെ അകത്തേക്കു വിളിച്ചു കയറ്റി. “എനിക്കൊരു മോളില്ലാത്തതിന്റെ വിഷമം ഇപ്പഴാ മാറീത്. നീ കത്തോലിക്കാപ്പെണ്ണല്ലേ?”
“ഉം ! അമ്മയ്ക്കു മക്കളൊന്നുമില്ലേ?”
അമ്മേ എന്ന വിളി കേട്ടപ്പോള്‍ ഏലിച്ചേടത്തിയുടെ മനസ്സു കുളിര്‍ന്നു. അവര്‍ പറഞ്ഞു:
“എനിക്കു രണ്ട് ആണ്‍മക്കളേയുള്ളൂ. അവരു പെണ്ണുകെട്ടി വേറെ താമസിക്ക്വാ. അവരുടെ കെട്ട്യോളുമാര് ഒരു ചൊവ്വില്ലാത്തതാ. അവളുമ്മാരുമായിട്ടു എനിക്കു യോജിച്ചു പോകാന്‍ പറ്റാതെവന്നപ്പം ഞാന്‍ തനിച്ചു താമസിച്ചോളാമെന്നു പറഞ്ഞു . ഇതെന്റെ കെട്ടിയോൻ ഉണ്ടാക്കിയ വീടാ.”
“ഭര്‍ത്താവ്?”
“അഞ്ചുവര്‍ഷം മുമ്പു മരിച്ചു പോയി മോളെ. . ബസിലെ ഡ്രൈവറായിരുന്നു. ഒരപകടത്തില്‍ ആളുപോയി. നല്ല സ്നേഹമുള്ള ആളായിരുന്നു കേട്ടോ . ങാ .., ഇനി അതൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് എന്നാ കാര്യം .”
ഏലിക്കുട്ടിയുടെ മുഖത്തു സങ്കടം .
“നിനക്കു കഴിക്കാന്‍ വല്ലതും വേണോ മോളേ? കപ്പയും മീൻ കറിയും ഇരിപ്പുണ്ട്. എടുക്കട്ടേ ഇത്തിരി?”
“ഇപ്പം ഒന്നും വേണ്ടമ്മേ. നല്ല ക്ഷീണം തോന്നുന്നു. ഡ്രസ്സ് മാറിയിട്ട് ഒന്ന് കുളിക്കണം. എന്നിട്ടു കുറച്ചുനേരം കിടക്കണം. യാത്രചെയ്തു മടുത്തു.”
” എന്നാലും എന്റെ പെണ്ണേ, നിന്നെ കൊന്നുകളയാൻ ആ കെട്ടിയോനും തന്തക്കും തോന്നിയല്ലോ ! അതും വയറ്റിലുള്ള ഒരു പെണ്ണിനെ. എന്തൊരു ദുഷ്ടന്മാരാ അവര് ”
” ഇനി അതൊന്നും ഓർമ്മിപ്പിക്കരുതേ …. എനിക്ക് കരച്ചില് വരും. ”
ഏലിക്കുട്ടി സോപ്പും തോര്‍ത്തുമെടുത്തു കൊടുത്തിട്ട് അവള്‍ക്കു കുളിമുറി കാണിച്ചുകൊടുത്തു. വേഷം മാറിയിട്ട് അവള്‍ കുളിക്കാനായി ബാത്റൂമില്‍ കയറി.
കുളികഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോഴേക്കും അവള്‍ക്കു കിടക്കാനുള്ള മുറി ഒരുക്കിയിരുന്നു ഏലിക്കുട്ടി. പഴയ ഒരു കട്ടിലും പായും തലയണയും പുതപ്പും.
“സൗകര്യങ്ങളൊക്കെ കുറവാ കേട്ടോ മോളെ.”
“ഇതു തന്നെ ധാരാളമല്ലേ അമ്മച്ചി. എന്നെ മോളെ എന്നു വിളിക്കാന്‍ എനിക്കൊരമ്മയെ ദൈവം കൊണ്ടു തന്നല്ലോ . അതു തന്നെ വല്യ കാര്യമല്ലേ?”
“എന്നാ മോളു കുറച്ചുനേരം കിടന്നുറങ്ങ്. വിശേഷങ്ങളൊക്കെ നമുക്കു പിന്നെ പറയാം.”
വാതില്‍ ചാരിയിട്ട് ഏലിക്കുട്ടി പിന്‍വലിഞ്ഞു.
(തുടരും. )
രചന : ഇഗ്‌നേഷ്യസ് കലയന്താനി copyright reserved

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല- നോവൽ- അദ്ധ്യായം 1

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 2

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 3

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 4

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 5

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 6

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 7

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 8

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 9

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 10

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 11

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 12

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 13

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 14

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 15

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 16

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 17

കഥ ഇതുവരെ-
കന്യാസ്ത്രീകൾ നടത്തുന്ന അനാഥാലയത്തിൽ വളർന്ന , സുന്ദരിയും പാട്ടുകാരിയുമായ അനിതയോട് ആ നാട്ടിലെ ധനാഢ്യനായ ഇലഞ്ഞിക്കൽ സഖറിയാസിന്റെ മകൻ റോയിക്ക് അനുരാഗം തോന്നി. റോയിയുടെ മാതാപിതാക്കൾ അവന്റെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി കല്യാണം നടത്തിക്കൊടുത്തു . ആദ്യരാത്രിയിൽ അനിതക്ക് മനസിലായി തന്റെ ഭർത്താവ് മദ്യത്തിന് അടിമയാണെന്ന് . അത് അവളെ തളർത്തി.
റോയിയുടെ അഭാവത്തിൽ അയാളുടെ പപ്പയും അമ്മയും അനിതയെ മാനസികമായി പീഡിപ്പിച്ചു. അനിത ഭർത്താവിനോട് തന്റെ ദുഃഖങ്ങൾ പറഞ്ഞു. അനിതയെ പീഡിപ്പിച്ചതിന്റെ പേരിൽ ഒരു രാത്രി മദ്യപിച്ചു വന്ന റോയി പപ്പയും അമ്മയുമായി വഴക്കിട്ടു . സഖറിയാസ് മകന്റെ കരണത്തടിച്ചു . കലിപൂണ്ട റോയി ആ രാത്രി തന്നെ ഭാര്യയെയും വിളിച്ചിറക്കി വീടുവിട്ടിറങ്ങി വാടകവീട്ടിൽ താമസമാക്കി . ചെരിപ്പുകമ്പനിയിൽ ജോലിക്കെന്നു പറഞ്ഞു രാവിലെ പോകുന്ന റോയി നേരെ ചീട്ടുകളി കേന്ദ്രത്തിലേക്കാണ് പോകുന്നതെന്ന് അനിത അറിഞ്ഞു. ഇതിന്റെ പേരിൽ റോയിയും അനിതയും തമ്മിൽ വഴക്കുണ്ടായി. ഇണക്കവും പിണക്കവുമായി അവരുടെ ജീവിതം മുന്പോട്ടുപോകുന്നതിനിടയിൽ അനിത ഗർഭിണിയായി. ചീട്ടുകളി കേന്ദ്രത്തിന്റെ ഉടമയായ ഷമീർ റോയിയെ ചതിയിൽ വീഴ്ത്തി കള്ളനോട്ടുകച്ചവടത്തിൽ പങ്കാളിയാക്കി . കള്ളനോട്ടു കൊടുത്തതിനു തുണിക്കടയിൽ വച്ച് റോയിയെ പോലീസ് അറസ്റ്റുചെയ്തു ലോക്കപ്പിലാക്കി . അനിത ഇലഞ്ഞിക്കൽ തറവാട്ടിൽ അഭയം തേടി എത്തി. ആ സമയം സഖറിയാസ് വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നില്ല . ഗർഭിണിയാണെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ അവളെ അവിടെ താമസിപ്പിക്കാൻ മേരിക്കുട്ടി നിര്ബന്ധിതയായി. (തുടർന്ന് വായിക്കുക.)

” കേറി വാ ”
ഈർഷ്യയോടെ മേരിക്കുട്ടി അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ട് അകത്തേക്കു നടന്നു. പിന്നാലെ അനിത അകത്തേക്ക് കയറി. ഒന്നാം നിലയിലേക്ക് അവളെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോയിട്ട്, തെക്കു വശത്തെ മുറി തുറന്നു കൊടുത്ത്, തെല്ലു പരിഹാസത്തോടെ മേരിക്കുട്ടി പറഞ്ഞു:
” കള്ളനോട്ടു കച്ചവടം നടത്തി ക്ഷീണിച്ചു വന്നതല്ലേ, കുറച്ചുനേരം വിശ്രമിക്ക് . പുറത്തേക്കൊന്നും ഇറങ്ങണ്ടാട്ടോ . അച്ചായനെങ്ങാനും കണ്ടാൽ നിന്റെ കാലു തല്ലിയൊടിക്കും. ഞാനിനി എന്നാ പറഞ്ഞു അങ്ങേരെ സമാധാനിപ്പിക്കൂന്നറിയില്ല. ”
അനിത ദൈന്യതയോടെ മേരിക്കുട്ടിയെ നോക്കി.
”നിനക്ക് തിന്നാൻ വല്ലതും വേണോ?” മേരിക്കുട്ടിയുടെ ചോദ്യത്തിലെ നീരസം തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ വിശപ്പുണ്ടായിരുന്നിട്ടും ഒന്നും വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു അനിത.
” ഇതെത്രയാ മാസം?”
” ആറ്. ”
”കള്ളനോട്ടടിക്കാൻ നീയാണോ അവനെ നിർബന്ധിച്ചത്?”
”ഞാനൊന്നും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ലമ്മേ. ”
” ഓ.., ഒരു പുണ്ണിയാളത്തി. എന്നെക്കൊണ്ടൊന്നും പറയിപ്പിക്കണ്ട. വാശിപിടിച്ചു ഇറങ്ങിപ്പോയിട്ടു ഒടുവിൽ തിരിച്ചു വന്നു ഞങ്ങടെ കാലുപിടിക്കേണ്ടിവന്നില്ലേ? അതാ ദൈവത്തിന്റെ കളി! ഈ മുറീല് തന്നെ ഇരുന്നാൽ മതി കേട്ടോ . പുറത്തേക്കെങ്ങും നിന്റെ തലവെട്ടം കണ്ടേക്കരുത്. സമയാസമയം ഭക്ഷണം ഇങ്ങെത്തിച്ചേക്കാം. ”
“ഉം” അവൾ തലയാട്ടി.
മേരിക്കുട്ടി പുറത്തേക്കിറങ്ങി വാതിൽ ചാരി.
അനിത കട്ടിലിൽ വന്നിരുന്നു; വലതുകരം ബെഡിൽ ഊന്നി കീഴ്പോട്ടു നോക്കി. ഇരുമിഴികളിൽ നിന്നും ഓരോ തുള്ളി കണ്ണീർ ബെഡിൽ വീണു പടർന്നു.
ക്ഷീണം തോന്നിയപ്പോൾ അവൾ കിടക്കയിലേക്ക് സാവധാനം ചാഞ്ഞു.
കുറച്ചുനേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മേരിക്കുട്ടി അവൾക്കു കഴിക്കാൻ ഭക്ഷണവും മാറാൻ ഡ്രസ്സും കൊണ്ടുവന്നു കൊടുത്തു. മേരിക്കുട്ടി പോകാൻ തിരിഞ്ഞപ്പോൾ അനിത ചോദിച്ചു.
” അമ്മേ ജിഷ?”
” അവള് ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്നാ ഇപ്പം പഠിക്കുന്നെ. ”
കൂടുതലൊന്നും പറഞ്ഞില്ല മേരിക്കുട്ടി. അവർ പടികളിറങ്ങി വേഗം താഴേക്കു പോയി.
കൃഷി സ്ഥലത്തായിരുന്ന സഖറിയാസ് സന്ധ്യയായപ്പോഴാണ് മടങ്ങിയെത്തിയത് . മേരിക്കുട്ടിയുടെ സംസാരത്തിലെ പരിഭ്രമവും മുഖത്തെ ഉല്കണ്ഠയുമൊക്കെ കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ പന്തികേടുണ്ടെന്നു തോന്നി.
ഭാര്യയുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് ചായവാങ്ങി കുടിക്കുമ്പോൾ സഖറിയാസ് ചോദിച്ചു:
” എന്താ നിന്റെ മുഖത്തു പതിവില്ലാത്തൊരു പേടി?.”
” ഏയ് ഒന്നുമില്ല. ”
” പിന്നെ ! ഞാൻ നിന്നെ ഇന്നോ ഇന്നലെയോ കാണാൻ തുടങ്ങിയതല്ലല്ലോ. ഈ മുഖത്തെ ഏതു ഭാവമാറ്റവും എനിക്ക് പിടികിട്ടും.”
” ഞാനൊരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ അച്ചായൻ എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടരുത്”
” നീ കാര്യം പറ. ”
” ദേഷ്യപ്പെടുമോ?”
”അതിപ്പം കേട്ടെങ്കിലല്ലേ പറയാൻ പറ്റൂ ”
മേരിക്കുട്ടി മടിച്ചു നിന്നപ്പോൾ സഖറിയാസ് പറഞ്ഞു.
” സസ്‌പെൻസിടാതെ കാര്യം പറ മേരിക്കുട്ടി.”
” അനിത ഇപ്പം ഈ വീട്ടിലുണ്ട്”
സഖറിയാസ് ചായ പാതി കഴിച്ചിട്ടു ഗ്ളാസ് ടേബിളിൽ വച്ചു . എന്നിട്ടു തെല്ലുനേരം മേരിക്കുട്ടിയെ തന്നെ തുറിച്ചു നോക്കിയിരുന്നു.
” അച്ചായൻ ദേഷ്യപ്പെടരുത്. ഇപ്പം അവളോടുപോയി വഴക്കുണ്ടാക്കുകയും ചെയ്യരുത്. ആറു മാസം ഗർഭിണിയാ ആ പെണ്ണ്. ഇപ്പം എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു അവളെ വേദനിപ്പിച്ചാൽ വയറ്റിൽ കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെ അത് ബാധിക്കും. ഒന്നുമല്ലെങ്കിലും നമ്മുടെ മോന്റെ കുഞ്ഞല്ലേ അവളുടെ വയറ്റിൽ? ”
”എന്നോട് ചോദിക്കാതെ എന്തിനവളെ ഈ വീട്ടിൽ കയറ്റി? ” സഖറിയാസിന്റെ സ്വരം കനത്തു. ഭാവം മാറി.
” ഒരു ഗർഭിണി കരഞ്ഞു പിഴിഞ്ഞ് അഭയം ചോദിച്ചോണ്ടു വന്നപ്പം ഞാൻ ആട്ടിപ്പായിക്കണമായിരുന്നോ അച്ചായാ ? ഞാനൊരമ്മയല്ലേ?”
നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ഒന്നൊഴിയാതെ അവർ ഭർത്താവിനോട് പറഞ്ഞു. എന്നിട്ടു തുടർന്നു : ” മോളായിട്ടു കാണണ്ട അവളെ. സംസാരിക്കുകയും വേണ്ട . അതവിടെകിടന്നോളും; ജയിലിൽ കിടക്കുന്നപോലെ . വയറുവിശക്കുമ്പം എന്തെങ്കിലും കൊടുത്താൽ മതി. അച്ചായൻ അങ്ങോട്ട് പോകുവോ നോക്കുവോ വേണ്ട. കണ്ടാലല്ലേ ദേഷ്യം വരൂ.”
” എന്റെ കൺവെട്ടത്തു കാണരുത് ആ മുഖം. ”
” ഇല്ലെന്നേ. പുറത്തേക്കിറങ്ങരുതെന്നു ഞാൻ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് . ”
” എന്തെങ്കിലും ചെയ്യ് . എനിക്ക് കാണണ്ട ആ ശവത്തിനെ. ”
”വേണ്ട.., കാണണ്ട ..”
മേരിക്കുട്ടിക്ക് സമാധാനമായി. ആഞ്ഞടിക്കാൻ വന്ന കൊടുങ്കാറ്റ് ഒഴിഞ്ഞുപോയ ആശ്വാസത്തിൽ മേരിക്കുട്ടി ഒരു ദീർഘശ്വാസം വിട്ടു.

******

ജയിലിലെ സെല്ലിലടച്ച ഏകാന്ത തടവുകാരിയെപ്പോലെ അനിത റൂമിൽ ശ്വാസം മുട്ടി കഴിഞ്ഞു . റോയിയെ ജാമ്യത്തിലിറക്കണമെന്നു അവൾ പലവട്ടം മേരിക്കുട്ടിയോടു യാചിച്ചെങ്കിലും അവർ നിസ്സഹായാവസ്ഥ പ്രകടിപ്പിച്ചു. സഖറിയാസിന്റെ വാശിക്ക് ഒട്ടും അയവു വന്നിട്ടില്ല. മേരിക്കുട്ടി അപേക്ഷിച്ചിട്ടും ജയിലിൽ പോയി മകനെ ഒന്നു കാണാൻ പോലും കൂട്ടാക്കിയില്ല അയാൾ. കുറച്ചുകാലം ജയിലിൽ കിടന്നു അവനു മാനസാന്തരം വരട്ടെ എന്ന ചിന്തയിലായിരുന്നു അയാൾ.

റോയി പിണങ്ങിപ്പോയതിനു ശേഷം ഒരിക്കൽ സഖറിയാസ് ഒരു ജ്യോത്സ്യനെ കണ്ടിരുന്നു. കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചു മനസിലാക്കിയിട്ടു ജ്യോൽസ്യൻ ഗണിച്ചു പറഞ്ഞത് ഇപ്രകാരമായിരുന്നു: ” ഏതോ തെരുവ് വേശ്യക്ക് പിഴച്ചുണ്ടായ സന്തതിയാണ് അനിത. അവളിൽ ഒരു ദുഷ്ടശക്തി കടന്നുകൂടിയിട്ടുണ്ട് . പ്രാർത്ഥനകൊണ്ടോ പൂജകൊണ്ടോ അതിനെ ഒഴിപ്പിക്കാനാവില്ല. അവളുടെ മരണം വരെ ആ ദുരാത്മാവും അവളോടൊപ്പമുണ്ടായിരിക്കും. അവളുടെ കൂടെ താമസിക്കുന്നവരെയെല്ലാം ആ ശക്തി നശിപ്പിക്കും. പണനഷ്ടവും മാനഹാനിയും ദുർമരണവും ഉണ്ടായേക്കാം. അവൾക്കു ഒരു കുഞ്ഞുണ്ടായാൽ ആ ദുഷ്ടശക്തി കുഞ്ഞിലേക്കും കുടിയേറും. അപകടങ്ങൾ തുടർന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും. ഒരിക്കലും നിങ്ങൾക്ക് ചേർന്ന ഒരു ബന്ധമായിരുന്നില്ല ഇത്. പ്രതിവിധി ഒന്നേയുള്ളൂ. ആ പെണ്ണിന്റെ മരണം. അതോടെ ആ ദുഷ്ടശക്തിയും ഒഴിഞ്ഞുപോകും. അതിനുവേണ്ടി വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കുക ; നേർച്ചകാഴ്ചകൾ സമർപ്പിക്കുക. ”
അത് സത്യമാണെന്നു സഖറിയാസ് വിശ്വസിച്ചു. മനസമ്മതം കഴിഞ്ഞപ്പോഴും കല്യാണം കഴിഞ്ഞപ്പോഴും അടുത്തടുത്ത് രണ്ടു കാർ അപകടങ്ങൾ ഉണ്ടായില്ലേ? മാതാപിതാക്കളെ അവൻ ഉപേക്ഷിച്ചില്ലേ? ഇപ്പോൾ പണനഷ്ടവും മാനഹാനിയും ജയിൽവാസവുമായി. ഇനി എന്താ വരാനിരിക്കുന്നതെന്ന് ആർക്കറിയാം ? പോരെങ്കിൽ ആ പെണ്ണ് ഈ കുടുംബത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നിരിക്കുന്നു. ആരുടെയെങ്കിലും ജീവനെടുത്തോണ്ടു പോകാനായിരിക്കുമോ ആ ദുരാത്മാവിന്റെ മടങ്ങി വരവ് ?
സഖറിയാസിന് ഭീതിയായി .
രാത്രി ഉറങ്ങാൻ കിടന്നപ്പോൾ അയാൾ ആലോചിച്ചു. ആ ദുഷ്ടശക്തിയെ ഇല്ലാതാക്കി ഈ കുടുംബത്തെ രക്ഷിക്കാൻ എന്താ വഴി? അനിതയെ കൊന്നുകളയുക ! ആ ദുരാത്മാവും അവളോടൊപ്പം നശിക്കട്ടെ . വരാനിരിക്കുന്ന ദുരന്തങ്ങൾ ഒഴിവാക്കാൻ അതേമാർഗ്ഗമുള്ളൂ . അവളും ആ കുഞ്ഞും ഈ ഭൂമിയിൽ നിന്ന് എന്നെന്നേക്കുമായി പോകട്ടെ! തൽകാലം ഇത് മേരിക്കുട്ടി അറിയേണ്ട.
മേരിക്കുട്ടി ഉറക്കം പിടിച്ചപ്പോൾ സഖറിയാസ് സാവധാനം എണീറ്റ് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. എന്നിട്ടു കൊട്ടേഷൻ സംഘത്തലവൻ വിശ്വം ഭരന്റെ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തു. കാര്യങ്ങൾ വിശദീകരിച്ചിട്ടു സഖറിയാസ് പറഞ്ഞു.
”ഒരു തെളിവും അവശേഷിക്കാതെ കത്തിച്ചു ചാമ്പലാക്കണം .”
” ഞാനേറ്റു . ഞങ്ങൾ ഇതുപോലെ എത്രയോ ഓപ്പറേഷൻസ് നടത്തീട്ടുള്ളതാ . ഇത് ചെറുത് . ചോദിക്കാനും പറയാനും ആളില്ലാത്ത പെണ്ണാകുമ്പം കാര്യങ്ങൾ ഈസിയല്ലേ? ഒരു കൊതുകിനെ കൊല്ലുന്നപോലെയുള്ളൂ. ”.
ഓപ്പറേഷന്റെ മുന്നൊരുക്കമെന്ന നിലയിൽ സഖറിയാസ് ചെയ്യേണ്ട കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചു വിശ്വംഭരൻ വിശദീകരിച്ചു.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ സഖറിയാസ് മേരിക്കുട്ടിയോടു പറഞ്ഞു.
” അനിതയെ ഇടുക്കിയിലെ ഒരു വീട്ടിലേക്കു മാറ്റുവാ ഞാൻ. റോയിയെ ജാമ്യത്തിലിറക്കി ഇവിടെകൊണ്ടുവരുമ്പം അവളെ അവൻ കാണാൻ പാടില്ല. കുറച്ചുകാലം അവർ അകന്നു താമസിക്കട്ടെ.”
” അച്ചായാ അവനു നമ്മളോട് സ്നേഹം തോന്നണമെങ്കിൽ ആപത്തു സമയത്ത് അവളെ നമ്മള് സംരക്ഷിച്ചു എന്നൊരു തോന്നലുണ്ടാകണ്ടേ ? അതിനു അവളെ ഇവിടെ താമസിപ്പിക്കുന്നതല്ലേ നല്ലത് ?”
” അതിലും നല്ലത് തത്കാലം അവളെ അവൻ കാണാതിരിക്കുന്നതാ. ”
” അവള് ഗർഭിണിയായിരിക്കുന്ന ഈ അവസ്ഥയിൽ തനിയെ താമസിപ്പിക്കുന്നത് ശരിയാണോ അച്ചായാ?”
” തനിച്ചല്ല. അവിടെ ഒരു തള്ളേടെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടാക്കുവാ. കുറച്ചു കാശുകൊടുത്താൽ അവളെ അവർ പൊന്നുപോലെ നോക്കിക്കോളും. ഞാനതൊക്കെ ഏർപ്പാടാക്കീട്ടുണ്ട് . ഒന്നും പേടിക്കാനില്ല . നീ അവളെ പറഞ്ഞൊന്നു സമ്മതിപ്പിക്കണം. നിന്റെ സ്വന്തക്കാരുടെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടുപോയി താമസിപ്പിക്കുവാണെന്നു പറഞ്ഞാൽ മതി. നീ മയത്തിൽ പറഞ്ഞൊന്നു സമ്മതിപ്പിക്കണം. അത് നിന്റെ സാമർഥ്യം. ”
” അപ്പം റോയി വരുമ്പം അനിത എവിടെ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ എന്തുപറയും? ”
”അതിനാണോ ബുദ്ധിമുട്ട് . അതൊക്കെ ഞാൻ പ്ലാൻ ചെയ്തു വച്ചിട്ടുണ്ട് . കല്ലുവച്ച ഒരു നുണ. അവൻ നമ്മളോട് കൂടുതൽ അടുത്തു കഴിയുമ്പം സാവകാശം നമുക്ക് അവളെ ചെന്ന് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവരാം . അവനൊരു സർപ്രൈസ് ആകുകേം ചെയ്യും. ”
മേരിക്കുട്ടി മനസില്ലാ മനസോടെ സമ്മതം മൂളി.
അന്ന് രാവിലെ ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കൊണ്ടു കൊടുത്തപ്പോൾ പതിവില്ലാതെ സ്നേഹത്തോടെയാണ് മേരിക്കുട്ടി അനിതയോടു സംസാരിച്ചത്. അമ്മയുടെ സ്നേഹം കണ്ടപ്പോൾ തന്നോടുള്ള ദേഷ്യവും വെറുപ്പും മാറി എന്നു വിശ്വസിച്ചു അവൾ .
അനിതയുടെ കരം പിടിച്ചുകൊണ്ട് മേരിക്കുട്ടി പറഞ്ഞു.
” മോളെ.., എനിക്ക് നിന്നോട് വെറുപ്പും ദേഷ്യവുമൊന്നുമില്ല. എന്റെ മോന്റെ കുഞ്ഞല്ലേ നിന്റെ വയറ്റിൽ . പക്ഷെ പപ്പയ്ക്ക് നിന്നോട് തീർത്താൽ തീരാത്ത കലിയാ. നീ ഈ വീട്ടിൽ താമസിക്കുന്നത് അത്ര സുരക്ഷിതമല്ല. എന്തും ചെയ്യാൻ മടിക്കാത്ത ക്രൂരനാ എന്റെ കെട്ടിയോൻ . രാത്രി അയാളുവന്നു നിന്റെ കഴുത്തുഞെരിച്ചു കൊല്ലുമോന്നു ഞാൻ ഭയപ്പെടുന്നു. അതുകൊണ്ടു മോളൊരു കാര്യം ചെയ്യണം . ഇടുക്കിയിൽ എന്റെ ഒരു സ്വന്തക്കാരിയുണ്ട് . നിന്നെ അവിടെകൊണ്ടാക്കാം . കുറച്ചുകാലം നീ അവിടെ നിൽക്ക് . റോയിച്ചനെ ജാമ്യത്തിലിറക്കി കൊണ്ടുവന്നിട്ട് , എല്ലാം ഒന്ന് നേരെയാക്കീട്ടു നിന്നെ തിരിച്ചു വിളിച്ചോണ്ട് വന്നോളാം ഞാൻ. ”
” ഞാൻ എവിടെവേണമെങ്കിലും പോയി നിൽക്കാം അമ്മേ. എന്റെ റോയിച്ചനെ ജയിലിന് ഒന്നിറക്കിയാൽ മാത്രം മതി. ”
” അവൻ വരുമ്പം ഞാൻ അവനെയും കൂട്ടി നിന്നെവന്നു കണ്ടുകൊള്ളാം. ”
”ഉം ” അനിത തലയാട്ടി.
തന്ത്രം വിജയിച്ചതിൽ മേരിക്കുട്ടിക്കു സന്തോഷം തോന്നി. അവർ മുകളിലത്തെ നിലയിൽ നിന്ന് താഴേക്കു ഇറങ്ങി വന്നു സഖറിയാസിനോട് വിവരം പറഞ്ഞു .
” നീ മിടുക്കിയാണല്ലോ മേരിക്കുട്ടി. സ്നേഹം കൊണ്ട് വളച്ചെടുത്തു സമ്മതിപ്പിച്ചു അല്ലെ?”
” ഒരു നല്ല വീട്ടിൽ കൊണ്ടേ സുരക്ഷിതമായി താമസിപ്പിക്കണം കേട്ടോ? വയറ്റിലുള്ള പെണ്ണാണെന്ന് ഓർമ്മവേണം ”
” എല്ലാ ഓർമ്മകളുമുണ്ട് മേരിക്കുട്ടി”’ അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ട് സഖറിയാസ് മൊബൈൽ എടുത്തുകൊണ്ടു മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി . വിശ്വംഭരന്റെ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തു.
പിറ്റേന്ന് വിശ്വംഭരന്റെ ക്വട്ടേഷൻ ടീമിലെ അംഗമായ ചാക്കോ ജീപ്പുമായി ഇലഞ്ഞിക്കൽ തറവാട്ടിലെത്തി. ഈ ഓപ്പറേഷൻ ചാക്കോയെയാണ് വിശ്വംഭരൻ ഏൽപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. ചാക്കോ വന്ന സമയത്തു സഖറിയാസ് മേരിക്കുട്ടിയെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞേൽപ്പിച്ചിട്ടു ആ വീട്ടിൽ നിന്ന് മാറി നിന്നു.
അനിത വേഷം മാറി. കൊണ്ടുപോകാനുള്ള വസ്ത്രങ്ങളെല്ലാം ബാഗിൽ നിറച്ചു.
മേരിക്കുട്ടി മുറിയിലേക്ക് കയറിവന്നിട്ടു അഞ്ഞൂറിന്റെ പത്തു നോട്ടുകൾ അവളുടെ നേരെ നീട്ടിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു: ” ഇത് കയ്യിൽ വച്ചോ. അത്യാവശ്യം വന്നാൽ എടുക്കാം .”
”ഉം ”
അവൾ നോട്ടു വാങ്ങി ബാഗിൽ വച്ചു. അമ്മയോട് യാത്ര പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ ബാഗുമെടുത്തു പുറത്തേക്കിറങ്ങി. ചാക്കോ ജീപ്പിൽ ചാരി നില്പുണ്ടായിരുന്നു. ആരോടും ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവൾ ചെന്ന് ജീപ്പിന്റെ പിന് സീറ്റിൽ കയറി ഇരുന്നു. മേരിക്കുട്ടി അടുത്തു വന്ന് അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു യാത്രയാക്കി.
ചാക്കോ ഡ്രൈവർ സീറ്റിൽ കയറി ഇരുന്നിട്ട് വണ്ടി സ്റ്റാർട് ചെയ്തു. ജീപ്പ് സാവധാനം മുന്പോട്ടുരുണ്ടു.

*******

നിബിഡമായ വനം ! അതിന്റെ മധ്യത്തിലൂടെയുള്ള ടാർ റോഡിലൂടെ ജീപ്പ് മുൻപോട്ടു കുതിച്ചു. ചാക്കോയ്ക്ക് ചിരപരിചിതമായ സ്ഥലമാണ് . മുൻപ് അയാൾ താമസിച്ചിരുന്നത് ഇടുക്കിയിലെ ഒരു ഗ്രാമത്തിലാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് ഈ കൊലപാതകം വിശ്വംഭരൻ ചാക്കോയെ തന്നെ ഏല്പിച്ചത് .
മെയിൻ റോഡിൽ നിന്ന് ജീപ്പ് വലത്തോട്ടു തിരിഞ്ഞ് ഒരു ചെമ്മൺ റോഡിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. വനാന്തർഭാഗത്തുകൂടി വീതി കുറഞ്ഞ ഒരു വഴി. അനിത ഭയത്തോടെ ചോദിച്ചു.
” ഈ വനത്തിന്റെ നടുവിലാണോ വീട് ?”
” ങാ! ഇവിടുന്നു കുറച്ചു കൂടി ഉള്ളിലേക്ക് പോകണം ”
” കർത്താവേ! ഇവിടെങ്ങനെ ഞാൻ ജീവിക്കും?”
” ഒരുപാട് കാലമൊന്നും ജീവിക്കേണ്ടി വരില്ലെന്നേ. നമുക്കൊക്കെ എന്തോരം ആയുസു ദൈവം തന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് ആർക്കറിയാം” ചാക്കോ അങ്ങനെ പറഞ്ഞതും പൊടുന്നനെ വണ്ടി നിന്നു.
:” എന്ത് പറ്റി ? ‘ അനിത ആരാഞ്ഞു.
” എന്തോ ! വണ്ടി നിന്നുപോയി . ഞാനൊന്ന് നോക്കട്ടെ ”
ചാക്കോ ഇറങ്ങി ജീപ്പിന്റെ പിന്ഭാഗത്തേക്കു വന്നു. വണ്ടിയിൽ സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന ബലമുള്ള പ്ലാസ്റ്റിക് കയർ അയാൾ കയ്യിലെടുത്തു.
അനിത കീഴ്പോട്ടു നോക്കി എന്തോ ആലോചിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു ആ സമയം .
നൊടിയിടക്കുള്ളിൽ ചാക്കോ കയർ അനിതയുടെ കഴുത്തിൽ ചുറ്റി മുറുക്കി .
ശബ്ദം പോലും പുറപ്പെടുവിക്കാനാവാതെ അനിത പിടഞ്ഞു . കണ്ണും നാവും പുറത്തേക്കു തള്ളി വന്നു.
(തുടരും…. അടുത്തഭാഗം നാളെ)
രചന : ഇഗ്‌നേഷ്യസ് കലയന്താനി copyright reserved

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല- നോവൽ- അദ്ധ്യായം 1

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 2

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 3

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 4

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 5

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 6

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 7

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 8

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 9

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 10

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 11

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 12

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 13

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 14

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 15

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 16

കഥ ഇതുവരെ-
കന്യാസ്ത്രീകൾ നടത്തുന്ന അനാഥാലയത്തിൽ വളർന്ന , സുന്ദരിയും പാട്ടുകാരിയുമായ അനിതയോട് ആ നാട്ടിലെ ധനാഢ്യനായ ഇലഞ്ഞിക്കൽ സഖറിയാസിന്റെ മകൻ റോയിക്ക് അനുരാഗം തോന്നി. റോയിയുടെ മാതാപിതാക്കൾ അവന്റെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി കല്യാണം നടത്തിക്കൊടുത്തു . ആദ്യരാത്രിയിൽ അനിതക്ക് മനസിലായി തന്റെ ഭർത്താവ് മദ്യത്തിന് അടിമയാണെന്ന് . അത് അവളെ തളർത്തി.
റോയിയുടെ അഭാവത്തിൽ അയാളുടെ പപ്പയും അമ്മയും അനിതയെ മാനസികമായി പീഡിപ്പിച്ചു. അനിത ഭർത്താവിനോട് തന്റെ ദുഃഖങ്ങൾ പറഞ്ഞു. അനിതയെ പീഡിപ്പിച്ചതിന്റെ പേരിൽ ഒരു രാത്രി മദ്യപിച്ചു വന്ന റോയി പപ്പയും അമ്മയുമായി വഴക്കിട്ടു . സഖറിയാസ് മകന്റെ കരണത്തടിച്ചു . കലിപൂണ്ട റോയി ആ രാത്രി തന്നെ ഭാര്യയെയും വിളിച്ചിറക്കി വീടുവിട്ടിറങ്ങി വാടകവീട്ടിൽ താമസമാക്കി . ഒരു ഇരുനില വീട് . മുകളിലത്തെ നിലയിൽ റോയിയും ഭാര്യയും . താഴെ വീട്ടുടമയായ ഹരികൃഷ്ണനും ഭാര്യ മിനിയും യു കെ ജിയിൽ പഠിക്കുന്ന മകൾ നീരജയും. ചെരിപ്പുകമ്പനിയിൽ ജോലിക്കെന്നു പറഞ്ഞു രാവിലെ പോകുന്ന റോയി നേരെ ചീട്ടുകളി കേന്ദ്രത്തിലേക്കാണ് പോകുന്നതെന്ന് ഹരിയിൽ നിന്ന് അനിത അറിഞ്ഞു. ഇതിന്റെ പേരിൽ റോയിയും അനിതയും തമ്മിൽ വഴക്കുണ്ടായി. ഇണക്കവും പിണക്കവുമായി അവരുടെ ജീവിതം മുന്പോട്ടുപോകുന്നതിനിടയിൽ അനിത ഗർഭിണിയായി. ചീട്ടുകളിയിൽ നഷ്ടം വന്നു സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധിയിലായ റോയി ഗർഭഛിദ്രം നടത്താൻ അനിതയെ നിർബന്ധിച്ചു. അവൾ സമ്മതിച്ചില്ല. ഹരിയും അനിതയും തമ്മിൽ വഴിവിട്ട ബന്ധം ഉണ്ടോ എന്ന് സംശയിച്ചു റോയി ആ വീട് ഒഴിഞ്ഞു . വിജനമായ സ്ഥലത്തു ഒറ്റപ്പെട്ട ഒരു വീട്ടിലായിരുന്നു പിന്നീടുള്ള താമസം. ചീട്ടുകളി കേന്ദ്രത്തിന്റെ ഉടമയായ ഷമീർ റോയിയെ ചതിയിൽ വീഴ്ത്തി കള്ളനോട്ടുകച്ചവടത്തിൽ പങ്കാളിയാക്കി . കള്ളനോട്ടു കൊടുത്തതിനു തുണിക്കടയിൽ വച്ച് റോയിയെ പോലീസ് അറസ്റ്റുചെയ്തു .(തുടർന്ന് വായിക്കുക )

പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ കൊണ്ടു വന്ന് റോയിയെ എസ്.ഐ. ചോദ്യം ചെയ്തു. ഒന്നും ഒളിച്ചുവയ്ക്കാതെ നടന്ന കാര്യങ്ങള്‍ റോയി തുറന്നു പറഞ്ഞു . ഷമീറാണു മുഖ്യപ്രതി എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ എസ്.ഐ. വിഷമവൃത്തത്തിലായി. ഷമീറിനെ എസ് ഐക്കറിയാം. അയാൾക്ക്‌ മാസാമാസം പണം കൊടുക്കുന്ന ക്രിമിനലാണ് ആ മനുഷ്യൻ .
റോയിയെ ലോക്കപ്പിലിട്ടിട്ട് എസ്.ഐ. ഷമീറിനെ ഫോണില്‍ വിളിച്ചു. ഷമീർ കുറ്റം നിഷേധിച്ചപ്പോൾ എസ്.ഐ. പറഞ്ഞു:
” താൻ നല്ലപിള്ള ചമയുകയൊന്നും വേണ്ട . തനിക്കിതില്‍ പങ്കുണ്ടെന്ന് എനിക്കറിയാം. എന്നുവച്ച് തന്നെ ഞാന്‍ പ്രതി ചേർത്ത് അകത്തു പിടിച്ചിടുവൊന്നുമില്ല. പൊന്‍മുട്ടയിടുന്ന താറാവിനെ ആരെങ്കിലും കൊല്ലുമോ? താനൊരു കാര്യം ചെയ്യ്. ഗോഡൗണില്‍ സാധനം ഒരുപാട് ഇരിപ്പുണ്ടെങ്കില്‍ എല്ലാം എടുത്തു മാറ്റിയിട്ട് പത്തോ പതിനായിരമോ അവിടെ വച്ചേക്ക് . കേസ് ഇവന്‍റെ തലേല്‍ കെട്ടിവച്ചു ഞാൻ തന്നെ രക്ഷപ്പെടുത്തിക്കൊള്ളാം .”
” സന്തോഷം സാർ ”
“ങ്ഹ പിന്നെ ഒരു കാര്യം. ഒരു പാലം ഇട്ടാല്‍ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും വേണം. അടുത്തമാസം എന്‍റെ മോളുടെ കല്യാണമാ. കാശിനിപ്പം ഇത്തിരി ടൈറ്റാ. വീട്ടില്‍ വന്നൊന്നു കാര്യമായിട്ട് കാണണം.”
“കാണാം സാര്‍. മാസാമാസം കാണുന്നുണ്ടല്ലോ?”
“അതു പോരാ. ഇതൊരു സ്പെഷ്യല്‍ കാഴ്ച. ഒരു വലിയ അപകടത്തിൽ നിന്നാ തന്നെ ഞാൻ ഇപ്പം രക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നത് ”
” അറിയാം സാർ. ഞാൻ വന്നു വേണ്ട രീതിയിൽ കണ്ടോളാം ”
”ഓകെ. വൈകാതെ വരണം. ”
എസ്.ഐ. മേലുദ്യോഗസ്ഥരെ വിളിച്ചു വിവരം അറിയിച്ചു. സി ഐയുടെ നേതൃത്വത്തില്‍ റോയിയെ താമസസ്ഥലത്തു കൊണ്ടുവന്നു തെളിവെടുത്തു. 9600 രൂപയുടെ കള്ളനോട്ടുകള്‍ കൂടി മുറിയില്‍നിന്നു പോലീസ് കണ്ടെടുത്തു.
ഷമീറിനെ പ്രതിപട്ടികയിൽ ഉൾപ്പെടുത്താതെ റോയിയുടെ പേരില്‍ മാത്രം കേസ് രജിസ്റ്റര്‍ ചെയ്തിട്ടു പോലീസ് അയാളെ കോടതിയില്‍ ഹാജരാക്കി. കോടതി റോയിയെ പതിന്നാലു ദിവസത്തേക്കു റിമാന്‍ഡു ചെയ്തു.

*******

തുണിക്കടയിലെ സോഫയിൽ തളര്‍ന്നിരുന്നു പോയ അനിതയെ ജോലിക്കാരും കസ്റ്റമേഴ്‌സും സഹതാപത്തോടെ നോക്കി. അവള്‍ കുടിക്കാൻ വെള്ളം ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ആരോ വെള്ളം കൊണ്ടുവന്നു കൊടുത്തു. വെള്ളം കുടിച്ചിട്ട് അവള്‍ ചുറ്റുപാടും കണ്ണോടിച്ചു. എല്ലാവരും തന്നെ നോക്കി നില്‍ക്കുകയാണ്.
കള്ളനോട്ടുകച്ചവടക്കാരന്‍റെ ഭാര്യയെ കാണാനുള്ള കൗതുകമാണ് എല്ലാ മുഖങ്ങളിലും !
ആരെയാണ് താൻ ഒന്നു സഹായത്തിനു വിളിക്കുക? റോയിയുടെ പപ്പയെ വിളിച്ചിട്ടു കാര്യമില്ല. പപ്പ വരില്ല. പിന്നെ മനസ്സില്‍ തെളിഞ്ഞത് മിനിയുടെ മുഖമാണ്. അവള്‍ മിനിയെ മൊബൈലില്‍ വിളിച്ചു.
അന്ന് നൈറ്റ് ഡ്യൂട്ടിയായിരുന്നതിനാല്‍ മിനി വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നു.
സംഭവം കേട്ടപ്പോള്‍ മിനി അമ്പരന്നു. അവള്‍ അപ്പോഴേ ഹരിയെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു. ഹരിയുടെ നിര്‍ദ്ദേശാനുസരണം മിനി ഒരു ഓട്ടോയിൽ തുണിക്കടയില്‍ ചെന്ന് അനിതയെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു നേരെ വീട്ടിലേക്കു പോന്നു.
കള്ളനോട്ടു കേസില്‍ റോയിയെ അറസ്റ്റു ചെയ്ത വാര്‍ത്ത ടീവിയില്‍ ന്യുസായി വന്നു. പോലീസ്‌റ്റേഷനിൽ മുഖം കുമ്പിട്ടു നല്കുന്ന റോയിയുടെ വിഷ്വൽസ് കണ്ടപ്പോൾ ബോധം മറയുന്നതുപോലെ തോന്നി അനിതക്ക്.
കിടക്കയില്‍ വന്നു കിടന്ന് അനിത ഏങ്ങലടിച്ചു. നാടുമുഴുവൻ സംഭവം അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. വികാരി അച്ചനും സിസ്റ്റേഴ്‌സുമൊക്കെ ഇത് കണ്ടു കാണില്ലേ? താനും അറിഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് ഇതൊക്കെ ചെയ്തതെന്ന് അവർ വിചാരിക്കില്ലേ? പപ്പക്കും അമ്മയ്ക്കും എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം പതിന്മടങ്ങായിക്കാണും !
എന്തൊരു വിധിയാണ് കര്ത്താവേ അങ്ങ് എനിക്ക് തന്നിരിക്കുന്നത് ! അവൾ പിറുപിറുത്തു.
മിനിയുടെ ആശ്വാസവാക്കുകളൊന്നും അവളുടെ ഹൃദയത്തെ തണുപ്പിച്ചില്ല.
ബാങ്കില്‍ നിന്ന് ഹരികൃഷ്ണന്‍ നേരത്തേ വന്നു. അനിതയില്‍ നിന്നു ഫോൺ നമ്പർ വാങ്ങിയിട്ട് ഹരി സഖറിയാസിന്‍റെ നമ്പര്‍ ഡയല്‍ ചെയ്തു. ഫോണ്‍ സ്വിച്ചോഫ്. മേരിക്കുട്ടിയെയും ജിഷയെയും വിളിച്ചെങ്കിലും രണ്ടും സ്വിച്ചോഫ് ആയിരുന്നു.
”അവര് മനപൂർവ്വം ഓഫ് ചെയ്തു വച്ചിരിക്കുന്നതാവും ” മിനി പറഞ്ഞു.
“ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം. നാളെ നമുക്ക് അനിതയെയും കൂട്ടി അങ്ങോട്ടു പോകാം. ഇപ്പം സംഭവം അവരറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും.” ”അവിടെ ചെന്നാലും പപ്പ സ്വീകരിക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല” -അനിത പറഞ്ഞു. ”എന്തായാലും നമുക്ക് ഒന്ന് ചെന്നു നോക്കാം . സ്വീകരിച്ചില്ലെങ്കിൽ ബാക്കി എന്താണ് വച്ചാൽ നമുക്ക് ചെയ്യാം ” ഹരി പറഞ്ഞു.
”ഉം” മിനി തലയാട്ടി.
അന്ന് ഹരിയുടെ വീട്ടില്‍ അന്തിയുറങ്ങി അനിത.
അടുത്തദിവസം ഹരിയും മിനിയും അനിതയെയും കൂട്ടി കാറില്‍ ഇലഞ്ഞിക്കല്‍ തറവാട്ടിലേക്കു പുറപ്പെട്ടു. വീടിന്റെ മുന്‍പിലെത്തിയപ്പോള്‍ കണ്ടു; ഗേറ്റു പൂട്ടിക്കിടക്കുന്നു. ഹരി പലപ്രാവശ്യം ഹോണ്‍ മുഴക്കി. ഹോണ്‍ ശബ്ദം കേട്ടിട്ടാവണം വീടിന്‍റെ പിന്നാമ്പുറത്തുനിന്ന് ഒരു മദ്ധ്യവയസ്കന്‍ ഗേറ്റിനരികിലേക്കു നടന്നു വന്നു. ഹരി കാറില്‍നിന്നിറങ്ങി അയാളുടെ അടുത്തേക്കു ചെന്നിട്ടു പറഞ്ഞു:
“സഖറിയാസുചേട്ടനെ കാണാന്‍ വന്നതാ.”
“അയ്യോ അവരിവിടെനിന്നു താമസം മാറ്റീട്ടു കുറെ നാളായല്ലോ. ഇപ്പം കാഞ്ഞിരപ്പള്ളീലുള്ള എസ്റ്റേറ്റുബംഗ്ലാവിലാ.”
“അപ്പം ഇവിടെ…?”
“ഇവിടാരുമില്ല. ഇതു വില്‍ക്കാനിട്ടിരിക്കുവാ. നിങ്ങളു വീടു നോക്കാന്‍ വന്നതാണോ?”
“അല്ല.”
ഹരി കൂടുതലൊന്നും ചോദിച്ചില്ല. തിരിച്ചു കാറില്‍ വന്നിരുന്നിട്ട് അനിതയോടു വിവരം പറഞ്ഞു.
“എന്നെ ആ കോണ്‍വെന്‍റില്‍ കൊണ്ടാക്കിയാല്‍ മതി. ഞാൻ അവിടെ താമസിച്ചോളാം ”
ഇടറിയ സ്വരത്തില്‍ അനിത പറഞ്ഞു.
ഹരി കാർ റിവേഴ്സെടുത്തിട്ടു നേരേ കോണ്‍വന്‍റിലേക്കു വിട്ടു. ഗേറ്റു കടന്ന് കോണ്‍വെന്‍റിന്‍റെ മുറ്റത്തു കാറു നിന്നു. അനിതയോടു കാറില്‍ത്തന്നെ ഇരുന്നുകൊള്ളാന്‍ പറഞ്ഞിട്ട് ഹരിയും മിനിയും പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
കാറിന്‍റെ ശബ്ദം കേട്ടിട്ടാവണം ഒരു കന്യാസ്ത്രീ വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്നു. മദറിനെ കാണാന്‍ വന്നതാണെന്നു പറഞ്ഞപ്പോള്‍ കന്യാസ്ത്രീ അകത്തേക്കു കയറിപ്പോയി. അല്പനേരം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മദര്‍ സുപ്പീരിയര്‍ പൂമുഖത്തേക്കു വന്നു.
ഹരി ആഗമനോദ്ദേശ്യം വെളിപ്പെടുത്തി. എല്ലാം കേട്ടശേഷം മദര്‍ പറഞ്ഞു:
“ഇന്നത്തെ പത്രത്തില്‍ വാര്‍ത്ത കണ്ടു. ഇവിടുണ്ടായിരുന്ന ഒരു കൊച്ചാ അതിന്റെ കെട്ടിയോളെന്നു ചില സിസ്റ്റേഴ്സ് എന്നോടു പറഞ്ഞു. എനിക്കാ പെണ്ണിനെ പരിചയമില്ല. കഴിഞ്ഞ ആഴ്ചയാ ഞാനിങ്ങോട്ടു സ്ഥലം മാറി വന്നത്. പഴേ മദറു വേറൊരു മഠത്തിലേക്ക് പോയി. നിങ്ങളൊരു കാര്യം ചെയ്യ്. അവളെ കാഞ്ഞിരപ്പള്ളീല്‍ കൊണ്ടുപോയി അവളുടെ ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ വീട്ടിലാക്ക്. ഗര്‍ഭിണിയായിരിക്കുന്ന ഈ അവസ്ഥേല്‍ അവളവിടെ താമസിക്കുന്നതാ നല്ലത്.”
“അതു ശരിയാ. പക്ഷേ ഞാന്‍ പറഞ്ഞല്ലോ, അവരുമായി അത്ര ഇഷ്ടത്തിലല്ല. കുറേക്കാലമായി പിണങ്ങി വേറെ താമസിക്കുവായിരുന്നു.”
“അതിനിപ്പം ഞാനെന്തു ചെയ്യാനാ? അവരു സ്വീകരിച്ചില്ലെങ്കില്‍ നിങ്ങള് പോലീസ്‌റ്റേഷനിൽ കൊണ്ടുപോയി ഏൽപ്പിക്ക് . അവരെന്തെങ്കിലും വഴി കണ്ടോളും . “
“അല്ല, കുറച്ചു ദിവസം ഇവിടെ.”
“ഇവിടെ പറ്റില്ലാന്നു പറഞ്ഞല്ലോ. അപ്പനേം അമ്മേം തെറിപറഞ്ഞു ഇറങ്ങിപ്പോയപ്പം ഓർക്കണമായിരുന്നു . അനുഭവിക്കട്ടെ . കണ്ട കള്ളന്മാരുടെയും കൊള്ളക്കാരുടെയുമൊക്കെ ഭാര്യമാരെ നോക്കുന്ന സ്ഥലമല്ല ഇത് . ആ പെണ്ണു കാരണം ഈ ഓര്‍ഫനേജിനുകൂടി പേരുദോഷമായി.”
കൂടുതല്‍ സംസാരിക്കാന്‍ അവസരം കൊടുക്കാതെ മദര്‍ വെട്ടി തിരിഞ്ഞു മുറിയിലേക്കു കയറി വാതിൽ കൊട്ടി അടച്ചു .
മിനിയും ഹരിയും പരസ്പരം നോക്കി. ഇനി എന്തു ചെയ്യും?
“നേരേ കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിക്കു പോയാലോ?”
മിനി ചോദിച്ചു.
“അവരു സ്വീകരിച്ചില്ലെങ്കിലോ?”
“ഇല്ലെങ്കില്‍ നമ്മുടെ വീട്ടില്‍ കൊണ്ടെ താമസിപ്പിക്കാം! ഗര്‍ഭിണിയായ പെണ്ണല്ലേ; വഴീല്‍ ഉപേക്ഷിച്ചു കളയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ.”
തിരിച്ചു കാറില്‍ വന്നു കയറിയിട്ട് മിനി അനിതയോടു പറഞ്ഞു:
“പഴയ മദറു സ്ഥലം മാറിപ്പോയി. പുതിയ മദറിനു നിന്നെ അറിയില്ലാത്തതുകൊണ്ടു താമസിപ്പിക്കാന്‍ ഒരു മടി. നീ പേടിക്കണ്ട. നമുക്കു കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിക്കു പോകാം.”
“പപ്പ സ്വീകരിക്കുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല.”
“സ്വീകരിച്ചില്ലെങ്കില്‍ ഞങ്ങടെ വീട്ടില്‍ താമസിക്കാം നിനക്ക് . സമാധാനമായിട്ടിരിക്ക്‌ ”
മിനി ആശ്വസിപ്പിച്ചു.
കാർ ‍ നേരേ കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിയിലേക്കു പുറപ്പെട്ടു. ഏറെ നേരത്തെ യാത്രക്കു ശേഷം എസ്റ്റേറ്റു റോഡിലേക്കു കയറിയിട്ട് ബംഗ്ലാവിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി അതു നീങ്ങി.
വീടിന്‍റെ മുറ്റത്ത് കാര്‍ വന്നു നിന്നു. അനിതയെയും മിനിയെയും കാറില്‍ ഇരുത്തിയിട്ട് ഹരി ഇറങ്ങിച്ചെന്നു കാളിംഗ് ബെല്ലിന്റെ സ്വിച്ചിൽ വിരൽ അമര്‍ത്തി.
വാതില്‍ തുറന്നതു മേരിക്കുട്ടിയായിരുന്നു . അവര്‍ മനസിലാകാത്ത ഭാവത്തിൽ നോക്കിയപ്പോള്‍ ഹരി കാര്യങ്ങള്‍ വിശദീകരിച്ചു.
“എനിക്കു കാണണ്ട അവളെ.” മേരിക്കുട്ടി തീർത്തു പറഞ്ഞു : “എന്‍റെ കുഞ്ഞിനെ കൊണ്ടുപോയി കൊലയ്ക്കുകൊടുത്ത യക്ഷിയാ. എനിക്ക് അവളെ ഇനി വേണ്ട .”
“എന്തായാലും നിങ്ങടെ മോന്റെ ഭാര്യയല്ലേ അവള് ? ആറുമാസം ഗര്‍ഭിണിയാ ആ പെണ്ണ്. നിങ്ങടെ മകന്‍റെ കുഞ്ഞാ അവളുടെ വയറ്റില്‍. നിങ്ങള്‍ ഒരമ്മയല്ലേ? ഒന്ന് ആലോചിച്ചുനോക്ക്. ഒരഗതിമന്ദിരത്തില്‍ കിടന്നു പ്രസവിക്കണോ അവൾ ആ കുഞ്ഞിനെ?”
മേരിക്കുട്ടി സന്ദേഹത്തോടെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഹരി തുടര്‍ന്നു:
“നിങ്ങളു സ്വീകരിക്കില്ലെങ്കില്‍ ഞങ്ങളവളെ പോലീസ് സ്റ്റേ ഷനില്‍ കൊണ്ടാക്കീട്ടു പോകും. അവരവളെ എന്തു ചെയ്യുമെന്ന് ആര്‍ക്കറിയാം. നമ്മുടെ പോലീസുകാരല്ലേ; ആരോരുമില്ലാത്ത ഒരു പെണ്ണിനെ കിട്ടിയാല്‍ വെറുതെ വിടുമോ? റോയി പുറത്തിറങ്ങുമ്പം അവന്‍റെ ഭാര്യയ്ക്കെന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചുന്നറിഞ്ഞാല്‍ അവന്‍ സഹിക്കുമോ? അനിത ഇവിടെ ഉണ്ടെന്നറിഞ്ഞാല്‍ അവനു സന്തോഷമാകും. നിങ്ങളോടുള്ള ദേഷ്യവും വാശിയും മാറുകേം ചെയ്യും. മകനെ തിരിച്ചു കിട്ടണമെന്നല്ലേ നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്? ഇത് പറ്റിയ അവസരമാ. അത് കളഞ്ഞു കുളിക്കരുത് ”
മേരിക്കുട്ടി ധര്‍മ്മസങ്കടത്തിലായി. ഹരി പറഞ്ഞതില്‍ കാര്യമുണ്ടെന്ന് അവര്‍ക്കു തോന്നി. പക്ഷേ, പപ്പ സമ്മതിക്കില്ലെന്ന് അവര്‍ക്കറിയാം.
“അവന്‍റെ പപ്പ ഇപ്പം ഇവിടില്ല. അവളെ ഇവിടെ താമസിപ്പിക്കുന്നത് പപ്പയ്ക്കിഷ്ടമാവില്ല. പത്രത്തില്‍ വാര്‍ത്ത വായിച്ചപ്പം മുതല് ഭയങ്കര ചൂടിലാ പപ്പ. “
“പപ്പയോടു കാര്യങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുക്കണം. മകനെ തിരിച്ചുകിട്ടാനുള്ള ഏറ്റവും നല്ല അവസരമാ ഇത്.”
“പപ്പ ഭയങ്കര വാശിക്കാരനാ.”
മേരിക്കുട്ടി നിസ്സഹായാവസ്ഥ പ്രകടിപ്പിച്ചു.
“ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്. മകളായിട്ടു സ്വീകരിക്കണ്ട. ഒരു വേലക്കാരിയായിക്കണ്ട് അവളെ ഇവിടെ താമസിപ്പിച്ചൂടേ? കിടക്കാന്‍ ഒരു പായും വിശപ്പകറ്റാന്‍ ഇത്തിരി കഞ്ഞീം കൊടുത്താല്‍ മതി.”
മറുപടി പറയാന്‍ മേരിക്കുട്ടിക്കു കഴിഞ്ഞില്ല. അവരുടെ നിസ്സഹായാവസ്ഥ ഹരിക്കു മനസ്സിലായി.
“നിങ്ങള്‍ ഒരു ഭാര്യയല്ലേ? ഭര്‍ത്താവിനെ കാര്യങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു ബോധ്യപ്പെടുത്തണം. ഒരു പക്ഷേ എല്ലാം കലങ്ങിത്തെളിയാന്‍ വേണ്ടി ദൈവം സൃഷ്ടിച്ച ഒരു സിറ്റ്വേഷന്‍ ആയിരിക്കാം ഇതൊക്കെ.”
അവരുടെ മനസുമാറ്റാൻ ഹരി പിന്നെയും ഓരോന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. ഒടുവില്‍ മേരിക്കുട്ടി സമ്മതം മൂളി.
ഹരി വന്നു കാറില്‍നിന്ന് അനിതയെ വിളിച്ചിറക്കി. പിന്നാലെ മിനിയും ഇറങ്ങി. മൂന്നുപേരും മേരിക്കുട്ടിയുടെ അടുത്തേക്കു ചെന്നു. അനിതയുടെ മുഖത്തേക്കു നോക്കാന്‍ പോലും കൂട്ടാക്കിയില്ല മേരിക്കുട്ടി.
“ഞങ്ങൾക്കറിയാവുന്നിടത്തോളം ഇവളൊരു മാലാഖക്കുട്ടിയാ. കുറച്ചുകഴിയുമ്പം നിങ്ങൾക്കത് മനസിലാകും. “
പിന്നെ ഒന്നും ചോദിക്കാനും പറയാനും നില്‍ക്കാതെ ഹരിയും മിനിയും മൗനമായി അനിതയോടു യാത്ര ചോദിച്ചു . എന്നിട്ടു തിരിച്ചു വന്നു കാറില്‍ കയറി ഡോർ അടച്ചു. കാര്‍ റിവേഴ്സെടുത്ത്, വന്നവഴിയെ തിരിച്ചുപോയി.
( തുടരും. അടുത്തഭാഗം നാളെ )
രചന : ഇഗ്‌നേഷ്യസ് കലയന്താനി copyright reserved

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല- നോവൽ- അദ്ധ്യായം 1

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല – നോവൽ – അദ്ധ്യായം 2

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 3

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 4

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 5

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 6

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 7

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 8

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 9

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 10

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 11

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 12

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 13

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 14

Also Read അവൾ അനാഥയല്ല-നോവൽ-അദ്ധ്യായം 15